Ostatnie zyczenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na o�tarzu,pami�tam, le�a�y czaszki i gnaty, pali� si� zielony ogie�.�mierdzia�o jaknieszcz�cie.Ale do rzeczy.Ch�opcy obezw�adnili kap�ank� i odarli zprzyodziewy, po czym powiedzieli, �e musz� zm�nie�.No i zm�nia�em, durnysmark.W trakcie m�nienia kap�anka naplu�a mi w g�b� i co� wywrzeszcza�a.- Co?- �e jestem potwór w ludzkiej skórze, �e b�d� potworem w potwornej, co� omi�o�ci, o krwi, nie pami�tam.Sztylecik, taki ma�y, mia�a chyba ukryty wew�osach.Zabi�a si�, a wtedy.Wiali�my stamt�d, Geralt, mówi� ci, ma�o niezaje�dzili�my koni.To by�a niedobra �wi�tynia.- Mów dalej.- Dalej by�o tak, jak powiedzia�a kap�anka.Za par� dni budz� si� rano, as�u�ba, co mnie który zobaczy, we wrzask i w nogi.Ja do lustra.Widzisz,Geralt, spanikowa�em, dosta�em jakiego� ataku, pami�tam to jak przez mg��.Mówi�c krótko, pad�y trupy.Kilka.U�ywa�em, co mi wpad�o w r�ce, a naglezrobi�em si� bardzo silny.A dom pomaga� jak móg�: trzaska�y drzwi, lata�y wpowietrzu sprz�ty, bucha� ogie�.Kto zd��y�, uciek� w pop�ochu, ciotunia,kuzynka, ch�opcy z dru�yny, co ja mówi�, uciek�y nawet psy, wyj�c i kul�cogony.Uciek�a moja kotka �ar�oczka.Ze strachu szlag trafi� nawet papug�ciotuni.Wnet zosta�em sam, rycz�c, wyj�c, szalej�c, t�uk�c co popad�o, g�ówniezwierciad�a.Nivellen przerwa�, westchn��, poci�gn�� nosem.- Kiedy atak min�� - podj�� po chwili - by�o ju� za pó�no na cokolwiek.By�emsam.Nikomu ju� nie mog�em wyja�ni�, �e zmieni� mi si� tylko i wy��czniewygl�d, �e cho� w strasznej postaci, jestem tylko g�upim wyrostkiem,szlochaj�cym w pustym zamku nad cia�ami s�u��cych.Potem przyszed� potwornystrach: wróc� i zat�uk�, zanim zd�� wyt�umaczy�.Ale nikt nie wróci�.Potwór zamilk� na chwil�, otar� nos r�kawem.- Nie chc� wraca� do tamtych pierwszych miesi�cy, Geralt, jeszcze dzi� mnietrz�sie, gdy wspominam.Przejd� do rzeczy.D�ugo, bardzo d�ugo siedzia�em wzamku jak mysz pod miot��, nie wystawiaj�c nosa na zewn�trz.Je�li si� kto�pojawi�, rzadko to si� zdarza�o, nie wychodzi�em, ot, kaza�em domowi trzasn��ze dwa razy okiennic� albo rykn��em sobie przez gargulec od rynny, i to zwyklewystarcza�o, by go�� wzbi� za sob� pot�n� chmur� kurzu.Tak by�o a� do dnia, wktórym, bladym �witem, wygl�dam przez okno i co widz�? Jaki� grubas �cina ró�ez krzewu ciotuni.A trzeba ci wiedzie�, �e to nie byle co, ale niebieskie ró�ez Nazairu, sadzonki przywióz� jeszcze dziadunio.Z�o�� mnie porwa�a,wyskoczy�em na dwór.Gruby, gdy odzyska� g�os, który utraci� by� na mój widok,wykwicza�, �e chcia� jeno kilka kwiatów dla córeczki, �ebym go oszcz�dzi�,�yciem darowa� i zdrowiem.Ju�em si� sposobi�, by wykopa� go za g�ówn� bram�,kiedy co� mnie o�wieci�o, przypomnia�em sobie bajki, które opowiada�a miniegdy� Lenka, moja niania, stara prukwa.Zaraza, pomy�la�em, podobno �adnedziewuszki zamieniaj� �aby w królewiczów, czy te� odwrotnie, wi�c mo�e.Mo�ejest w tym gadaniu ziarno prawdy, jaka� szansa.Podskoczy�em na dwa s��nie,zarycza�em tak, ze dzikie wino oberwa�o si� z muru i wrzasn��em: "Córka albo�ycie!", nic lepszego nie przysz�o mi do g�owy.Kupiec, bo to by� kupiec,uderzy� w p�acz, po czym wyzna� mi, �e córeczka ma osiem lat.Co, �miejeszsi�?- Nie.- Bo ja nie wiedzia�em, �mia� si� czy p�aka� nad swoim zasranym losem.�al misi� zrobi�o kupczyny, patrze� me mog�em, jak si� trz�sie, zaprosi�em do �rodka,ugo�ci�em, na odjezdnym nasypa�em z�ota i kamyków do worka.Trzeba ci wiedzie�,ze w podziemiu zosta�o sporo dobra, jeszcze z tatuniowych czasów, nie bardzowiedzia�em, co z tym pocz��, mog�em sobie pozwoli� na gest.Kupiec promienia�,dzi�kowa�, a� si� ca�y oplu�.Musia� si� gdzie� pochwali� swoj� przygod�, bonie min�y dwa miesi�ce, a przyby� tu drugi kupiec.Mia� ze sob� przygotowanyspory worek.I córk�.Te� spor�.Nivellen wyci�gn�� nogi pod sto�em, przeci�gn�� si�, a� fotel zatrzeszcza�.- Dogada�em si� z kupcem raz dwa - ci�gn��.- Ustalili�my, �e zostawi mi j� narok.Musia�em mu pomóc za�adowa� wór na mu�a, sam by nie ud�wign��.- A dziewczyna?- Przez jaki� czas dostawa�a konwulsji na mój widok, by�a przekonana, �e j�jednak zjem.Ale po miesi�cu jadali�my ju� przy jednym stole, gaw�dzili�my ichodzili�my na d�ugie spacery.Ale chocia� by�a mi�a i nad podziw rozgarni�ta,j�zyk mi si� pl�ta�, kiedy z ni� rozmawia�em.Widzisz, Geralt, zawsze by�emnie�mia�y wobec dziewcz�t, zawsze wystawia�em si� na po�miewisko, nawet wobecdziewuch z obory, tych z gnojem na �ydkach, które - ch�opcy z dru�yny obracalijak chcieli, na wszystkie strony.Nawet te si� ze mnie nabija�y.Co dopiero,my�la�em, z tak� mord�.Nie przemog�em si� nawet, by jej cokolwiek napomkn�� oprzyczynie, dla której tak drogo zap�aci�em za rok jej �ycia.Rok ci�gn�� si�jak smród za pospolitym ruszeniem, a� wreszcie kupiec zjawi� si� i zabra� j�.Ja za�, zrezygnowany, zamkn��em si� w domu i przez kilka miesi�cy niereagowa�em na �adnych go�ci z córkami, jacy si� tu pojawiali.Ale po rokusp�dzonym w towarzystwie zrozumia�em, jak ci�ko jest, kiedy nie ma do kogootworzy� g�by.- Potwór wyda� z siebie odg�os, który mia� by� westchnieniem, azabrzmia� jak czkawka.- Nast�pna - powiedzia� po chwili - nazywa�a si� Fenne.By�a ma�a, bystra i�wierkotliwa, istny mysikrólik.Wcale si� mnie nie ba�a.Którego� dnia, by�aakuratnie rocznica moich postrzy�yn, opili�my si� oboje miodu i.h�, h�.Zaraz po itym wyskoczy�em z �oza i do lustra.Przyznam, by�em zawiedziony izgn�biony.Morda zosta�a, jak by�a, mo�e z odrobin� g�upszym wyrazem.A mówi�,�e w bajkach jest m�dro�� ludu! Gówno warta taka m�dro��, Geralt.No, ale Fennerych�o postara�a si�, �ebym zapomnia� o zmartwieniach.To by�a weso�adziewczyna, mówi� ci.Wiesz, co wymy�li�a? Straszyli�my we dwójk� niepo��danychgo�ci.Wyobra� sobie: wchodzi taki na podwórko, rozgl�da si�, a� tu z rykiemwypadam na niego ja, na czworakach, a Fenne, ca�kiem go�a, siedzi mi nagrzbiecie i tr�bi na my�liwskim rogu dziadunia!Nivellen zatrz�s� si� od �miechu, b�yskaj�c biel� k�ów.- Fenne - kontynuowa� - by�a u mnie pe�ny rok, potem wróci�a do rodziny, zwielkim posagiem.Sposobi�a si� wyj�� za m�� za pewnego w�a�ciciela szynku,wdowca.- Opowiadaj dalej, Nivellen.To zajmuj�ce.- Powiadasz? - rzek� potwór, drapi�c si� z chrz�stem pomi�dzy uszami.- No,dobrze.Nast�pna, Primula, by�a córk� zubo�a�ego rycerza.Rycerz, gdy tuprzyby�, mia� wychud�ego konia, zardzewia�y kirys i nieprawdopodobne d�ugi.Paskudny by�, mówi� ci, Geralt, jak kupa obornika, i rozsiewa� dooko�a podobn�wo�.Primula, r�k� bym sobie da� uci��, musia�a by� pocz�ta, gdy on by� nawojnie, bo by�a ca�kiem �adniutka.I w niej nie wzbudza�em strachu, nie dziwotazreszt�, bo w porównaniu z jej rodzicem mog�em si� wydawa� wcale nadobny.Mia�a, jak si� okaza�o, nielichy temperament, a i ja, nabrawszy wiary w siebie,nie zasypia�em gruszek w popiele.Ju� po dwóch tygodniach by�em z Primula wbardzo bliskich stosunkach, podczas których lubi�a targa� mnie za uszy iwykrzykiwa�: "Zagry� mnie, zwierzu!", "Rozszarp mnie, bestio!" i temu podobneidiotyzmy.Ja w przerwach biega�em do lustra, ale wystaw sobie, Geralt,spogl�da�em w nie z rosn�cym niepokojem.Coraz mniej t�skni�em do powrotu dotamtej, mniej wydolnej postaci.Widzisz, Geralt, przedtem by�em rozlaz�y,zrobi�em si� ch�op na schwa�.Przedtem ci�giem chorowa�em, kas�a�em i lecia�omi z nosa, teraz nic si� mnie nie ima�o [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum