[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Roœci³ sobie do tego prawo twierdz¹c, ¿e pochodzi od Jakuba deRohan-Stuardo, Maturalnego syna (uznanego w 1677 r.) Karola II Stuarta, królaAnglii, z Ma³gorzaty, ksie¿nei de Rohan.Stuartowie z kolei roœcili sobie prawodo tego oznaczenia, jako ¿e wraz ze swoimi krewnymi hrabiami Bretanii,pochodzili od brata Klodiusza, Fredemunda – st¹d (podobnie jak Merowingowie)równie¿ od Królów Rybaków przez Faramunda.Merowiñsk¹ pszczo³ê adoptowaliStuartowie, wygnani do Europy.Wizerunek pszczo³y pojawi³ siê na rodowychzastawach jakobitów.Kiedy syn Meroweusza, Childeryk, zmar³ w 481 r., nast¹pi³ po nim jego syn,Chlodwig, najwybitniejszy król z dynastii Merowingów i w³aœciwy za³o¿ycielfrancuskiej monarchii.Chlodwig (którego matk¹ by³a turyngijska eks-królowaBasina) maj¹c lat 15 zast¹pi³ ojca w Tournai.Jednak¿e w ci¹gu nastêpnych 5 latprowadzi³ wojska na po³udnie od Ardenów wypychaj¹c stamt¹d Gallo-Rzymian, tak¿e do 486 r.jego królestwo obejmowa³o takie centra jak Reims i Troyes.Rzymianom uda³o siê utrzymaæ królestwo Soissons, ale Chlodwig pokona³ ich itamtejszy w³adca, Syagriusz, zbieg³ na wizygocki dwór króla Alaryka II.Chlodwig zagrozi³ Wizygotom wojn¹ i uciekiniera wydano na œmieræ.Przedosi¹gniêciem wieku dwudziestu piêciu lat Chlodwig sta³ siê najbardziej wp³ywow¹postaci¹ Zachodu, podbi³ zarówno Rzymian, jak Wizygotów.W tym czasie Koœció³ rzymski wielce obawia³ siê rosn¹cej popularnoœciarianizmu13 w Galii.Katolicyzmowi w Europie Zachodniej, gdzie wiêkszoœæbiskupów ordynariuszy by³a arianami, grozi³o unicestwienie.Chlodwig nie by³katolikiem ani arianinem.St¹d te¿ hierarchia rzymska uzna³a, ¿e korzystne dlaniej bêdzie pozyskanie Chlodwiga w poczet wiernych Koœcio³a.Tak siê z³o¿y³o,¿e Chlodwig o¿eni³ siê z burgundzk¹ ksiê¿niczk¹ Klotyld¹.Ma³¿eñstwo zosta³ozawarte w centrum Czarnej Madonny w Ferrieres14.Chocia¿ Burgundowie tradycyjnie uznawali arianizm, sama Klotyld¹ by³akatoliczk¹ i gorliw¹ zwolenniczk¹ idei ewangelizacji w duchu bliskiej jejdoktryny.Przez pewien czas Klotyld¹ usi³owa³a nak³oniæ Chlodwiga do przyjêciajej wiary, lecz bezskutecznie.Prze³om nast¹pi³ dopiero w 496 r.Wtedy król ijego armia toczyli za¿arty bój z najeŸdŸcami, Alemanami, w pobli¿u Kolonii.Poraz pierwszy w swojej œwietnej karierze wojskowej król Merowingów przegrywa³.Wchwili rozpaczy wezwa³ imienia Jezusa i w³aœnie wówczas pad³ zabity królAlemanów.Utraciwszy przywódcê, Alemanowie zawahali siê i podali ty³y.Klotyldaniezw³ocznie stwierdzi³a, ¿e to Jezus doprowadzi³ do wiktorii Merowingów.Chlodwig nie by³ wprawdzie o tym przekonany, ale jego ¿ona natychmiast wezwa³aœw.Remigiusza, biskupa Reims i doprowadzi³a do chrztu Chlodwiga15.Po³owa merowiñskich wojów pos³usznie posz³a za wodzem do chrzcielnicy.Szybkorozesz³a siê wieœæ, ¿e potê¿ny w³adca Zachodu jest katolikiem, co okaza³o siêmieæ wielk¹ wartoœæ dla papie¿a Atanazego w Rzymie.Nast¹pi³a szeroka falanawróceñ i Koœció³ rzymski zosta³ uratowany przed prawie nieuchronnym upadkiem.Gdyby nie ochrzczenie króla Chlodwiga, powszechn¹ odmian¹ religiichrzeœcijañskiej w Europie Zachodniej móg³by byæ teraz arianizm, a niekatolicyzm.Chrzest króla Chlodwiga mia³ oczywiœcie swoj¹ cenê: w zamian w³adzeRzymu z³o¿y³y przysiêgê wiernoœci jemu i jego nastêpcom.Obieca³y utworzenienowego „œwiêtego cesarstwa" pod w³adz¹ Merowingów.Chlodwig nie mia³ powoduw¹tpiæ w szczeroœæ przymierza Rzymu – ale niechc¹cy sta³ siê instrumentembiskupiego spisku przeciwko rodowodowi Mesjasza.Z koœcielnym b³ogos³awieñstwemChlodwig móg³ skierowaæ armie do Burgundii i Akwitanii.Liczono na to, ¿etamtejszych arian zmusi siê do przyjêcia katolicyzmu.Dalekosiê¿nym planemRzymu by³o usuniêcie Merowingów z Galii i objêcie tych terytoriów w³adztwempapie¿y16.Po serii militarnych zwyciêstw król Chlodwig zmar³ w Pary¿u w wieku 45 lat.Ponim nast¹pili synowie Teuderyk, Chlodomir, Childebert i Chlotar.Wtedy, w 511r., domenê Merowingów podzielono na osobne królestwa.Teuderyk obj¹³ Austrazjê(od Kolonii do Bazylei), ze stolic¹ w Metzu.Z Orleanu w Burgundii Chlodomirdogl¹da³ doliny Loary i zachodu Akwitanii wokó³ Tuluzy i Bordeaux.Childebertzarz¹dza³ regionem Sekwany przez Neustriê do Armorycji (Bretanii), ze stolic¹ wPary¿u, a Chlotar odziedziczy³ królestwo miêdzy Schledt i Somm¹, z centrum wSoissons.Dziesiêciolecia po³¹czonej w³adzy by³y burzliwe.Trwa³y konflikty zplemionami Gotów, co wreszcie doprowadzi³o do penetracji we wschodniejAkwitanii, a Burgundia zosta³a w pe³ni wch³oniêta przez najeŸdŸców.Chlotar umar³ jako ostatni z wymienionej czwórki, w 561 r., zostawszy wpierwkrólem ca³oœci ziem Merowingów.Po nim nast¹pili synowie Sigebert i Chilperyk.Cztery pokolenia póŸniej lini¹ Chilperyka rz¹dzi³ Dagobert II, król Austrazjiod 674 r.Tymczasem najwybitniejsi biskupi rozszerzyli swoj¹ w³adzê i immunitetKoœcio³a równoczeœnie ograniczaj¹c podatki i ogóln¹ administracjê domukrólewskiego.W konsekwencji zasadnicze prowincje królestwa Merowingów znalaz³ysiê pod bezpoœrednim zarz¹dem majordomów, blisko sprzymierzonych z katolickimibiskupami.Rzym rozpocz¹³ demonta¿ w³adzy Merowingów.12ELEMENTY WIEDZY ARTURIANSKIEJANFORTAS, ŒW.MICHA£ I GALAADSigambryjscy Frankowie, od których po k¹dzieli pochodzili Merowingowie, bylizwi¹zani z greck¹ Arkadi¹, zanim wyemigrowali nad Ren.Jak widzieliœmy,nazywali siebie Newmage – „lud nowego zgromadzenia", tak jak kiedyœ mówili osobie esseñczycy z Kumran1.To w³aœnie z Arkadii wywodzi siê œlad tajemniczejmorskiej bestii – Bistea Neptunis – jak symbolicznie nazywa siê j¹ w podaniacho Merowingach2.Panem wód by³ król Pallas, bóg dawnej Arkadii, a jegopoprzednikiem – wielki Okeanos
[ Pobierz całość w formacie PDF ]