Andrzej Sapkowski Wiedzmin 2 Czas pogardy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Jak to si� mog�o sta�?Mia�o oby� si� bez trupów!- Zaatakowa�a nas - mrukn�� czarodziej, opuszczaj�c g�ow�.- Gdy wyprowadzanoVilgefortza, rzuci�a si� na nas.Powsta�o zamieszanie.Sam nie wiem, w jakispo�sób.To jej w�asny sztylet.- Zakryjcie jej twarz! - Sabrina odwróci�a si� gwa�townie.Zobaczy�a Geralta,jej drapie�ne oczy zal�ni�y jak antracyty.- Sk�d ten si� tu wzi��?Triss poderwa�a si� b�yskawicznie, przypad�a do wied�mina.Geralt ujrza� tu�przed twarz� jej d�o�.Potem zo�baczy� b�ysk i �agodnie pogr��y� si� wciemno�ci.Poczu� r�k� na ko�nierzu i gwa�towne szarpni�cie.- Trzymajcie go, bo upadnie - g�os Triss by� nienatu�ralny, brzmia� w nimudawany gniew.Szarpn�a nim po�nownie, tak by na moment znalaz� si� tu� przyniej.- Wybacz - us�ysza� jej pr�dki szept.- Musia�am.Ludzie Dijkstry przytrzymali go.Poruszy� g�ow�.Przestawia� si� na inne zmys�y.W ko�rytarzach panowa� ruch,powietrze falowa�o, nios�o zapa�chy.I g�osy.Sabrina Glevissig kl�a, Trissmitygowa�a j�.�mierdz�cy koszarami Reda�czycy wlekli po pod�odze bezw�adnecia�o szepcz�ce jedwabiem sukni.Krew.Za�pach krwi.I zapach ozonu.Zapachmagii.Podniesione g�osy.Kroki, nerwowy stukot obcasów.- Pospieszcie si�! To wszystko zbyt d�ugo si� ci�gnie! Powinni�my ju� by� wGarstangu! Filippa Eilhart.Zdenerwowana.- Sabrina, znajd� pr�dko Marti Sodergren.Je�li b�dzie trzeba, wyci�gnij j� z�ó�ka.Z Gedymdeithem jest �le.To chyba zawa�.Niech Marti si� nim zajmie.Alenie mów niczego, ani jej, ani temu, z którym �pi.Triss, od�szukaj i sprowad�do Garstangu Dorreggraya, Drithelma i Carduina.- Po co?- Reprezentuj� królów.Niech Ethain i Esterad b�d� poinformowani o naszej akcjii o jej skutkach.Zaprowa�dzisz ich.Triss, masz na r�ku krew! Kto?- Lydia.- Jasna cholera.Kiedy? Jak?- Czy to wa�ne jak? - zimny, spokojny g�os.Tissaia de Vries.Szelest sukni.Tissaia by�a w sukni balowej.Nie w rebelianckim uniformie.Geralt nadstawi�uszu, ale nie s�ysza� dzwonienia kajdan z dwimerytu.- Udajesz przej�t�? - Powtórzy�a Tissaia.- Zmartwiona? Gdy organizuje si�rewolty, gdy sprowadza si� noc� uzbrojonych zbirów, trzeba Uczy� si� zofiarami.Lydia nie �yje, Hen Gedymdeith umiera.Widzia�am przed chwil� Artaudaze zmasakrowan� twarz�.Ile jeszcze b�dzie ofiar, Filippo Eilhart?- Nie wiem - odpowiedzia�a twardo Filippa.- Ale nie cofn� si�.- Oczywi�cie.Ty nie cofasz si� przed niczym.Powietrze drgn�o, obcasy stukn�y o posadzk� w zna�jomym rytmie.Filippa sz�aku niemu.Zapami�ta� nerwo�wy rytm jej kroków, gdy wczoraj razem szli przezsal� Aretuzy, by uraczy� si� kawiorem.Zapami�ta� zapach cy�namonu i nardu.Teraz ten zapach miesza� si� z zapa�chem sody.Geralt wyklucza� swój udzia� wjakimkolwiek przewrocie czy puczu, ale zastanowi� si�, czy uczestnicz�cpomy�la�by o uprzednim wyczyszczeniu z�bów.- On ci� nie widzi, Fil - powiedzia� pozornie ospale Dijkstra.- Niczego niewidzi i niczego nie widzia�.Ta z pi�knymi w�osami o�lepi�a go.S�ysza� oddech Filippy i czu� ka�dy jej ruch, ale nie�zdarnie poruszy� g�ow�,udaj�c bezradno��.Czarodziejka nie da�a si� nabra�.- Nie udawaj, Geralt.Triss za�mi�a ci oczy, ale wszak��e nie odebra�a rozumu.Jakim cudem si� tu znalaz�e�?- Wpad�em.Gdzie jest Yennefer?- B�ogos�awieni ci, którzy nie wiedz� - w g�osie Filip�py nie by�o drwiny.-Albowiem d�u�ej po�yj�.B�d� wdzi�czny Triss.To by�o mi�kkie zakl�cie, za�mawkrótce minie.A ty nie widzia�e� tego, czego nie wolno ci by�o zo�baczy�.Pilnuj go, Dijkstra.Zaraz wróc�.Znowu poruszenie.G�osy.D�wi�czny sopran Keiry Metz, nosowy bas Radcliffe'a.Stuk reda�skich buciorów.I podniesiony g�os Tissai de Vries.- Pu��cie j�! Jak mogli�cie? Jak mogli�cie jej to zrobi�?- To zdrajczyni! - nosowo, Radcliffe.- Nigdy w to nie uwierz�!- Krew nie woda - zimno, Filippa Eilhart.- A cesarz Emhyr obieca� elfomwolno��.I w�asne, niezale�ne pa�stwo.Tu, na tych ziemiach.Oczywi�cie, powyr�ni�ciu lu�dzi.I to wystarczy�o, by natychmiast nas zdradzi�a.- Odpowiedz! - Tissaia de Vries, z emocj�.- Odpo�wiedz jej, Enid!- Odpowiedz, Francesca.Brz�k kajdan z dwimerytu.I �piewny elfi akcent Franceski Findabair, Stokrotkiz Dolin, najpi�kniejszej kobiety �wiata.- Va vort a me, Dh'oine.N'aen te a dice'n.- Czy to ci wystarczy, Tissaia? - g�os Filippy, jak szcze�kni�cie.- Czy terazmi wierzysz? Ty, ja, my wszyscy je�ste�my i zawsze byli�my dla niej Dh'oine,lud�mi, którym ona, Aen Seidhe, nie ma nic do powiedzenia.A ty, Fercart? Cotobie przyrzekli Vilgefortz i Emhyr, �e zdecydo�wa�e� si� zdradzi�?- Id� do diab�a, zboczona gamratko.Geralt wstrzyma� oddech, ale nie dobieg� go odg�os ka�stetu zderzaj�cego si� zeszcz�k�.Filippa by�a bardziej opanowana od Keiry.Albo nie mia�a kastetu.- Radcliffe, zabierz zdrajców do Garstangu! Detmold, podaj rami� arcymistrzynide Vries.Id�cie.Ja zaraz do��cz�.Kroki.Zapach cynamonu i nardu.- Dijkstra.- Jestem, Fil.- Twoi podkomendni nie s� tu ju� potrzebni.Niech wracaj� do Loxii.- Czy aby na pewno.- Do Loxii, Dijkstra!- Rozkaz, mi�o�ciwa pani - w g�osie szpiega zabrzmia��o szyderstwo.-Pacho�kowie odejd�, zrobili, co do nich nale�a�o.Teraz to jest ju� wy��czniesprawa czarodziejów.A zatem i ja nie mieszkaj�c schodz� z pi�knych oczuwa�szej wysoko�ci.Podzi�kowa� za pomoc i wspó�udzia� w puczu nie oczekiwa�em,ale pewien jestem, �e wasza wy�soko�� zachowa mnie we wdzi�cznej pami�ci.- Wybacz, Sigismund.Dzi�kuj� ci za pomoc.- Nie ma za co, ca�a przyjemno�� po mojej stronie.Hej, Voymir, zbierz ludzi.Pi�ciu zostaje ze mn�.Reszt� sprowad� na dó� i zaokr�tuj na �Spad�".Tylkocichcem, na paluszkach, bez szumu, bez sensacji.Bocznymi kory�tarzami.W Loxiii w porcie ani pary z g�by! Wykona�!- Nic nie widzia�e�, Geralt - powiedzia�a szeptem Filippa Eilhart, wion�c nawied�mina cynamonem, nardem i sod�.- Niczego nie s�ysza�e�.Z Vilgefortzemnigdy nie rozmawia�e�.Dijkstra zabierze ci� teraz do Loxii.Posta�ram si�odnale�� ci� tam, gdy.Gdy wszystko si� sko�czy.Obieca�am ci co� wczoraj idotrzymam s�owa.- Co z Yennefer?- On chyba ma obsesj� - Dijkstra wróci�, szuraj�c no�gami.- Yennefer,Yennefer.Do znudzenia.Nie przejmuj si� nim, Fil.S� wa�niejsze sprawy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum