Alistar MacLean Zlote rendez vous

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bezprzerostu wyobra�ni.Tak w�a�nie my�la�.Zda�em sobie spraw�, �e ona mówi domnie spokojnym g�osem:- Zrobi� to, przyrzekam.Nie wiem, na jakim pan jest tropie, ale to dobry trop.- Co ma pani na my�li? - spyta�em powoli.- Ta piel�gniarka pana Cerdana.Ta wysoka, co robi na drutach.Ona potrafirównie dobrze robi� na drutach, co lata� na ksi�yc.Siedzi tylko, stukadrutami, partaczy ka�dy �cieg i wcale si� nie posuwa do przodu.Wiem o tym.To,�e jest si� córk� milionera, wcale nie znaczy, �e nie mo�na sobie radzi� zdrutami równie dobrze, jak ka�da inna dziewczyna.- Co! - Chwyci�em j� za ramiona i gapi�em si� na ni�.- Widzia�a� to? Jeste�tego pewna?- Pewnie, �e jestem pewna.- No, no.- Wci�� si� w ni� wpatrywa�em, ale tym razem nie widzia�em oczu,widzia�em wiele innych rzeczy, które mocno mi si� nie podoba�y.- To bardzointeresuj�ce - rzek�em.-Zobaczymy si� pó�niej.A teraz b�d� dobr� dziewczynk�i za�atw t� spraw� z ojcem, dobrze? - Z roztargnieniem klepn��em j� w rami�,odwróci�em si� i wyjrza�em przez okno.Po kilku sekundach u�wiadomi�em sobie, �e jeszcze nie odesz�a.Otworzy�a drzwii z r�k� na klamce przypatrywa�a mi si� z dziwnym wyrazem twarzy.- Nie chcia�by pan mo�e da� mi lizaka? - Je�eli mo�ecie sobie wyobrazi� g�oss�odki i gorzki zarazem, to taki w�a�nie by� jej g�os.- Albo wst��k� dowarkoczyków? - Po czym trzasn�a drzwiami i ju� jej nie by�o.Drzwi si� nierozlecia�y, ale to tylko dlatego, �e by�y wykonane ze stali.Przez chwil� gapi�em si� na nie, lecz tylko przez chwil�.W innym momencie by�mo�e po�wi�ci�bym kilka minut na rozmy�lanie o tajemniczych, cudownychw�a�ciwo�ciach duszy kobiecej.Ale to nie by� inny moment.To by� zupe�nie nieten moment.W�o�y�em buty, koszul� i kurtk�, wyci�gn��em colta spod materaca,wsadzi�em go sobie za pasek i uda�em si� na poszukiwanie kapitana.VI.�roda, mi�dzy dziewi�tnast� czterdzie�ci pi�� a dwudziest� pi�tna�cieWieczorem, w miar� nap�ywu go�ci, pan Julius Beresford nie mia� powodu donarzekania - wszyscy pasa�erowie przybyli na przyj�cie urodzinowe jego �ony i -o ile mog�em dojrze� - byli tam tak�e wszyscy wolni od s�u�by oficerowie.Aprzyj�cie niew�tpliwie przebiega�o wspaniale: o siódmej czterdzie�ci pi��praktycznie ka�dy by� ju� przy drugim koktajlu, a koktajle serwowane na�Campari� nie nale�a�y do najmniejszych.Beresford kr��y� wraz z �on� po sali, rozmawiaj�c po kolei ze wszystkimigo��mi.W�a�nie przysz�a kolej na mnie.Zobaczy�em, jak si� zbli�aj�, unios�emszklank� i powiedzia�em:- Sto lat, pani Beresford.- Dzi�kuj�, m�ody cz�owieku.Dobrze si� pan bawi?- Oczywi�cie.Zreszt� jak ka�dy.A najlepiej powinna si� bawi� pani.- Tak.- Zabrzmia�o to niezbyt przekonuj�co.- Nie wiem, czy Julius dobrzezrobi�.nie min�y jeszcze dwadzie�cia cztery godziny.- Je�eli my�li pani o Brownellu i Bensonie, to martwi si� pani niepotrzebnie.Nie mo�na by�o zrobi� nic lepszego od tego przyj�cia.Jestem pewny, �e wszyscynasi pasa�erowie s� wdzi�czni za pomoc w szybkim przywróceniu normalnego �ycia.W ka�dym razie wiem, �e wszyscy oficerowie s� wdzi�czni.- To samo ci mówi�em, moja droga.- Beresford poklepa� �on� po d�oni i spojrza�na mnie z weso�ym b�yskiem w oczach.- Wydaje mi si�, �e moja �ona, podobniejak moja córka, ma ogromne zaufanie do pa�skich opinii, panie Carter.- Tak.Zastanawiam si�, czy móg�by pan wyperswadowa� swojej córce, �eby nieodwiedza�a kajut oficerskich?- Nie - odpar� z �alem Beresford.- To niemo�liwe.To bardzo samowolna pannica.- Wyszczerzy� z�by.- Za�o�� si�, �e nawet nie zapuka�a.- Nie.- Spojrza�em na drug� stron� sali, gdzie panna Beresford w ca�ej krasieobdarza�a Tony�ego Carrerasa widokiem swych oczu ponad kieliszkiem martini.Niew�tpliwie tworzyli uderzaj�c� par�.- Ona, za przeproszeniem, ma bzika napunkcie tego, �e na �Campari� dzieje si� co� z�ego.My�l�, �e musia�y j�przygn�bi� nieszcz�sne wypadki z zesz�ej nocy.- Naturalnie.A pan jej pomóg�, hm.pozby� si� tego bzika?- My�l�, �e tak.Nast�pi�a chwila ciszy, po czym pani Beresford powiedzia�a zezniecierpliwieniem:- Julius, wydaje mi si�, �e owijamy spraw� w bawe�n�.- Och, Mary, nie s�dz�, �eby.- Bzdury - przerwa�a szybko.- M�ody cz�owieku, czy zna pan jeden z g�ównychpowodów, dla których wybra�am si� na ten rejs? Oczywi�cie - roze�mia�a si� -pomijaj�c jedzenie.Dlatego, �e prosi� mnie o to m��, bo chcia� us�ysze� moj�opini�.na pa�ski temat.Julius, jak panu wiadomo, ju� kilka razy p�ywa� napa�skim statku.On, jak to si� mówi, mia� pana na oku jako kandydata nastanowisko w swojej organizacji.Powiem panu, �e mój m�� zbi� maj�tek nie tylepracuj�c sam, co dobieraj�c sobie odpowiednich ludzi, którzy pracowali dlaniego.Nigdy jeszcze nie pope�ni� omy�ki.Teraz te� nie wydaje mi si�, �eby si�myli�.A pan ma jeszcze jedn� bardzo wa�n� cech�.- S�ucham, prosz� pani - odpar�em uprzejmie.- W�ród naszych znajomych jest pan jedynym m�odym m�czyzn�, który nie pada nadywan, by da� si� podepta�, gdy tylko nasza córka pojawia si� na widoku.Niechmi pan wierzy, to jest bardzo wa�na cecha.- Chcia�by pan dla mnie pracowa�, panie Carter? - zapyta� bez ogródekBeresford.- My�l�, �e tak.- No? - Pani Beresford spojrza�a na m�a.- To za�atwione.- Czy zgadza si� pan? - przerwa� Julius Beresford.- Nie.- Dlaczego?- Poniewa� pa�skie interesy dotycz� stali i ropy naftowej.Ja znam si� tylko namorzu i statkach.To nie idzie w parze.Nie mam kwalifikacji, �eby dla panapracowa�, a w moim wieku nauka trwa�aby zbyt d�ugo.Nie móg�bym przyj�� pracy,do której nie mam kwalifikacji.- Nawet za podwójn� pensj�? Czy potrójn�?- Niech mi pan wierzy, jestem wdzi�czny za propozycj�.W pe�ni j� doceniam.Aletu nie chodzi o pieni�dze.- Có�.- Beresfordowie spojrzeli po sobie.Nie wydawali si� specjalnie przej�cimoj� odmow�.Zreszt�, nie mieli do tego powodu.- Zadali�my pytanie,otrzymali�my odpowied�.Uczciwie.- Beresford zmieni� temat.- Co pan powie namój wyczyn, �e uda�o mi si� �ci�gn�� staruszka?- Uwa�am, �e to by� wy�mienity pomys�.- Zerkn��em na drug� stron� pokoju,gdzie ko�o drzwi siedzia� w swoim wózku stary Cerdan, z kieliszkiem sherry wd�oni.Obok niego, na kanapie, siedzia�y jego piel�gniarki.One tak�e trzyma�ykieliszki sherry.Zdawa�o si�, �e staruszek z o�ywieniem rozmawia z kapitanem.- On pewnie prowadzi bardzo samotne �ycie.Ci�ko go by�o namówi�?- Gdzie� tam.Przyj�� zaproszenie z rado�ci�.- Zanotowa�em sobie w pami�ci t�informacj�.Moje spotkanie z Cerdanem pozostawi�o we mnie wra�enie, �e jedyne,co sprawi�oby mu rado�� z takiego zaproszenia, to okazja do zgry�liwegoodrzucenia propozycji.- Prosz� nam wybaczy�, panie Carter.Mamy obowi�zkiwobec go�ci, wie pan, jak to jest.- Ale� oczywi�cie.- Odst�pi�em na bok, lecz pani Beresford stan�a przede mn�i u�miechn�a si� zabawnie.- Panie Carter - powiedzia�a stanowczo - jest pan m�odym cz�owiekiem owyj�tkowo sztywnym karku.I niech pan sobie ani przez chwil� nie wyobra�a, �emam na my�li pa�ski wypadek z zesz�ej nocy.Odeszli.Patrzy�em na nich przez chwil�, my�l�c sobie najró�niejsze rzeczy, anast�pnie ruszy�em do klapy w ladzie baru, prowadz�cej na zaplecze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum