[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W ten sposóbKoœció³ otworzy³ nowy interes z kompletnie nowym asortymentem przera¿aj¹cychopowieœci ludowych, których celem by³o przeciwstawienie siê legendom oposzukiwaniu Graala i ezoterycznym arcydzie³om sztuki “podziemnego nurtu".Z jednej strony mieliœmy opowieœci Albigensów o £abêdzich Ksi¹¿êtach, KrólowychSmoka i Pannach Elfowych stanowi¹cych odzwierciedlenie tradycji zapomnianejlinii krwi Utraconej Narzeczonej, w których rycerze i szlachetni kawalerowiezwalczali wszelkie przeciwnoœci stoj¹ce na drodze wiod¹cej do zachowaniauœwiêconego dziedzictwa Œwiêtego Graala.W historiach tych wystêpowaliczarownicy ze szko³y Druidów i m¹drzy pustelnicy, którzy wskazywali kierunekrycerzom w ich podró¿ach i misjach.Nigdy jednak nie zdarzy³o siê, aby ksi¹dzlub biskup ruszyli z pomoc¹ damie bêd¹cej w potrzebie, jako ¿e Koœció³ by³ wrzeczywistoœci ich przeciwnikiem.Przypisy:1.Laurence Gardner, Genesis of the Grad Kings The Pendragon Legacy of Adam AndEve (Potomkowie Dawida i Jezusa – rodowód królów Œwiêtego Graala), przek³adGra¿yna Gasparska, Wydawnictwo Amber, Warszawa, 1999.– Przyp.red.2.Dom Hanowerski, inaczej dynastia Hanowerska, to brytyjska dynastia królewskaniemieckiego pochodzenia wywodz¹ca siê od Jerzego-Ludwika, elektora Hanoweru,który zasiad³ na tronie brytyjskim w roku 1714 jako Jerzy I.Ostatnim w³adc¹ ztej dynastii by³a Królowa Wiktoria (1937-1901).Kolejna dynastia brytyjska toSaxe-Coburg-Gotha, która w roku 1917 zmieni³a nazwê na House of Wmdsor.Nazwadynastii pochodzi od nazwiska ma³¿onka królowej Wiktom, ksiêcia Alberta,równie¿ pochodzenia niemieckiego, wywodz¹cego siê z niemieckiej dynastiiSaxe-Coburg-Gotha (oryginalna nazwa niemiecka Sach-sen-Coburg-Gotha lubSachsen-Coburg und Gotha).W wyniku antyniemieckich nastrojów w czasie I wojnyœwiatowe] Jerzy V og³osi³ w roku 1917, ze wszyscy nastêpcy królowe] Wiktom wlinii mêskiej, którzy s¹ obywatelami brytyjskimi, przyjm¹ nazwisko “Windsor".Dzieci obecnej królowe] El¿biety II w normalnych warunkach nosi³yby nazwiskoMountbatten (zangielszczone z “Battenberg"), jednak w roku 1952 og³osi³a ona,ze je] nastêpcy bêd¹ nosili nazwisko “Windsor".Decyzja ta zosta³azmodyfikowana w roku 19601 g³osi, ze potomstwo wszystkich, z wyj¹tkiemnosz¹cych tytu³y ksi¹¿¹t, ksiê¿niczek oraz “ich królewskich wysokoœci", bêdzienosi³o nazwisko Mountbatten-Windsor, zaœ dodatek Mountbatten to zangielszczonaforma nazwiska Battenberg, hrabiowskiego rodu niemieckiego wymar³ego oko³o roku1314, z siedzib¹ w zamku Kellerburg w pobli¿u Battenberg w Hesji.Tytu³ tenzosta³ przywrócony w roku 1851, kiedy Aleksander (1823-1888), m³odszy synLudwika II, Wielki Ksi¹¿e Hesji, zawar³ morganatycz-ny zwi¹zek ma³¿eñski zpolsk¹ hrabin¹ Juli¹ Teres¹ von Hauke, która otrzyma³a tytu³ hrabiny BattenbergW roku 1858 hrabina i jej dzieci zostali uhonorowani tytu³ami ksi¹¿¹t iksiê¿niczek Battenberg.W roku 1917 najstarszy syn z tego zwi¹zku, LudwikAleksander (1854-1921), który dos³u¿y³ siê stopnia admiralskiego w marynarcebrytyjskie], uzyska³ tytu³ markiza Milford Haven Na ¿¹danie króla Jerzego V,wszyscy cz³onkowie te] rodziny mieszkaj¹cy w Anglii zrzekli siê w roku 1917niemieckiego tytu³u ksiêcia Battenberg i przyjêli jego anglojêzyczn¹ formêMountbatten Milford Haven by³ ojcem ksiê¿ne] Alicji (1885-1969), która wysz³aza greckiego ksiêcia Andrze]a (1882-1944), a ich jedyny syn, ksi¹¿ê Filip (ur.1921) przyj¹³ nazwisko Mountbatten i otrzyma³ tytu³ ksiêcia Edynburga, kiedy tow roku 1947 poœlubi³ ksiê¿niczkê El¿bietê (obecn¹ królow¹ El¿bietê II) iuzyska³ obywatelstwo brytyjskie.– Przyp.t³um.3.Laurence Gardner, Bloodime ofthe Holy Grali (Krew z krwi Jezusa – ŒwiêtyGraal i tajemnica potomków Jezusa), przek³ad Pawe³ Korombel, Wydawnictwo DaCapo, Warszawa, 1998 – Przyp.red.4 Ouroboros to staroegipski i grecki symbol przedstawiaj¹cy wê¿a z ogonem wpysku, wê¿a bez przerwy po¿eraj¹cego samego siebie l odradzaj¹cego siê z siebieJako symbol gnostyków i alchemików, ouroboros wyra¿a jednoœæ duchow¹ i fizyczn¹wszechrzeczy, która nigdy me zaniknie i bêdzie trwaæ w nieskoñczonoœæ w formieci¹g³ej destrukcji i odradzania siê.– Przyp.t³um5.Elven to przymiotnik pochodny od s³owa “elf" – Przyp.t³um.6.“Wró¿ka" w jêzyku angielskim to – w przeciwieñstwie do naszych wyobra¿eñzwi¹zanych z tym terminem – zwykle ma³e stworzenie o ludzkiej postaci, którecechuje chytroœæ, sk³onnoœæ do psot i posiadanie nadprzyrodzonych mocy.–Przyp.t³um.7.Wieki Ciemnoœci to wczesne œredniowiecze w historii zachodnioeuropejskie)trwaj¹ce w latach 476-800, kiedy me by³o cesarza na zachodzie, lub traktuj¹cten okres bardziej ogólnie – okres miêdzy rokiem 500 i 1000, którycharakteryzuje siê czêstymi konfliktami i zamkiem miast.Obecnie termin tenjest u¿ywany przez historyków rzadko ze wzglêdu na konotacjê, jak¹ zawiera tanazwa.Tym niemniej u¿ywa siê go czasami, zak³adaj¹c, ze ta nazwa wynika metyle z braku materia³Ã³w o tamtych czasach, co z faktu, ze by³ to okresintelektualnej ciemnoty i barbarzyñstwa.– Przyp.t³um na podstawieEncyclopaedia Britannica8.Obecnie anglojêzyczna pisownia tego s³owa brzmi “Grali", podczas gdy wjêzyku polskim, jak widaæ, jest zgodna z brzmieniem oryginalnym.– Przyp.thim.9.J.R.R.Tolkien, Wladca pierœcieni (The Lord ofthe Rings), przek³ad MariaSkibmewska, przek³ad wierszy W³odzimierz Lewik, Czytelnik, Warszawa, 1981.10.Alfred Tennyson, Pierwszy Baron Tennyson znany jako Alfred, Lord Tennyson(1809-1892).Brytyjski poeta, którego twórczoœæ odzwierciedla wiktoriañsk¹romantykê i estetykê W roku 1850 za swoje poezje otrzyma³ nagrodê.W roku 1859wyda³ Sielanki króla (Idylis of the King) stanowi¹ce cykl 12 po³¹czonych zesob¹ poematów na kanwie legendy o królu Arturze, jego mi³oœcido Gmewry i ostatecznie upadku jego królestwa Poematy opisuj¹ g³Ã³wnie proceswkraczania z³a do Camelotu z powodu cudzo³o¿nej mi³oœci miêdzy Ginewr¹ iLancelotem – Przyp.t³um11.Lohengrm to Rycerz £abêdzia, bohater niemieckiej wersji legendy, znane]dobrze od czasów œredniowiecza w Europie Widaæ w niej wyraŸne zwi¹zki zpó³nocnoeuropejsk¹ legend¹ o siedmiu ³abêdziach, jednak je) faktycznepochodzenie nie jest znane.Historia dotyczy tajemniczego rycerza, któryprzybywa ³odzi¹ ci¹gniêt¹ przez ³abêdzie, aby pomoc szlachetnej pani wniebezpieczeñstwie Poœlubiaj¹, ale me pozwala pytaæ o swoje pochodzenie.Popewnym czasie zapomina ona o swoim przyrzeczeniu, a on opuszcza j¹ i nigdy mepowraca – Przyp.t³um.12.Percewal to bohater arturianskiego romansu charakteryzuj¹cy siê wrêczdziecinn¹ niewinnoœci¹, która chrom go przed pokusami œwiata i stawia na boku wstosunku do pozosta³ych Rycerzy Okr¹g³ego Sto³u W poemacie Perceval, or LeConte du Graal (Percewal z Walii) Chretiena de Troyesa Percewal odwiedza zamekzranionego Króla Rybiarza, gdzie ogl¹da tajemnicze naczynie (Graala), aleponiewa¿ jest strofowany za zadawanie zbyt wielu pytañ, zapomina zadaæ pytanie,które uzdrowi³oby króla.Historia duchowego rozwoju Parsifala od naiwnegorycerzyka do obroñcy Graala swoj¹ ostateczn¹ formê uzyska³a w trzynastowieczne)opowiesci-poemacie epickim Wolframa von Eschenbacha Parzi-val, na podstawiektórego Ryszard Wagner napisa³ swoj¹ ostatni¹ operê Parsifal (1882).– Przypt³um.13
[ Pobierz całość w formacie PDF ]