Janusz A Zajdel Cylinder van Troffa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla mnie by�a tam, wcylindrze.Ta my�l, jak niepodwa�alny aksjomat, sta�a si� jedynym kryteriummojego dzia�ania.Kocha�em j� - teraz dopiero �wiadomie; uczucie to by�o miniezb�dne.Fotografia Yetty towarzyszy�a mi wsz�dzie - w kabinie statku, wsterowni �adownika; gdy wyrusza�em na któr�kolwiek z planet, mia�em j� zawsze wjednej z zewn�trznych kieszeni skafandra, bym w ka�dej chwili móg� po ni�si�gn��.By�a moj� wiar�, moim sensem bytu.Tak by�o prawie do ko�ca.Obudzeni z anabiozy, u kresu naszego powrotu, dowiedzieli�my si�, �e poosi�gni�ciu zaledwie oko�o jednej ósmej planowanej pr�dko�ci silniki odmówi�ypos�usze�stwa.Tak wi�c podró� powrotna trwa�a sto kilkadziesi�t lat zamiastdwudziestu.Wszyscy byli�my tym wstrz��ni�ci.Wtedy po raz pierwszy dopu�ci�em do�wiadomo�ci my�l o tym, �e ona mo�e ju� na mnie nie czeka.Przeklina�em naprzemian - silniki "Heliosa", van Troffa, siebie.Gdybym odlecia�, po�egnany na zawsze z Yett� - jak ze wszystkimi �yj�cymi,których za lat pi��dziesi�t mog�em ju� nie spotka� - wraca�bym teraz, jak moitowarzysze, pogodzony z sytuacj�.Dopiero w takich chwilach cz�owiek zdajesobie spraw�, jakiego znaczenia mog� nabiera� pojedyncze zdania czy s�owa,kiedy� przez kogo� wypowiedziane.Przypomnia�em sobie s�owa Yetty: ".cho�byto mia�o trwa� d�u�ej ni� pi��dziesi�t lat." Uczepi�em si� tych s�ów z now�wiar� i zapa�em.Snu�em przypuszczenia, wyobra�a�em sobie sytuacje.Oto Yettaw oznaczonym czasie wychodzi z cylindra, a przekonawszy si�, �e "Helios"jeszcze nie powróci� - wraca tam, by czeka� dalej.Wiadomo�� o naszej awarii nie mog�a dotrze� do Ziemi wcze�niej ni�kilkadziesi�t lat po starcie z D�ety.Przy szybko�ci, jak� rozwin�� statek wpowrotnej drodze, musia�o up�yn�� du�o czasu, nim znale�li�my si� w obszarzezasi�gu ��czno�ci z Ziemi�.Komputer pilotuj�cy nadawa� meldunek, o tymwiedzieli�my z zapisu.Czy zosta� odebrany? Potwierdzenie nie nadesz�o.Teraz gdy znam sytuacj� panuj�c� w tym czasie na Ziemi, mog� sobie wyt�umaczy�przyczyn� tego braku odpowiedzi.Wszystkie w�tpliwo�ci od�y�y na nowo.Tam,na Ksi�ycu, i tutaj, w ziemskim mie�cie.Jedynym sposobem, by wszystko doko�ca wyja�ni�, mog�o by� odnalezienie cylindra van Troffa.Czy go znajd�?Czy ona.tam jest? Czy w ogóle by�a tam kiedykolwiek? A mo�e �y�em tylkoz�udzeniami?.Nie, ona musi tam by�.Dla niej to przecie� tylko szesna�cieminut! Szesna�cie minut! Czy�by nie mia�a do�� cierpliwo�ci.i odwagi.byje przeczeka�? A je�li czeka.Przecie� nie mog� pozostawi� jej tam nazawsze.- Musisz mi chyba du�o wyja�ni�; najlepiej od pocz�tku.A co do mojej sprawy.Czy potrafisz mi wskaza� drog�.Szukam budynku Instytutu Grawitologii.Oczywi�cie tego z po�owy dwudziestego pierwszego wieku.- powiedzia�em,rozgl�daj�c si� po przytulnym wn�trzu.- Znajdziemy.Mamy tu plany ze wszystkich okresów.Inna sprawa, �e mog� by�trudno�ci z dotarciem.Zostawi�e� co� tam?- W�a�nie.Musz� poszuka�.- Nie wiem, czy znajdziesz.Wn�trza budynków by�y zazwyczaj opró�nione przedzasklepieniem.- To by�o w piwnicach, a w�a�ciwie.pod piwnicami.W g��bokim szybie.- Mo�e si� uda tam dotrze�, zobaczymy.Ale nie ma po�piechu, czeka�o dwie�cielat, poczeka jeszcze troch�.Czuj si� naszym go�ciem.- A twoi towarzysze?- Poszli w teren.Ka�dy ma swoje interesy.Wróc� na kolacj�, poznasz ich.Onite� si� uciesz�.Ostatni kosmak by� w tym mie�cie chyba ze czterdzie�ci lattemu.- Co si� z nim sta�o?- Wyjecha�.Do innego miasta, nie wiem nawet dok�d.Te� czego� szuka�.Wywszyscy czego� szukacie, pewnie w�asnych �ladów.Chyba wam zazdroszcz�.- Czego? Samotno�ci? Zagubionego czasu?- �ycia.Prawdziwego, z rozmachem.Zamilkli�my obaj.Patrzy�em na starego cz�owieka, nalewaj�cego do kieliszkówprzejrzysty p�yn.Mo�e mia� racj�.- No, to.- powiedzia� podaj�c mi kieliszek.- S�dz�c z j�zyka, któregou�ywasz biegle, cho� nieco archaicznie, jeste� st�d.A wi�c, starym zwyczajem -zdrowie!- Alkohol? - spyta�em w�chaj�c zawarto�� kieliszka.- Przetrwa� wszystkieprze�omy historyczne.- Przetrwa�.By�o ju� z tym krucho, ale wskrzesili�my dobre tradycje - za�mia�si� tr�caj�c mój kieliszek.Trunek by� mocny, a ja nie pi�em.od dwustu lat, mo�na by powiedzie�.- Nie pytam, jak ci si� podoba �wiat, który zasta�e�, bo z góry znam odpowied�- podj�� odstawiaj�c kieliszek.- Nie musisz go chwali� nawet przez kurtuazj�.To nie nasza wina, �e jest taki.A zreszt�, czy mo�na tu mówi� o czyjej�winie?- Dlaczego w�a�ciwie zaprosi�e� mnie tutaj? - spyta�em, gdy mój gospodarzzabra� si� z wpraw� do przygotowania jakiego� popisowego dania.U�ywa� do tego- oprócz opakowanych produktów, które zna�em ze sklepów - tak�e �wie�ych warzywi zieleniny.- Przede wszystkim dlatego, �e lubi� porozmawia�.Tutaj jest na co dzie� do��monotonnie.Nic ju� nie ma do roboty, chyba �e kto�, jak my, jej szuka.Oniwszyscy, ci z miasta, �yj� jak trzoda: mi�dzy ��obem, wybiegiem i spaniem.Czasem si� jeszcze troch� pobod�, ale po prawdzie nie ma ju� o co ani o kogo.Wszystko dostaj� pod sam nos: syntentyczne po�ywienie, wci�� jednakowe, ale zato w obfito�ci; maj� odzie�, mieszkanie, jakie� tam w�asne rozrywki, którychby� zapewne nie rozumia�.Miasto dba o nich i b�dzie dba�o, dopóki pozostaniew nim cho�by jeden konsument.Nawet jeszcze d�u�ej, a� si� to rozstroi irozleci.Nim to jednak nast�pi, nie b�dzie po nas wszystkich ani �ladu.Automatyzacja produkcji, unifikacja konsumpcji, optymalizacja genotypu.Ztych trzech rzeczy dwie pierwsze uda�y si�, nie mo�na powiedzie�.Tylko �enudno jak wszyscy diabli.I tak ju� od stu co najmniej lat.A my, skoro ju�przez nierozwag� czy wr�cz g�upot� znale�li�my si� tutaj, musimy sobie jako� t�powszechno�� urozmaica�.Wolisz sa�at� z octem, oliw� czy �mietan�?- Masz nawet �mietan�? - by�em szczerze zdziwiony.- Mamy jednego dobrego biochemika.Miasto produkuje ró�ne rzeczy, lecz nau�ytek ogó�u zestawia z tego optymalne kompozycjebia�kowo-t�uszczowo-w�glowodanowe, na ogó� obrzydliwe lub zgo�a nijakie wsmaku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum