Rushdie Salman Sztanskie wersety

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Powiedzia� mi, �ebym posz�a i zapyta�a mojego anio�a,ale ja wiem lepiej - krzycza�a.- Jak mog�a�bym wybiera�? Albo wszyscy, albonikt.- Dlaczego mamy i�� za tob� - zapyta� sarpancza.- Po tych wszystkich zgonach,dziecku i w ogóle?- Poniewa�, kiedy wody si� rozst�pi�, b�dziecie zbawieni.Wkroczycie w�Chwa��Najwy�szego.- Jakie wody - wrzasn�� mirza Sajjid.- W jaki sposób si� rozst�pi�?- Id�cie za mn� - zako�czy�a Aisza - i os�d�cie mnie po ich rozst�pieniu.Jego propozycja zawiera�a stare pytanie: Jakiej ho�dujesz idei? A ona odp�aci�amu star� odpowiedzi�.Kusi�o mnie, przyznaj�, ale oto jestem odrodzona;bezkompromisowa; nieskalana, czysta.***Przyp�yw ju� wzbiera� falami, kiedy Pielgrzymka Aiszy sz�a w dó� alej� zaHoliday Inn, którego okna pe�ne by�y kochanek gwiazd filmowych, u�ywaj�cychswoich nowych polaroidów - kiedy piel�grzymi poczuli, �e miejski asfalt zmieniasi� w piach, - kiedy znale�li si� po�ród wysokiej sterty gnij�cych orzechówkokosowych pustych pude�ek po papierosach ko�skiego gówna nieszkodliwych dla�rodowiska naturalnego butelek skórek owoców meduz i papieru, nad br��zowawympiaskiem zwiesza�y si� li�cie palm kokosowych i balkony luksusowychapartamentów z�widokiem na morze, - w�ród grup m�o�dych m�czyzn, którychmi�nie by�y tak ukszta�towane, �e wygl�dali jak zdeformowani, i którzywykonywali rozmaitego rodzaju �wicze�nia gimnastyczne, z pasj�, jak morderczaarmia tancerzy baletowych, - poprzez grabi�cych pla��, cz�onków klubów irodziny tych, którzy przyszli tu po to, aby zaczerpn�� powietrza lub nawi�za�kontakty u�atwiaj�ce robienie interesów lub oczy�ci� �ycie z piasku, - i gapilisi�, po raz pierwszy w swoim �yciu, na Morze Arabskie.Mirza Sajjid zobaczy� Miszal, podtrzymywali j� dwaj wie�niacy, poniewa� niemog�a usta� ju� o w�asnych si�ach.Aisza sta�a tu� za ni�, i Sajjidowi wydawa�osi�, �e prorokini� w pewnym stopniu raduje fakt, �e Miszal umiera, �e ca�ajasno�� uleci z jej cia�a, przybieraj�c mitologiczny kszta�t i zostawiaj�c zasob� ziemsk� pow�ok� na zatra�cenie.By� z�y na siebie za to, �e on równie� da�si� zarazi� supernaturalizmem Aiszy.Wie�niacy z Titlipur po d�ugich dyskusjach zgodzili si� dalej i�� za Aisz�,chocia� prosili j� wcze�niej o to, aby zrezygnowa�a z wypra�wy.Zdrowy rozs�dekpodpowiedzia� im, �e by�oby g�upio wycofa� si� teraz, kiedy zaszli tak daleko is� prawie u celu; ale ogarn�y ich nowe w�tpliwo�ci.By�o teraz tak, jakbywynurzyli si� z jakiego� Szangri-La dzie�a Aiszy, poniewa� teraz raczejspacerowali ni� po�d��ali za ni�, cho� z ka�dym krokiem zdawali si� starze� imarnie�.Kiedy dotarli do morza, byli ju� tylko zbieranin� okaleczonych,kule�j�cych, rozgor�czkowanych reumatyków z przekrwionymi oczyma i mirza Sajjidzastanawia� si�, ilu z nich zdo�a przej�� kilka ko�co�wych jardów dziel�cychich od wody.Motyle wci�� by�y z nimi, wysoko nad ich g�owami.- I co teraz, Aiszo? - zawo�a� Sajjid, przepe�niony okropn� wizj� �mierciswojej ukochanej �ony pod kopytami kucyków i spojrzeniami sprzedawców napojóworze�wiaj�cych.- Przywiod�a� nas wszy�stkich na kraw�d� istnienia, ale otoniezaprzeczalny fakt morze.Gdzie jest teraz twój anio�?Dziewczyna wspi�a si� przy pomocy wie�niaków na niepotrzeb�ny kosz, stoj�cytu� przy budce z napojami orze�wiaj�cymi, nie odpo�wiedzia�a Sajjidowi od razu,uczyni�a to dopiero wtedy, kiedy mog�a spojrze� na niego z góry.- Gibrilpowiada, �e morze jest jak nasze dusze.Kiedy je otworzymy, znajdziemy m�dro��.Je�li potrafimy rozewrze� nasze serca, potrafimy to samo uczyni� z morzem.- Rozst�pienie by�o kl�sk� na l�dzie - kpi� Sajjid.- Wielu ludzi zmar�o, jakzapewne pami�tasz.My�lisz, �e w wodzie b�dzie inaczej?- Ciii - odezwa�a si� nagle Aisza.- Anio� jest bardzo blisko.By�o to w gruncie rzeczy zdumiewaj�ce, �e pomimo ca�ej uwagi, jak� na sobieskupiali, t�um na pla�y by� niewielki, ale i tak miejscowe w�adze podj�ydaleko id�ce �rodki ostro�no�ci, z zamkni�ciem dróg i objazdami w��cznie, takwi�c na pla�y sta�o oko�o dwustu gapiów.Nie by�o si� czego obawia�.To, co by�o dziwne, to fakt, �e ci ludzie nie widzieli ani motyli, ani tego, cozrobi�y pó�niej.Mirza Sajjid natomiast pilnie obserwowa� wielk� �wietlist�chmar� unosz�c� si� nad morzem; odpoczynek; wzlot; i formuj�c� si� w olbrzymieistnienie; pulsuj�cego olbrzyma z�o�onego z malutkich wibruj�cych skrzyde�ek,rozci�gaj�cego si� od horyzontu po horyzont, wype�niaj�cego niebosk�on.- Anio�! - zawo�a�a Aisza do pielgrzymów.- Teraz widzicie! Ca�y czas by� w�ródnas.Czy teraz mi wierzycie?! - Mirza Sajjid zauwa�y� nawrót wiaryu�pielgrzymów.- Tak - szlochali, b�agaj�c Aisz� o przebaczenie.- Gibril! Gibril! Ya Allah.Mirza Sajjid jeszcze raz spróbowa� zasia� ziarno sceptycyzmu.- Chmuryprzybieraj� ró�ne kszta�ty - krzycza�.- S�oni, gwiazd filmo�wych,czegokolwiek.Spójrzcie, nawet teraz si� zmienia.- Ale nikt nie zwraca� naniego uwagi; obserwowali, pe�ni zachwytu, jak motyle zanurzy�y si� w morzu.Wie�niacy krzyczeli, ta�cz�c z rado�ci.- Rozst�pienie! Rozst�pienie! - Naoczni�wiadkowie zawo�ali do mirzy Sajjida: - Hej, panie, co ich tak rajcuje? Myniczego nie widzimy.Aisza ruszy�a w kierunku wody i Miszal pod��y�a za ni�, ci�gni�ta przez dwóchludzi.Sajjid dopad� jej i zacz�� si�owa� si� z wie�nia�kami.- Zostawcie moj��on�! Natychmiast! Niech was szlag! Jestem waszym zamindarem.Pu��cie j�; preczz�tymi brudnymi �apami! - Ale Miszal wyszepta�a: - Nie zrobi� tego.Odejd�,Sajjidzie.Ty jeste� zamkni�ty.Morze otwiera si� tylko dla tych, którzyotwieraj� serca.- Miszal! - wrzasn��, ale jej stopy obmywa�a ju� woda.Kiedy tylko Aisza wesz�a do wody, wie�niacy rozpocz�li wy�cig.Ci, którzy sami nie mogli, biegli wsparci na ramionach sprawniejszych.Matki zTitlipur, z dzie�mi na r�kach wpada�y do wody; wnuki nios�y babcie i wskakiwa�yz�nimi w fale.W ci�gu kilku minut ca�a wie� znajdowa�a si� w wodzie,prychaj�c, padaj�c, wstaj�c, id�c pew�nie naprzód, do horyzontu, nie ogl�daj�csi� na brzeg.Mirza Sajjid tak�e wszed� do wody.- Wracaj - b�aga� �on�.- Nicsi� nie dzieje; wracaj.Na brzegu stali pani Kurajszi, Osman, sarpancza, Sri Sriniwas.Matka Miszalteatralnie szlocha�a: - O Bo�e, dzieci�tko, moja dzie�cinka.Co z ni� b�dzie? -Osman odpar�: - Kiedy stanie si� jasne, �e nie ma �adnych cudów, wróc�.- A motyle? - zapyta� przekornie Sriniwas.- Czym by�y? Przy�widzeniem?Powoli dociera�o do nich, �e wie�niacy nie wróc�.- Ju� nied�ugo strac� gruntpod nogami - powiedzia� sarpancza.- Ilu z nich potafi p�ywa�? - zapyta�a paniKurajszi pochlipuj�c.- P�ywa�? - zawy� Sriniwas.- A od kiedy to wiejski ludekpotrafi p�ywa�? - Krzyczeli na siebie, tak jakby byli oddaleni o mile,przeskakiwali z�nogi na nog�, cia�a przygotowywa�y si� do wej�cia w wodny�ywio�, aby uczyni� cokolwiek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum