Andrzej Sapkowski Czas Pogardy (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Powiadam wam, ona ze wschodu przysz�a.Przesz��a przez Korath.Przez Patelni�.- Bajesz! Na Patelni nikt nie prze�yje.Z zachodu sz�a, od gór, korytemSuchaka.Ledwo o skraj Korathu zawa�dzi�a, a i tego by�o do��.Gdy�my j�znale�li, pad�a ju�, bez ducha le�a�a.- Na zachodzie tako� pustkowie milami si� ci�gnie.Sk�d tedy sz�a?- Nie sz�a, ino jecha�a.Kto wie, z jak daleka.�lady kopyt by�y podle niej.Musia� j� ko� w Suchaku zwali�, dlatego pobita, posiniaczona.- Czemu ona taka dla Nilfgaardu wa�na, ciekawym? Gdy nas prefekt naposzukiwanie pos�a�, duma�em, jakasi wa�na szlachcianka zagin�a.A ta? Zwyk�ykopciuch, ob�darte pomiot�o, do tego ko�owata niemowa.I�cie nie wiem, Skomlik,czy�my t� co trza naszli.- Ona to.Zwyk�a za si� nie jest.Zwyk�� by�my nie�y�w� znale�li.- Niewiele brakowa�o.Deszcz j� ani chybi uratowa�.Zaraza, najstarsze dziadydeszczu na Patelni nie pami�taj�.Chmury zawsze omijaj� Korath.Nawet gdy wdoli�nach pada, tam jedna kropla nie spadnie!- Po�rzyjcie na ni�, jak to �pa.Jakby tydzie� w g�bie nic nie mia�a.Ej, ty,po�piego! Smaczna li s�onina? Chlebek suchy?- Po elfiemu pytaj.Albo po nilfgaardzku.Ona po ludz�ku nie rozumie.To elfipomiot jaki�.- To przyg�up, niedojda.Gdy j� rano na konia wsadza��em, jakbym kuk�� z drewnawsadza�.- Oczów nie macie - b�ysn�� z�bami ten nazywany Skomlikiem, pot�ny i �ysawy.-Co z was za �apacze, je��li�cie si� jeszcze na niej nie poznali! Ani onag�upia, ani nierozumna.Udaje jeno.To dziwna i chytra ptaszka.- A czemu taka dla Nilfgaardu wa�na? Nagrod� obie�cali, wsz�dy patrolepogna�y.Czemu?- Tego nie wiem.Ale jakby j� dobrze zapyta�.Fletni� po grzbiecie zapyta�.Ha! Miarkowali�cie, jak na mnie spojrza�a? Wszystko pojmuje, s�ucha bacznie.Hej, dzie�wko! Jam jest Skomlik, tropiciel, �apaczem zwany.A to, pojrzyj notu, to jest nahajka, batem zwana! Mi�a ci na plecach skóra? To gadaj wraz.- Dosy�! Milcze�!G�o�ny, ostry, nie toleruj�cy sprzeciwu rozkaz pad� od drugiego ogniska, przyktórym siedzia� rycerz wraz ze swym giermkiem.- Nudzicie si�, �apacze? - spyta� gro�nie rycerz.- Te�dy jazda do roboty!Konie oporz�dzi�! Zbroj� moj� i or� wyczy�ci�! Do lasu po drwa! A dziewczynynie tyka�! Zro�zumieli�cie, chamy?- I�cie, szlachetny panie Sweers - b�kn�� Skomlik.Jego kamraci pospuszczalig�owy.- Do roboty! Wykona� rozkazy! �apacze zakrz�tali si�.- Dola nas pokara�a tym zasra�cem - zamamrota� je�den.- �e te� prefekt jegoakurat nad nami postawi�, ry�cerza ch�do�onego.- Wa�ny - b�kn�� z cicha drugi, ogl�daj�c si� chy�kiem.- A w�dy to my,�apacze, dziewk� odnale�lim.Nasz to niuch sprawi�, �e�my w koryto Suchakapojechali.- Ano.Zas�uga nasza, a wielmo�ny nagrod� we�mie, nam leda jaki groszskapnie.Florena pod nogi rzuc�, masz, pry, �apaczu, podzi�kuj za pa�sk��ask�.- Zamknijcie g�by - sykn�� Skomlik - bo jeszcze us�y�szy.Ciri zosta�a przy ognisku sama.Rycerz i giermek pa�trzyli na ni� badawczo, alenie odzywali si�.Rycerz by� starszym, ale krzepkim m�czyzn� o suro�wej, poznaczonej bliznamitwarzy.W czasie jazdy zawsze mia� na g�owie he�m z ptasimi skrzyd�ami, ale nieby�y to te skrzyd�a, które Ciri widywa�a w sennych koszmarach, a potem nawyspie Thanedd.Tb nie by� Czarny Rycerz z Cintry.Ale by� to rycerznilfgaardzki.Gdy wydawa� roz�kazy, mówi� wspólnym p�ynnie, ale z wyra�nymakcen�tem, podobnym do akcentu elfów.Ze swym giermkiem, ch�opakiem niewielestarszym od Ciri, rozmawia� nato�miast j�zykiem zbli�onym do Starszej Mowy, alemniej �piewnym, twardszym.Musia� to by� j�zyk nilfgaardzki.Ciri, dobrzeznaj�ca Starsz� Mow�, rozumia�a wi�kszo�� s�ów.Ale nie zdradza�a si� z tym.Napierwszym postoju, na skraju pustyni, któr� nazywano Patelni� lub Korathem,nilfgaardzki rycerz i jego giermek zasypali j� pyta�niami.Wtedy nieodpowiada�a, bo by�a oboj�tna i oszo�o�miona, pó�przytomna.Po kilku dniachjazdy, gdy wyje�chali ze skalistych w�wozów i zjechali w dó�, w zielone doliny,Ciri oprzytomnia�a, zacz�a wreszcie dostrzega� �wiat wokó� siebie i ospalereagowa�.Ale nadal nie odpo�wiada�a na pytania, wi�c rycerz w ogóle przesta�si� do niej odzywa�.Zdawa�o si�, �e nie zwraca na ni� uwagi.Zajmowali si� ni�tylko drabi ka��cy nazywa� si� �apa�czami.Ci te� próbowali j� wypytywa�.Byliagresywni.Ale Nilfgaardczyk w skrzydlatym he�mie pr�dko przy�wo�a� ich do porz�dku.By�ojasne i oczywiste, kto tu jest panem, a kto s�ug� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum