[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przed podjêciem takiej duchowej wspinaczki, zwanej“zst¹pieniem rydwanu", adept nauk mistycznych oczyszcza³ siê postem imod³ami.Musia³ tak¿e opanowaæ specjalne has³a utworzone z imion Boga lubanio³Ã³w, dziêki którym móg³ min¹æ posterunki anio³Ã³w przy wejœciu do ka¿dejsali, a potem ca³o powróciæ na ziemiê.W podró¿y przeprawia³ siê przez110rzeki ognia, póki nie osi¹gn¹³ najwy¿szej sali u szczytu niebios.Tam spotyka³—> Metatrona, anio³a zwanego ma³ym Bogiem, doznawa³ swej wizji tronu i napawa³siê cudownym wymiarem Boga wyra¿onym w —> Sziur koma.Niebezpieczeñstwazwi¹zane z tak¹ wypraw¹ sygnalizuje Talmud w opowieœci o czterech mêdrcach,którzy wkroczyli do —> Raju.Jeden z nich umar³, drugiego widok ten przyprawi³o szaleñstwo, a trzeci zosta³ heretykiem.Tylko Aki-wa powróci³ w spokoju.Ekstatyczne pieœni literatury Hejchalot wywar³y znaczny wp³yw na poetykêliturgii synagogalnej.hejchal zob.aron ha-kodesz he³z³ zob.czulentHenoch - wczesna postaæ biblijna, cz³owiek tak prawy, ¿e zosta³ ¿ywcem wziêtydo nieba.Wskazuje na to werset: “Henoch chodzi³ / Bogiem, a potem nie by³o go,gdy¿ zabra³ go Bóg" (Rdz 5, 24).Za ¿ycia Henoch by³ szewcem, ca³kowicieoddanym Bogu, a zszywaj¹c buty ³¹czy³ ze sob¹ ni¿sze i wy¿sze œwiaty.Wniebiesiech otrzyma³ nowe, ogniste cia³o i przeobrazi³ siê w anio³a —>Metatrona, który jest prze³o¿onym anio³Ã³w i pe³ni funkcjê niebiañskiegosofera.Mistycyzm ¿ydowski kojarzy Henocha z Eliaszem, podejmuj¹c temat jegoprze¿yæ w kilku dzie³ach Hejchalot i literatury apokaliptycznej.Dzie³a owemia³yby pochodziæ z orygina³u, który Henoch otrzyma³ od anio³Ã³w, zawieraj¹cegom¹droœæ Drzewa ¯ycia.Dziêki jej zg³êbianiu Henoch by³ w stanie “chadzaæ zBogiem".heretyk zob.apikorosHerzi, Teodor (1860-1904) - pisarz austriacki i twórca ruchu syjonistycznego(—> syjonizm).W m³odoœci Herzi, œwiadom problemów, z jakimi borykaj¹ siê¯ydzi w spo³eczeñstwie nie-¿ydowskim, propagowa³ asymilacjê poprzez masowechrzczenie dzieci ¿ydowskich.Jednak antysemityzm, z jakim zetkn¹³ siê weFrancji podczas procesu Dreyfusa (—> Dreyfusa sprawa), który relacjonowa³ jakodziennikarz pod koniec lat 1890-ych, przekona³ go o koniecznoœci stworzeniaw³asnej ojczyzny ¯ydów.Pismo hebrajskie z iluminowanego rêkopisu HagadyWniebowziêcie Henocha i jego przeistoczenie w tiniofa Metatrona (XI-wiecznyrêkopis angielski)111W 1896 opublikowa³ pracê Pañstwo ¿ydowskie, przedstawiaj¹c w niej szczegó³owoswoje nieco wyidealizowane rozwi¹zanie tego problemu, a w 1902 powieœæ U wrótnowego ¿ycia zaczynaj¹c¹ siê s³owami: “A jeœli zechcecie, nie bêdzie tobaœni¹".Pierwszy, zorganizowany przez Herzla Kongres Syjonistyczny odby³ siê w1897 w Bazylei.Resztê swego krótkiego ¿ycia Herzi poœwiêci³ na pozyskiwanie odzamo¿nych ¯ydów finansowego wsparcia dla swego projektu, a tak¿e na spotkaniaz wieloma przywódcami ówczesnego œwiata: cesarzem niemieckim, su³tanemtureckim, królem W³och, papie¿em oraz ministrami brytyjskimi i rosyjskimi.Zob.te¿ sztadlan.hesped (hebr., “pochwa³a") - mowa wyg³aszana zazwyczaj zaraz po —> pogrzebiedla uhonorowania zmar³ego i wzruszenia jego krewnych i przyjació³.Bibliazawiera kilka wzmianek o takich mowach pochwalnych, na czele z najs³ynniejszymlamentem Dawida po œmierci Saula i jego syna Jonatana, zaczynaj¹cym siê ods³Ã³w: “Chluba twoja, o Izraelu, na twoich wzgórzach poleg³a, jak¿e padlibohaterzy!" (2 Sm l, 19).W radosne dni roku ¿ydowskiego nie wyg³asza siêhesped na pogrzebach, chyba ¿e zmar³y jest wybitn¹ osobistoœci¹.Wprawdzieprzemawiaj¹cy ma za zadanie s³awiæ nieboszczyka, lecz nie powinien w tymprzesadzaæ.Talmud powiada, ¿e s¹dzeni i karani bêd¹ zarówno zmarli, jak i ci,którzy wyg³aszaj¹ nieprawdziwe o nich pochwa³y.Hillel (I w.p.n.e.-I n.e.) - mêdrzec wczesnego okresu rabinicznego, zwyklenazywany Hille-lem Starszym.Wywodzi³ siê z rodu Dawida.Porzuci³ swój dom wBabilonii, by studiowaæ pod kierunkiem palestyñskich nauczycieli Sze-maji iAwtaliona, którzy zreszt¹ pochodzili z rodzin konwertytów na judaizm.Ubogiegobabiloñskiego studenta nie staæ by³o na op³acenie odŸwiernego strzeg¹cegowejœcia, ¿eby wiêc s³uchaæ wyk³adów Hillel musia³ wdrapywaæ siê na dachakademii.Pewnego razu w szabat podczas burzy œnie¿nej trzeba go by³o œci¹gaæ zdachu, gdzie le¿a³ przygnieciony warstw¹ œniegu.¯arliwoœci¹ w nauce zyska³uznanie swoich mistrzów i z czasem pozycjê wybitnego cz³onka akademii,osi¹gaj¹c czo³owe stanowisko wœród ¿ydostwa palestyñskiego (—> nasi).Jakoprzywódca religijny mniej konserwatywny i bardziej podatny na nowatorstwo ni¿jego najwa¿niejszy kolega —> Szamaj, Hillel w wielu istotnych kwestiach toczy³z nim powa¿ne dyskusje.Konwertytom nie stawia³ przewa¿nie nadmiernychwymagañ.I tak pewnemu kandydatowi do przejœcia na judaizm, który chcia³poznaæ ca³¹ —> Torê w czasie, w jakim utrzyma siê stoj¹c na jednej nodze,odpowiedzia³: “Nie rób bliŸniemu swemu, co tobie niemi³e.Reszta to komentarze.IdŸ i ucz siê".W celu ul¿enia doli biedaków, którym potrzebne by³y po¿yczki wroku poprzedzaj¹cym —> szmitê, kiedy d³ugi anulowano, Hillel wprowadzi³dokument pro-zbul umo¿liwiaj¹cy przeniesienie d³ugów na bejt din, tak by nadalmog³y byæ zwrócone.Opowieœci o Hillelu zajmuj¹ szczególne miejsce w narodowejœwiadomoœci ¯ydów, podobnie jak jego sentencje, na przyk³ad: “Je¿eli nie jadla siebie, to kto dla mnie, a jeœli jestem sam dla siebie, to kim jestem? Aje¿eli nie teraz, to kiedy?" Zwolennicy szko³y Hillela, bejt Hillel (—>Gamaliel), zdobyli po jego œmierci przewagê i byli w wiêkszoœci sporów zestronnikami Szamaja, bejt Szamaj, stron¹ wygrywaj¹c¹, co zawdziêczali tak¿epoparciu, jakiego udzieli³a im —> bat koi.Hiob - bohater biblijnej Ksiêgi Hioba o nieznanej narodowoœci, dacie urodzeniai œmierci.Utrzymuje siê pogl¹d, ¿e by³ ¯ydem albo pobo¿nym gojem w czasachMoj¿esza, który mia³ jakoby opisaæ jego historiê.W literaturze ¿ydowskiejmo¿na spotkaæ krocie innych wersji, ³¹cznie z tak¹, która uwa¿a go za postaæczysto legendarn¹.Jako doradca —> faraona mia³ podobno milczeæ, gdy omawianoplan potopienia w Nilu dzieci Izraelitów.Za to milczenie zosta³ wy³onionyspoœród innych do przejœcia próby cierpliwoœci i wiary.Sta³o siê tak zpodusz-czenia Szatana, z zawiœci¹ patrz¹cego na prawoœæ Hioba i obawiaj¹cegosiê, ¿e mo¿e on zaæmiæ Abrahama w oczach Boga.Rzeczywiœcie nie brak g³osówdomagaj¹cych siê uznania wy¿szoœci Hioba w jego s³u¿bie Bogu nad zas³ugamiAbrahama.Tak jak i on Hiob by³ bardzo goœcinny i drzwi jego domu wychodzi³y naró¿ne strony, by u³atwiæ doñ dostêp.Swoje cierpienie znosi³ z wielkimopanowaniem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]