[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.d.Kobietom zaœ, które tak¿e tworzy³y osobne gromady, stosowne nadawano imiona,Katarzyny,Ma³gorzaty, Doroty i t.p.ile by³o takowych gromad nowo chrzczonych.Szlachcieatoli istarszym w narodzie udzielano chrzest œ.z osobna: zje¿d¿ali siê oni tym celemdo Wilna z¿onami, dzieæmi i rodzinami swemi, kwapi¹c siê do przyjêcia chrztu i poznaniazasad wiarychrzeœciañskiej.Za co wszystko papie¿ Urban VI oddal nale¿n¹ pochwa³êprawowiernemukrólowi w wydanem Breve Apostolskiem, którego osnowa jest taka:„Urban biskup, s³uga s³ug Bo¿ych.Najmilszemu w Chrystusie sy-„nowi, W³adys³awowi, Dostojnemu królowi Polskiemu, pozdrowienie„i Apostolskie b³ogos³awieñstwo.Cieszymy siê w Panu, Synu najmilszy, i ra-„dujemy w sercu naszem ojcowskiem z tak po¿ytecznego koœcio³owi syna;440W£ADYS£AW JAGIE££O.R.1387.„radujemy siê, mówiê, i wielk¹ uczuwamy pociechê, ¿e Oœwieciciel wszystkich„narodów,œwiat³o jasnoœci wiekuistej, spuœciæ raczy³ do serca twego i serc „twoichwiernych promieñswojej ³aski w b³ogos³awi¹cym darze chrztu œwiê-„tego.Sk³adamy za to Najwy¿szemu Panu w ofierze pokorne dziêki, ¿eOblu-„bienicê nasz¹koœció³ Rzymski, matkê twojê, który ciê œwie¿o z wody i„ducha odrodzi³, nowemi rozp³adza potomstwem, i pomna¿a ci¹g³em rozsze-„rzaniem wiary chrzeœciañskiej, wywodz¹c synów swoich z ciemnoœci i b³êd-„nego Egiptu na œwiat³o, a¿eby poznali i widzieli Boga Bogów na Syo-„nie.Dowiedzieliœmy siê niedawno od Wielebnego brata naszego Dobrogo-„sta biskupa Poznañskiego, ¿e po zbawiennem odrodzeniu twojem na„chrzcie Œwiêtym, Pocieszyciel wszystkich nape³ni³ ciê b³ogos³awieñstwem swojej„³aski, iku wype³nianiu swoich nakazów obdarzy³ tak¹ ducha wielkoœci¹,„¿e jako ksi¹¿ê prawowierny, pe³en pobo¿noœci i cnót najchwalebniejszych,„z synowsk¹ czci¹ ku Bogu i Stolicy Apostolskiej, koœcio³y i osoby duchowne„w królewskiej chowasz pieczy i przychylnoœci, a b³¹kaj¹cych siê w ciemno-„œciach wyprowadzasz z wielk¹ troskliwoœci¹, na drogê œwiat³a, prawdy ipo-„znaniaprawdziwego Boga; ba³wochwalnie czartów, w których dusze nie-„szczêœliwych dot¹d wiêzione by³y, wywracasz, a na ich miejscu budujesz„koœcio³y Bo¿e, kuwiêkszej czci i chwale œwiêtego koœcio³a Rzymskiego,„matki twojej, na której ³onie, jak syn wybrany, przedniejsze miêdzy ksi¹-„¿êtami œwiata zajmujesz miejsce.Czyñ¿e dalej jakoœ pocz¹³, Synu najmilszy,„jak s³ugawierny Chrystusowy, który za rzeczone cnoty nagrodê najzacniej-„sz¹, szczyt najwy¿szej chwa³y, królestwo ziemskie a bez w¹tpienia iniebie-„skie pozyska³eœ.S³usznie, synu, cieszyæ siê powinieneœ, ¿e gdy z wielu„innemi by³eœ w przepaœci zatracenia, jako skarb w ziemi zosta³eœ znaleziony.„I zt¹d nie ma³a dla ciebie pociecha roœnie, ¿e twoje zas³ugi tak g³oœno„u ludzi s³yn¹, i na ³onie matki twojej, koœcio³a Bo¿ego z tak¹ chwa³¹ spo-„czywasz.A przeto, Synu najmilszy, wzrastaj dalej w cnotach i chwalebnych„czynach, ipielêgnuj coæ od Boga dane, w trwalej i niezachwianej wierze,„a koœcio³y i osoby duchowne, tak jakoœ pocz¹³, miej zawsze we czci i po-„szanowaniu.Braci naprowadzaj do wiary, i w pobo¿nej pracy naœladuj tro-„skliwoœæ Marty, a bogomyœlnym duchem wznoœ siê do wysokoœci ducha„Maryi, abyœ skarb ¿ycia wiecznego zaskarbi³ sobie w niebie, a po tem„doczesnem i znikomem ¿yciu cieszy³ siê, ¿e wybra³eœ sobie czêœæ najlepsz¹,„i zas³u¿y³ z wybranemi Bo¿emi na wiekuist¹ szczêœliwoœæ.¯e nakoniec, Sy-„nu najmilszy, wczeœniej do Waszej królewskiej Mi³oœci nie pisaliœmy, to„posz³o nie z naszego omieszkania, ale z tej przyczyny, i¿ do Nas nie wy-„s³a³eœ ¿adnego urzêdowego poselstwa, i z wielu innych s³usznych powodów.„Ale gdy do nas przyby³ rzeczony biskup, ze wzglêdu na tego, od kogo by³„pos³any, iwdziêcznie go wys³uchaliœmy, i ³askawie poselstwo jego odprawili.R.1387.W£ADYS£AW JAGIE££O.441„Dan w Perud¿yi dnia oœmnastego Kwietnia.Naszych rz¹dów„roku dziesi¹tego."W³adys³aw król zak³ada w Wilnie koœció³ katedralny, którego pierwszym biskupemobranyJêdrzej Polak, herbu Jastrzêbiec.Stawia nadto siedm koœcio³Ã³wparafialnych, które Jadwiga królowa hojnemi dary uposa¿a.Staraj¹c siê zaœ o to gorliwie pobo¿ny król W³adys³aw, aby wiara przezeñ wLitwiezaszczepiona coraz wiêcej rozkrzewia³a siê i utwierdza³a, za³o¿y³ w mieœcieWilnie koœció³katedralny ku czci Œ.Trójcy, a pod wezwaniem Œ.Stanis³awa chwalebnego iprzes³awnegobiskupa i Mêczennika, i¿by dwa narody, Polski i Litewski, które jednoœci¹ wiaryi religii, jakrównie jednoœci¹ ber³a i panowania z sob¹ po³¹czy³, wspólnego tak¿e mia³ypatrona iorêdownika, i aby u Litwinów trwa³a pamiêæ wieczna, ¿e za spraw¹ Polakówwydobyli siê zciemnoty pogañskiej, i ¿e od nich zab³ys³o œwiat³o wiary chrzeœciañskiej tak imjako i ichpotomkom.Wielki zaœ o³tarz postawi³ na tem miejscu, gdzie niegdyœ palonoogieñ, którymiano za wieczny, aby ów b³¹d pogañski sta³ siê dla wszystkich temwidoczniejszym.Ustanowi³ nadto w rzeczonym koœciele Wileñskim przez siebie za³o¿onym, a przezBodzantêarcybiskupa GnieŸnieñskiego potwierdzonym, czterech dostojników i pra³atów, aoœmiuprebendarzy i kanoników; i naznaczywszy koœcio³owi stosowne uposa¿enie wwsiach,folwarkach, dochodach, i obszernych posiad³oœciach, z którychby biskup, pra³acii kanonicydostateczne mogli mieæ utrzymanie, a które wiecznemi zapisami nada³ i odka¿a³,postara³ siê,i¿ na biskupstwie Wileñskiem osadzono mê¿a wielkiej pobo¿noœci, JêdrzejaWasila, Polaka,szlacheckiego rodu, herbu Jastrzêbiec, zakonu braci mniejszych Œ.Franciszka,niegdyspowiednika El¿biety królowej Wêgierskiej, zawo³anego kaznodziejê, biskupaCeretyñskiego.Aby zaœ ten¿e biskup miedzy ludem nowo nawróconym i grubym stosowne do swejgodnoœcii powagi mia³ opatrzenie, przydzieli³ do jego biskupstwa koœció³ parafialny wK³odawie wdyecezyi GnieŸnieñskiej, znaczne maj¹cy dochody.Za³o¿y³ prócz tego siedmkoœcio³Ã³wparafialnych w miejscach stosownych i gdzie by³y najpotrzebniejsze, to jest: wWilkomierzu,Mojszagole (Miszoholi), Niemczy, Miodnikach, Krowie, Obol-cacb i Hajnowie (Hajna).Nadto prebendê Œ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]