Dola Jeruzalem

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy dotarli�my do chybotliwego mostu spinaj�cego brzegi Royal River,spodziewa�em si�, �e Cal ponownie zacznie nalega�, �eby�my zaniechali dalszejw�drówki.Ale on nie odezwa� si� s�owem.Przystan�� tylko, obrzuci� spojrzeniemk�uj�c� szyderczo niebo iglic� ko�cio�a i popatrzy� na mnie.Podj�li�my marsz.Przepe�nieni l�kiem, ale zdecydowani kroczyli�my do ko�cio�a Jamesa Boone'a.Drzwi by�y ci�g�e rozwarte, jak zostawili�my je ostatnim razem, a panuj�cywewn�trz mrok najwyra�niej �ypa� na nas po��dliwie.Kiedy wst�powali�my naschodki, poczu�em, �e serce we mnie zamiera, a gdy k�ad�em d�o� na klamce iotwiera�em drzwi, palce mi dr�a�y.Smród w �rodku by� chyba jeszcze gorszy ibardziej chorobliwy ni� poprzednio.Weszli�my do pogr��onego w pó�mroku przedsionka, a z niego bez chwili zw�oki doko�cio�a.Panowa� tam nieopisany ba�agan.Ko�ció� zdemolowa�o co� ogromnego.�awki by�y powywracane, po�amane i jakbierki ci�ni�te niedbale na stos.Odra�aj�cy krzy� le�a� pod wschodni� �cian�,a dziura w murze �wiadczy�a, z jak� si�� nim rzucono.Lampy oliwne powyrywano zobudowy, tote� opary tranu miesza�y si� z okropnym smrodem, który przenika�ca�e miasteczko.A wzd�u� nawy g�ównej, jak upiorny �lubny kobierzec, ci�gn�asi� smuga czarnego b�ota wymieszanego z posok�.Prowadzi�a do ambony - jedynejnie naruszonej rzeczy w ko�ciele.Na pulpicie, znad blu�nierczej Ksi�gi,spogl�da�o na nas nieruchomymi, szklistymi oczyma zar�ni�te jagni�."Bo�e" - szepn�� Calvin.Podeszli�my w tamt� stron�, unikaj�c jak ognia szlamu na posadzce.Nasze krokibudzi�y rozliczne echa, które zmienia�y odg�os st�pania w czyj� grzmi�cy�miech.Na podwy�szenie weszli�my jednocze�nie.Jagni� nie zosta�o zar�ni�te czyzagryzione.Co� lub kto� tak mocarnie je �cisn��, �e stworzeniu pop�ka�ynaczynia krwiono�ne.Krew rozlewa�a si� odra�aj�c�, g�st� ka�u�� na o�tarzu isp�ywa�a do jego podstawy.ale na samej ksi�dze zalega�a tylko cienk�,przezroczyst� warstw� i zawi�e runy widoczne by�y niczym przez kolorowe szk�o!"Czy musimy jej dotyka�?" - spyta� niewzruszony Cal."Tak.Musz� j� zabra�".�Po co?""�eby zrobi� to, co nale�a�o uczyni� sze��dziesi�t lat temu.Zamierzam j�zniszczy�".Odci�gn�li�my martwe jagni�; zw�oki upad�y na posadzk� ze wstr�tnym,mlaszcz�cym d�wi�kiem.Zbrukane krwi� stronice zdawa�y si� wydziela� w�asny,szkar�atny blask.W uszach zacz�o mi dzwoni� i szumie�; ze �cian �wi�tyni p�yn�� niski,monotonny �piew.Widz�c skrzywion� twarz Cala, poj��em, �e on równie� tos�yszy.Ziemia pod stopami zadr�a�a, jakby przybywa� mieszkaniec tegonawiedzonego ko�cio�a, �eby broni� swej w�asno�ci.Struktura normalnejprzestrzeni i czasu zdawa�a si� p�ka� i �ama�.Ko�ció� wype�ni� si� widmami,l�ni�c piekielnym blaskiem odwiecznego, zimnego ognia.Wydawa�o mi si�, �edostrzegam przera�aj�c� i zniekszta�con� posta� Jamesa Boone'a, ta�cz�cegowokó� spoczywaj�cego na wznak cia�a kobiety, a tu� za nim ujrza�em megociotecznego dziadka Phillipa, nowicjusza, odzianego w czarn� sutann� zkapturem.W d�oniach trzyma� nó� i puchar.Deum vobiscum magna vermis.Widniej�ce na stronicy ksi�gi s�owa zadr�a�y i wykrzywi�y si�, p�awi�y si� wofiarnej krwi, nagrodzie dla stwora, który przyby� spoza gwiazd.�lepi, wymieszani ze sob� wierni ko�ysali si� w zapami�ta�ym, demonicznymmodlitewnym ruchu; ich zdeformowane twarze wy- pe�nione by�y �arliwym,odra�aj�cym oczekiwaniem.Teraz �acin� zast�pi� starszy j�zyk, pochodz�cy z czasów, kiedy nie by�ojeszcze Egiptu i piramid, pochodz�cy z czasów, kiedy Ziemia stanowi�a jeszczekul� kipi�cego w pustej przestrzeni gazu.Gyyagin vardar Yogsoggoth! iierminis! Gyyagin! Gyyagin! Gy- yagin!Pulpit zacz�� dr�e� i p�ka�, unosi� si� w powietrze.Calvin wrzasn�� i uniós� rami�, �eby zas�oni� twarz.Ca�y o�tarz i absydako�cio�a trz�s�y si� pot�nym, mrocznym ruchem, jak okr�t ciskany przez burz�.Porwa�em ksi�g� i trzyma�em j� w wy- ci�gni�tych r�kach; odnosi�em wra�enie, �espali mnie �arem s�o�- ca, spopieli, o�lepi."Niech pan ucieka!" - wrzasn�� Calvin.- "Niech pan ucieka!"Ale sta�em jak s�up soli i obca istota wype�ni�a mnie niczym staro�ytnenaczynie, które czeka�o przez lata.przez ca�e pokolenia!"Gyyagin vardar!" - wrzasn��em.- "S�uga Yogsoggotha, Bezimiennego! Glistyspoza Przestrzeni! Po�eracz Gwiazd! Niszczyciel Czasu! Verminis! Oto nadchodziGodzina Spe�nienia! Czas Zap�aty! Verminis! Alyah! Alyah! Gyyagin!"Calvin pchn�� mnie.Zachwia�em si�, ko�ció� zawirowa� mi przed oczyma i upad�emna posadzk�.Uderzy�em g�ow� w kraw�d� przewróconej �awki i czaszk� obj�� miogie�.ale umys� jakby mi przeja�nia�.Po omacku si�gn��em po zapa�ki, które ze sob� zabra�em.Ko�ció� wype�ni� dobiegaj�cy z trzewi ziemi grzmot.Ze �cian i z sufitu zacz��p�atami odpada� gips.Zardzewia�y dzwon na wie�y ko�cielnej odezwa� si�zd�awionym, diabelskim kurantem, wspó�czuj�c� wibracj�.Zap�on�a zapa�ka.Dotkn��em ni� ksi�gi w tej samej chwili, kiedy eksplodowa�pulpit i roztrzaska� si� na drzazgi.Na jego miejscu rozwar�a si� otch�a�.Calzachwia� si� na jej kraw�dzi, wyci�gn�� ramiona, otworzy� usta w przera�liwymkrzyku, który zapami�tam do ko�ca swoich dni.I wtedy nap�yn�o olbrzymie, szare, drgaj�ce cielsko.Smród przechodzi�wszelkie wyobra�enie.By�a to olbrzymia, wylewaj�- ca si�, zawiesista, pokrytap�cherzami galareta, monstrualny, odra�aj�cy kszta�t, który bi� w niebo prostoz najg��bszych otch�ani ziemi.I wtedy te�, w nag�ym, straszliwym przeb�ysku,poj��em to, o czym nie wiedzia� �aden cz�owiek.Spostrzeg�em, �e by� tozaledwie jeden pier�cie�, jeden tylko segment potwornej glisty, którapozbawiona oczu przez lata trwa�a w sklepionej pieczarze mroku pod tymodra�aj�cym ko�cio�em!Ksi�ga w moim r�ku p�on�a jasnym p�omieniem, a Stwór krzycza� nade mn�bezg�o�nym wrzaskiem.Trafiony koszmarnym ciosem Calvin z przetr�conym karkiemprzelecia� przez ca�y ko�ció� jak szmaciana lalka.To co� zapada�o si�.Stwór zapada� si�., zostawiaj�c jedynie olbrzymi� dziur�otoczon� zwa�ami czarnej piany, a powietrze rozdar� pot�ny krzyk i okropnemlaskanie, które gin�y w jakiej� ogromnej dali.W ko�cu zapad�a cisza.Popatrzy�em pod nogi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum