Andrzej Zbych Stawka Większa Niż Życie Tom 2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Powiedzia� Amerykaninowi, �e spróbuje razjeszcze, cho� nie �ywi� zbyt wielkich nadziei.Jakie� dziwne przypuszczenie,my�l, która wydawa�a si� ci�gle nieprawdopodobna, nie dawa�a mu spokoju.Dlaczego tylko tych czterech? Dlaczego nikt inny spo�ród dziesi�tkówpracowników SS i gestapo nie widzia� nigdy Wolfa? S�dzi�, �e b�dzie mia�powa�ne trudno�ci ze sk�onieniem gestapowców do nowego spotkania, ale Ohlers,którego zobaczy� nast�pnego dnia rano na dziedzi�cu koszarowym, zgodzi� si�nadspodziewanie �atwo.- Tak, tak - powiedzia� z dziwnym u�miechem.- My�my tak�e chcieli porozmawia�z panem, Kloss.Umówili si� znowu wieczorem na strychu.Kloss poinformowa� o tym spotkaniuKarpinsky'ego, ale wyda�o mu si�, �e Amerykanin nie wykazywa� wielkiegozainteresowania.- To si� nie mo�e uda� - powiedzia� i doda� natychmiast: - Dlaczego pan, panieKloss, tak bardzo chce znale�� Wolfa? Wyrazi� jednak zgod� na jeszcze jedn�prób�.By�o ju� zupe�nie ciemno, gdy Kloss wszed� na najwy�sze pi�tro budynku i,rozgl�daj�c si� uwa�nie, rozpocz�� wspinaczk� po kr�tych schodach.Drzwi nastrych by�y zamkni�te; gdy zapuka�, otworzono mu natychmiast i zobaczy� ca��czwórk� siedz�c� nieco w g��bi na starych sto�kach i skrzyniach.Powiedzia�:�dobry wieczór".Nie otrzyma� odpowiedzi i patrz�c na ich twarze zrozumia�, �eszykuj� dla niego jak�� niespodziank�, �e co� tu si� stanie; przez chwil�ogarn�a go ch�� wycofania si�, ale by�o ju� za pó�no, a zreszt� on, Kloss,nigdy nie przerywa� raz rozpocz�tej gry.Na w�skim okienku wisia�a ciemnaszmata, pomy�la�, �e wystarczy zerwa� t� szmat�, aby zjawi� si� Karpinsky zeswymi lud�mi, ale by�a to ostateczno��, mia� ci�gle nadziej�, �e uda mu si�zrealizowa� jeszcze swój pomys�.- Czekali�my na pana, Kloss - przerwa� wreszcie milczenie Ohlers.W jego g�osiepobrzmiewa�y z�owrogie nuty.- Byli�my pewni - doda� natychmiast von Lueboff -�e pana wypuszcz�.- Uda�o mi si� wykaraska� - rzek� Kloss, jakby nie dostrzegaj�c tonu Lueboffa.- Po prostu przyszli za wcze�nie.Nic mi nie udowodnili.Nikt te� niepodejrzewa ani panów, ani gruppenfuehrera.Dostrzeg� u�miechy na ich twarzach.Czy�by zagra� zbyt naiwnie? Czy�by niedoceni� tym razem przeciwnika?- Wierzymy panu, Kloss, wierzymy, �e jest pan dobrym Niemcem i �wietnym koleg�- Wormitz nie ukrywa� ju� nawet ironii.- I �e zrobi� pan z tych Amerykanówsko�czonych os�ów, na co zreszt� ca�kowicie zas�uguj�.-Nie rozumiem tego tonu! - Kloss podniós� g�os.Wiedzia�, �e w tym towarzystwiekrzyk bywa zawsze najskuteczniejszy.- Sytuacja jest bardzo powa�na.Musimyopracowa� nowy plan ucieczki.Nie mamy innego wyboru.- Bywa tak, �e w ogóle nie ma ju� wyboru - rzek� powa�nie Wormitz.- Panowie - Kloss postanowi� zaatakowa� pierwszy - tylko nas pi�ciu zna�odok�adnie termin ucieczki - popatrzy� na nich i zobaczy� znowu u�miechy natwarzach.- Tylko nas pi�ciu - powtórzy� - jeden z nas wi�c zdradzi�.Musimywiedzie�, kto.Uratowanie �ycia gruppenfueh-rera Wolfa jest spraw� tak wa�n�,�e nale�y wyeliminowa� zb�dne ryzyko.Czy dobrze zagra�? Wydawa�o si�, �e s� zaskoczeni.Po chwili zabra� g�os vonLueboff.- Z ust nam pan to wyj�� - powiedzia�.- Niech pan sobie wyobrazi - ci�gn�� -�e my�my te� doszli do wniosku, i� w�ród nas jest zdrajca.Nawet wiemy, ktojest zdrajc�.Nie interesuje to pana, Kloss?W tej chwili z ciemnej g��bi strychu wynurzy� si� m�czyzna, którego Klosspozna� natychmiast, zanim tamten zd��y� dotkn�� jego ramienia i zanim zobaczy�wycelowan� w siebie luf� pistoletu.Brunner! Wi�c to by�a ta niespodzianka!Wi�c w tym obozie, zapewne w skórze szeregowca Wehrmachtu, ukrywa� si� jegonajdawniejszy L najbardziej zaci�ty przeciwnik.- Poznaje pan? - zapyta� Ohlers.- Mieli�my wyj�tkowe szcz�cie.Dzisiaj ranospotka�em mojego starego znajomego Brunnera, który okaza� si� tak�e panaznajomym,Kloss, i który wyja�ni� nam, dlaczego tak bardzo chcia� pan pomóc w ucieczcegruppenfuehrerowi Wolfowi.Pozostali wybuchn�li �miechem.- Stój spokojnie, Hans, drogi przyjacielu - szepn�� tymczasem Brunner.- Je�lizaczniesz krzycze�, zastrzel� natychmiast.Kloss milcza�.Sytuacja by�a w�a�ciwie beznadziejna.Rozumia�, �e musz� gozastrzeli�, wiedzia� ju� zbyt wiele.Nie mia� �adnej szansy dotarcia do okna,zerwania zas�ony i zaalarmowania w ten sposób Karpinsky'ego.Wydawa�o si�, �e wogóle nie ma �adnej szansy.- Ko�cz - powiedzia� Wormitz.Brunner zapali� papierosa.- Zaraz, za chwil�.Zbyt d�ugo na to czeka�em - i zwróci� si� do Klossa: -Masz twarde �ycie, Hans, uda�o ci si� oszukiwa� nas przez pi�� lat, ale niewyjdziesz z tego �ywy.- Ciebie powinni powiesi� ju� pi�tna�cie razy - rzek� Kloss.- Ale w ko�cu ci�to nie minie.-I doda�: - �a�uj�, �e nie z�apa�em gruppenfuehrera Wolfa, aleto, co nie uda�o si� mnie, uda si� komu� innemu.- Nigdy go nie z�apiecie - stwierdzi� Wormitz.Kloss usiad� na skrzynce ty�em do okna.Zachowywa� si� tak, jakby nie istnia�oniebezpiecze�stwo, jakby nie wiedzia�, �e za chwil� musi zgin��.Czy uda mu si�zyska� troch� czasu?- Chcecie mnie zastrzeli� od razu - zapyta� - czy wolicie porozmawia�? Móg�bymwam powiedzie� co� interesuj�cego.-Nic nas nie interesuje - przerwa� Brunner [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum