[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podczas tego czasu jego intensywnoœæmo¿e przekroczyæ 1000 wat/cm2 (maksymalne nasileniebezpoœredniego œwiat³a s³onecznego wynosi 0.14 watacm2).Dla porównania podobne warunki osi¹ga siê przybezpoœrednim kontakcie z palnikiem acetylenowym.Ciep³o jest absorbowane przez zewnêtrzn¹ warstwê powierzchni,która ma zwykle gruboœæ rzêdów czêœci milimetra.Naturalnie ciemne materia³y poch³aniaj¹ wiêcejenergii ni¿ jasne czy refleksyjne.Ciep³o jest absorbowaneo wiele szybciej ni¿ mog³oby zostaæ przekazane dziêkiprzewodnictwu, czy odzyskane przez och³adzanie (wypromieniowanie)czy konwencyjne ruchy powietrza, dlatego wwarstwie tej niemal natychmiast wytwarzaj¹ siê bardzowysokie temperatury.Temperatura zewnêtrznych warstwobiektów znajduj¹cych siê blisko kuli ognia mo¿e przekroczyæ1000 stopni C.Tak wysokie temperatury mog¹ spowodowaædramatyczne zmiany w materiale, nie penetruj¹go jednak bardzo g³êboko.W przeciwieñstwie do ma³ej, du¿a bomba potrzebuje wiêcejenergii do wywo³ania danego poziomu zniszczeñ -dzieje siê tak, poniewa¿ w przypadku wiêkszego ³adunkuenergia cieplna jest emitowana przez d³u¿szy okres czasu.Zniszczenia termiczne wywo³ane przez du¿¹ bombê s¹równie¿ wiêksze z uwagi na d³u¿sz¹ ekspozycjê.Zniszczenia spowodowane promieniowaniem cieplnymzale¿¹ bardzo silnie od warunków pogodowych.Zachmurzoneniebo, dym czy inne ciemne obiekty w powietrzumog¹ znacz¹co zredukowaæ efektywny zasiêg destrukcji.Z praktycznych wzglêdów emisja promieniowania cieplnegoprzez bombê jest zakoñczona do czasu dotarcia faliuderzeniowej.Po¿ary wystêpuj¹ce bezpoœrednio po eksplozji zwi¹zane s¹ze skutkiem dzia³ania zarówno fali uderzeniowej jak i promieniowaniatermicznego.7.6.1.1 Obra¿enia termiczneRezultatem ekspozycji skóry na bardzo du¿e temperaturys¹ poparzenia.Oparzenia spowodowane gwa³townym promieniowaniemcieplnym z kuli ognia okreœla siê jako b³yskawiczne.Im wiêcej przekazanej energii termicznej, tympowa¿niejsze obra¿enia.Poni¿sza tabela okreœla iloœæ radiacjicieplnej potrzebnej do spowodowania oparzeñ ró¿negostopnia oraz maksymalne odleg³oœci, na których mog¹wyst¹piæ w zale¿noœci od si³y wybuchu bomby.Jednostk¹ciep³a jest gramo-kaloria, równowa¿na 4.2 J (4.2 wataprzez 1 sek.).Kolor skóry jest wa¿ny - jasna karnacja jestmniej podatna na oparzenia.W tabeli za³o¿ono œredni kolorskóry.20 kiloton 1 megatona 20 megaton1-szy stopieñ 2.5 cal/cm2(4.3 km)3.2 cal/cm2(18 km)5 cal/cm2(52 km)2-gi stopieñ 5 cal/cm2(3.2 km)6 cal/cm2(14.4 km)8.5 cal/cm2(45 km)3-ci stopieñ 8 cal/cm2(2.7 km)10 cal/cm2(12 km)12 cal/cm2(39 km)Oto wygodne wzory umo¿liwiaj¹ce obliczenie efektu oparzeñdla dowolnego ³adunku:o_cieplne_1st = Y0.38 * 1.20o_cieplne_2st = Y0.40 * 0.87o_cieplne_3st = Y0.41 * 0.67Zasiêg powinien byæ podany w km, si³a wybuchu w kt;wyniki s¹ dok³adne do 10% dla bomb 1 kt-20 Mt.B³yskawiczne poparzenia pierwszego stopnia nie s¹ groŸne- nie dochodzi do zniszczenia tkanki.Charakteryzuje jenatychmiastowy ból po³¹czony z zaczerwienieniem skóry.Objawy te utrzymuj¹ siê przez kilka minut do godzin, poEfekty wybuchów j¹drowych 103czym ustêpuj¹ - oparzona skóra wraca do normalnegostanu.Oparzenia drugiego stopnia powoduj¹ szkody w tkanceskóry w³aœciwej niszcz¹c jej czêœæ.Ból i zaczerwienieniepoprzedzaj¹ pojawienie siê w ci¹gu kilku godzin b¹blistanowi¹cych osocze zgromadzone pomiêdzy naskórkiem auszkodzona tkank¹.Pozostaje jednak wystarczaj¹ca iloœænietkniêtej skóry w³aœciwej aby przeprowadziæ szybk¹regeneracjê poparzonego obszaru.Pêkniête pêcherze s¹mo¿liw¹ drog¹ dostania siê infekcji.Oparzenia trzeciego stopnia powoduj¹ œmieræ wszystkichtkanek skóry, w³¹czaj¹c w to komórki odpowiedzialne zaregeneracjê.Jedyn¹ drog¹ na leczenie takich poparzeñ jestodbudowa skóry przez s¹siaduj¹ce ze zniszczonym fragmentemobszary, proces bardzo powolny i pozostawiaj¹cyblizny, lub przeszczep tkanki.Oparzenia trzeciego stopniastanowi¹ równie¿ powa¿ne ryzyko infekcji oraz mog¹spowodowaæ znaczne straty osocza.Poparzenia powy¿ej25% (lub wiêcej) powierzchni cia³a czêsto wywo³uj¹ szok,który sam wymaga szczególnej uwagi medycznej.Mo¿liwe s¹ nawet bardziej powa¿ne oparzenia, które zosta³yzakwalifikowane do poparzeñ czwartego (i pi¹tego)stopnia.Obra¿enia te niszcz¹ tkanki znajduj¹ce siê podskór¹: miêœnie, tkankê ³¹czn¹ itd.Mog¹ byæ spowodowaneprzez promieniowanie cieplne o nasileniu wykraczaj¹cympoza wartoœci z tabeli dotycz¹cych oparzeñ trzeciego stopnia.Wiele osób znajduj¹cych siê blisko hypocentrum eksplozjiw Hiroszimie wykazywa³o tego typy obra¿enia.Wbezpoœrednim s¹siedztwie punktu zero stopieñ radiacjitermicznej wynosi³ 100 cal/cm2, (co stanowi oko³o piêtnastokrotnoœæekspozycji wymaganej do powstania oparzeñtrzeciego stopnia), z czego wiêkszoœæ w ci¹gu pierwszych0.3 sekund (po których dotar³a fala uderzeniowa).By³o towystarczaj¹ce do spowodowania wyparowania do koœcinieos³oniêtego cia³a.Czas pomiêdzy powstaniem oparzeñ trzeciego stopnia adotarciem podmuchu fali uderzeniowej waha siê od kilkusekund dla kilku kilotonowego ³adunku do minuty dla³adunku rzêdu megaton.7.6.1.2 Po¿aryWbrew ekstremalnemu promieniowaniu cieplnemu i nadzwyczajnychpanuj¹cych temperatur, efekt po¿arów jestmniejszy ni¿ mo¿na siê tego spodziewaæ.Dzieje siê takg³Ã³wnie z powodu krótkiego czasu trwania oraz p³ytkiegoprzenikania ciep³a w g³¹b materia³Ã³w.Ekstremalne temperaturymog¹ spowodowaæ pirolizê (rozk³ad zwi¹zków organicznychprzy wydzieleniu gazów palnych) i momentalnyzap³on, jednak rzadko wystarcza to do wywo³aniasamo-podtrzymuj¹cego siê spalania [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • coubeatki.htw.pl