Sapkowski Andrzej Ostatnie Zyczenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Postaraj si�o nowe sadzonki rzepy, Torque.- Nie ma strachu - bekn�� diabe�.- Tu z tym nie ma problemu, tu wszystkoro�nie jak cholera.Dostarcz� wam, nie bój si�.- I jeszcze jedno - powiedzia� Galarr.- Dowiedz si� wreszcie, na czym polegata ich trójpolówka.Wied�min ostro�nie uniós� g�ow� i spróbowa� si� obróci�.- Geralt.- us�ysza� szept.- Ockn��e� si�?- Jaskier.- odszepn��.- Gdzie my.Co z nami.Jaskier tylko st�kn�� z cicha.Geralt mia� do��.Zakl��, wypr�y� si� iprzewróci� na bok.Na �rodku polany sta� diabe�, nosz�cy, jak to ju� wiedzia�, d�wi�czne imi�Torque.By� zaj�ty �adowaniem na konie worków, saków i juków.W czynno�ci tejpomaga� mu szczup�y, wysoki m�czyzna mog�cy by� wy��cznie Galarrem.Ten,us�yszawszy ruch wied�mina, odwróci� si�.Jego w�osy by�y czarne z wyra�nymodcieniem granatu.Mia� ostre rysy twarzy i wielkie, b�yszcz�ce oczy.Iszpiczaste zako�czone uszy.Galarr by� elfem.Elfem z gór.Czystej krwi Aen Sei-dhe, przedstawicielemStarszego Ludu.Galarr nie by� jedynym elfem w zasi�gu wzroku.Na skraju polany siedzia�o ichjeszcze sze�ciu.Jeden zaj�ty by� wybebeszaniem juków Jaskra, drugi brzd�ka� nalutni trubadura.Pozostali, zebrani dooko�a rozwi�zanego worka, zajmowali si�apczywym po�eraniem rzepy i surowej marchwi.- Yanadain, Toruviel - powiedzia� Galarr, wskazuj�c je�ców ruchem g�owy.-Vedrai! Enn'le! Torque podskoczy� i zabecza�.- Nie, Galarr! Nie! Filavandrel zabroni�! Zapomnia�e�?- Nie, nie zapomnia�em.- Galarr przerzuci� dwa zwi�zane worki przez grzbietkonia.- Ale trzeba sprawdzi�, czy nie rozlu�nili p�t.- Czego chcecie od nas? - j�kn�� trubadur, podczas gdy który� z elfów,przygniót�szy go do ziemi kolanem, sprawdza� w�z�y.- Dlaczego nas wi�zicie? Oco wam chodzi? Jestem Jaskier, poe.Geralt us�ysza� odg�os uderzenia.Obróci� si�, wykr�ci� g�ow�.Stoj�ca nad Jaskrem elfka mia�a czarne oczy i krucze w�osy, bujnie opadaj�ce naramiona, tylko na skroniach zaplecione w dwa cieniutkie warkoczyki.Nosi�akrótki skórzany kabacik na lu�nej koszuli z zielonej satyny i obcis�e we�nianelegginsy wpuszczone w je�dzieckie buty.Biodra mia�a owini�te kolorow� chust�si�gaj�c� po�owy ud.- Que glosse? - spyta�a, patrz�c na wied�mina i bawi�c si� r�koje�ci� d�ugiegosztyletu u pasa.- Que l'en pavienn, ell'ea?- NelFea - zaprzeczy�.- Ten pavienn, Aen Seidhe.- S�ysza�e�? - elfka obróci�a si� w stron� towarzysza, wysokiego Seidhe, którynie zadaj�c sobie trudu sprawdzania wi�zów Geralta brzd�ka� na lutni Jaskra zoboj�tnym wyrazem poci�g�ej twarzy.- S�ysza�e�, Vanadain? Ma�polud potrafimówi�! Potrafi nawet by� bezczelny!Seidhe wzruszy� ramionami.Pióra dekoruj�ce jego kurtk� zaszele�ci�y.- Jeszcze jeden powód, by go zakneblowa�, Toruviel.Elfka pochyli�a si� nadGeraltem.Mia�a d�ugie rz�sy, nienaturalnie blad� cer� i spierzchni�te, sp�kanewargi.Nosi�a d�ugi naszyjnik z rze�bionych kawa�ków z�otej brzozy nawleczonychna rzemyk kilkakrotnie owini�ty wokó� szyi.- No, powiedz co� jeszcze, ma�poludzie - sykn�a.- Zobaczymy, na co sta� twoj�przywyk�� do szczekania krta�.- Có� to, potrzebujesz pretekstu - wied�min z wysi�kiem obróci� si� na plecy,wyplu� piasek - by uderzy� zwi�zanego? Bij bez pretekstu, przecie� widzia�em,ze to lubisz.Ul�yj sobie.Elfka wyprostowa�a si�.- Na tobie ju� sobie ul�y�am, i to wówczas, gdy mia�e� wolne r�ce -powiedzia�a.- To ja rozjecha�am ci� koniem i da�am po �bie.Wiedz, �e torównie� ja z tob� sko�cz�, gdy czas przyjdzie.Nie odpowiedzia�.- Najch�tniej pchn�abym ci� z bliska, patrz�c w oczy- ci�gn�a elfka.- Aleogromnie �mierdzisz, cz�owieku.Zastrzel� ci� z �uku.- Twoja wola - wied�min wzruszy� ramionami, na ilepozwala�y mu na to p�ta.- Zrobisz, co zechcesz, szlachetna Aen Seidhe.Dozwi�zanego i nieruchomego celu powinna� trafi�.Elfka stan�a nad nim w rozkroku, pochyli�a si�, b�ysn�a z�bami.- Powinnam - sykn�a.- Trafiam, w co zechc�.Ale mo�esz by� pewien, �e niezginiesz od pierwszej strza�y.Ani od drugiej.Postaram si�, by� czu�, �eumierasz.- Nie podchod� tak blisko - wykrzywi� si�; udaj�c wstr�t.- Ogromnie�mierdzisz, Aen Seidhe.Elfka odskoczy�a, zako�ysa�a si� w w�skich biodrach i z rozmachem kopn�a go wudo.Geralt skurczy� si� i zwin�� widz�c, w które miejsce zamierza go kopn��ponownie.Uda�o mu si�, dosta� w biodro, ale tak, �e a� z�by mu zadzwoni�y.Stoj�cy obok wysoki elf kwitowa� kopni�cia ostrymi akordami na strunach lutni.- Zostaw go, Toruviel! - zabecza� diabe�.- Zwariowa�a�? Galarr, ka� jejprzesta�!- Thaesse! - wrzasn�a Toruviel i kopn�a wied�mina raz jeszcze.Wysoki Seidhegwa�townie szarpin�� struny, jedna p�k�a z przeci�g�ym j�kiem.- Do�� tego! Do��, na bogów! - rozdar� si� nerwowo Jaskier, szamocz�c iciskaj�c w powrozach.- Dlaczego zn�casz si� nad nim, g�upia dziwko? Zostawcienas w spokoju! A ty zostaw w spokoju moj� lutni�, dobrze?Toruviel odwróci�a si� ku niemu ze z�ym grymasem na sp�kanych ustach.- Muzyk! - warkn�a.- Cz�owiek, a muzyk! Lutnista! Bez s�owa wyci�gn�ainstrument z r�k wysokiego elfa i z rozmachem roztrzaska�a lutni� o pie� sosny,rzuci�a oplatane strunami resztki na pier� Jaskra.- Na krowim rogu ci gra�, dzikusie, nie na lutni.Poeta zblad� �miertelnie,wargi mu zadr�a�y.Geralt, czuj�c rosn�c� gdzie� w �rodku zimn� w�ciek�o��,przyci�gn�� wzrokiem czarne oczy Toruviel.- Co si� tak gapisz? - sykn�a elfka, pochylaj�c si�.-Brudny ma�poludzie!Chcesz, bym wyk�u�a ci te gadzie oczy?Jej naszyjnik zawis� tu� nad nim.Wied�min wypr�y� si�, poderwa� nag�ymrzutem, chwyci� naszyjnik z�bami i targn�� pot�nie, kurcz�c nogi i wykr�caj�csi� w bok.Toruviel straci�a równowag�, zwali�a si� na niego.Geralt miotn��si� w wi�zach jak wyci�gni�ta na brzeg ryba, przygniót� sob� elfk�, odrzuci�g�ow� w ty� tak, �e a� chrupn�o mu w kr�gach szyjnych i z ca�ej si�y uderzy�j� czo�em w twarz.Toruviel zawy�a, zach�ysn�a si�.Brutalnie �ci�gn�li go z niej, wlok�c za ubranie i w�osy, unie�li.Który�uderzy� go, poczu�, jak pier�cienie tn� skór� na ko�ci policzkowej, las przedoczyma zata�czy� i pop�yn��.Dostrzeg�, jak Toruviel zrywa si� na kl�czki,zobaczy� krew p�yn�c� jej z nosa i ust.Elfka wyszarpn�a sztylet z pochwy, alenagle za�ka�a, zgarbi�a si�, chwyci�a za twarz i opu�ci�a g�ow� mi�dzy kolana.Wysoki elf w przybranej pstrokatymi piórami kurtce wyj�� sztylet z jej r�ki,podszed� do podtrzymywanego wied�mina.U�miecha� si�, unosz�c ostrze.Geraltwidzia� go ju� na czerwono, krew z czo�a rozci�tego o z�by Toruviel zalewa�a muoczodó�.- Nie! - zabecza� Torque, dopadaj�c do elfa i wieszaj�c si� u jego r�ki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum