Andrzej Sapkowski Miecz przeznaczenia (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niszczuka i Zdzieblarz,milcz�cy i ponurzy, wysun�li si� zza pleców Boholta.- S�uchajcie no, panie magiku - rzek� cicho ogromny R�bacz.- Zanim zacznieciewykonywa� te wasze ruchy r�k�, pos�uchajcie.Móg�bym d�ugo t�umaczy�, prosz�waszmo�ci, co sobie robi� z twoich zakazów, z twoich legend i z twojegog�upiego gadania.Ale nie chce mi si�.Niech wi�c to starczy ci za moj�odpowied�.Boholt odchrz�kn��, przy�o�y� palec do nosa i z bliskiej odleg�o�ci nasmarka�czarodziejowi na czubki butów.Dorregaray poblad�, ale nie poruszy� si�.Widzia� - jak i wszyscy - morgenstern�a�cuchowy na �okciowej d�ugo�ci trzonku trzymany przez Niszczuk� w niskoopuszczonej d�oni.Wiedzia� - jak i wszyscy - ze czas, potrzebny na rzuceniezakl�cia jest nierównie d�u�szy od czasu, jaki potrzebny b�dzie Niszczuce narozwalenie mu g�owy na �wierci.- No - powiedzia� Boholt.- A teraz odejd�cie grzecznie na bok, prosz�waszmo�ci.A je�li przyjdzie ci ochota znowu otworzy� g�b�, to pr�dko wetknijsobie w ni� wieche� trawy.Bo je�li jeszcze raz us�ysz� twoje st�kania, to mniepopami�tasz.Boholt odwróci� si�, zatar� d�onie.- No, Niszczuka, Zdzieblarz, do roboty, bo nam gad w ko�cu ucieknie.- Nie wygl�da, �eby on mia� zamiar ucieka� - powiedzia� Jaskier obserwuj�cyprzedpole.- Patrzcie no na niego.Z�oty smok, siedz�cy na pagórku, ziewn��, zadar� g�ow�, zamacha� skrzyd�ami,smagn�� ziemi� ogonem.- Królu Niedamirze i wy, rycerze! - zarycza� rykiem brzmi�cym jak mosi�natr�ba.- Jestem smok Villentre-tenmerth! Jak widz�, nie ze wszystkim zatrzyma�awas lawina, któr� to ja, nie chwal�cy si�, spu�ci�em wam na g�owy.Dotarli�ciea� tutaj.Jak wiecie, z doliny tej s� tylko trzy wyj�cia.Na wschód, kuHo�opolu, i na zachód, ku Caingorn.I z tych dróg mo�ecie skorzysta�.Pó�nocnymw�wozem, panowie, nie pójdziecie, bo ja, Yillentretenmerth, zabraniam wam tego.Je�li za� kto� mego zakazu respektowa� nie zechce, wyzywam go oto na bój, nahonorowy, rycerski pojedynek.Na bro� konwencjonaln�, bez czarów, bez zianiaogniem.Walka do pe�nej kapitulacji jednej ze stron.Czekam odpowiedzi przezherolda waszego, jak ka�e zwyczaj!Wszyscy stali otworzywszy szeroko usta.- On gada! - sapn�� Boholt.- Niebywa�e!- I do tego strasznie m�drze - rzek� Yarpen Zigrin.- Czy kto� wie, co to jestbro� konfesjonalna?- Zwyk�a, niemagiczna - powiedzia�a Yennefer marszcz�c brwi.- Mnie jednakzastanawia co� innego.Nie mo�na mówi� artyku�owanie, maj�c rozwidlony j�zyk.�ajdak u�ywa telepatii.Uwa�ajcie, to dzia�a w obie strony.Mo�e czyta� waszemy�li.- Co on, zg�upia� ze szcz�tem, czy jak? - zdenerwowa� si� Kennet Zdzieblarz.-Honorowy pojedynek? Z g�upim gadem? A takiego! Idziemy na niego kup�! W kupiesi�a!- Nie.Obejrzeli si�.Eyck z Denesle, ju� na koniu, w pe�nej zbroi, z kopi� osadzon� przystrzemieniu, prezentowa� si� du�o lepiej ni� na piechot�.Spod podniesionejzas�ony he�mu gorza�y zgor�czkowane oczy, biela�a blada twarz.- Nie, panie Kennet - powtórzy� rycerz.- Chyba, �e po moim trupie.Niedopuszcz�, by obra�ano w mojej obecno�ci honor rycerski.Kto odwa�y si� z�ama�zasady honorowego pojedynku.Eyck mówi� coraz g�o�niej, egzaltowany g�os �ama� mu si� i dr�a� z podniecenia.-.kto zniewa�y honor, zniewa�y i mnie, i krew jego lub moja pop�ynie na t�um�czon� ziemi�.Bestia ��da pojedynku? Dobrze wi�c! Niechaj herold otr�bi mojeimi�! Niech zadecyduje s�d bogów! Za smokiem si�a k�ów i pazurów, i piekielnaz�o��, a za mn�.- Co za kretyn - mrukn�� Yarpen Zigrin.-.za mn� prawo��, za mn� wiara, za mn� �zy dziewic, które ten gad.- Sko�cz, Eyck, bo rzyga� si� chce! - wrzasn�� Boholt.- Dalej, w pole! Bierz si� za smoka, zamiast gada�!- Ej, Boholt, zaczekaj - rzek� nagle krasnolud szarpi�c brod�.- Zapomnia�e� oumowie? Je�li Eyck po�o�y gadzin�, we�mie po�ow�.- Eyck nic nie we�mie - wyszczerzy� z�by Boholt.- Znam go.Jemu wystarczy,je�li Jaskier u�o�y o nim piosenk�.- Cisza! - oznajmi� Gyllenstiern.- Niech tak b�dzie.Przeciwko smokowi wyst�piprawy rycerz b��dny, Eyck z De�esle, walcz�cy w barwach Caingorn jako kopia imiecz króla Niedamira.Taka jest królewska decyzja!- No i masz - zgrzytn�� z�bami Yarpen Zigrin.- Kopia i miecz Niedamira.Za�atwi� nas caingornski królik.I co teraz?- Nic - Boholt splun��.- Nie chcesz chyba zadziera� z Eyckiem, Yarpen? On gadag�upio, ale je�li ju� wlaz� na konia i podnieci� si�, to lepiej schodzi� mu zdrogi.Niech idzie, zaraza, i niech za�atwi smoka.A potem si� zobaczy.- Kto b�dzie heroldem? - spyta� Jaskier.- Smok chcia� herolda.Mo�e ja?- Nie.To nie piosenki �piewa�, Jaskier - zmarszczy� si� Boholt.- Heroldemniech b�dzie Yarpen Zigrin.Ma g�os jak buhaj.- Dobra, co mi tam - rzek� Yarpen.- Dawajcie mi tu chor��ego ze znakiem, �ebywszystko by�o jak nale�y.- Tylko grzecznie mówcie, panie krasnoludzie.I dwornie - upomnia�Gyllenstiern.- Nie uczcie mnie jak gada� - krasnolud dumnie wypi�� brzuch.- Chodzi�em wposelstwa ju� wtedy, kiedy wy jeszcze�cie na chleb mówili: "bep", a na muchy:"tapty"Smok w dalszym ci�gu spokojnie siedzia� na pagórku, weso�o machaj�c ogonem.Krasnolud wdrapa� si� na najwi�kszy g�az, odchrz�kn�� i splun��.- Hej, ty tam! - zarycza�, bior�c si� pod boki.- Smoku ch�do�ony! S�uchaj, coci rzeknie herold! Znaczy si� ja! Jako pierwszy zabierze si� do ciebie honorowoob��dny rycerz Eyck z Denesle! I wrazi ci kopi� w ka�dun, wedle �wi�tegozwyczaju, na pohybel tobie, a na rado�� biednym dziewicom i królowiNiedamirowi! Walka ma by� honorowa i wedle prawa, zia� ogniem nie �za, a jenokonfesjonalnie �upi� jeden drugiego, dopok�d ten drugi ducha nie wyzionie albonie zemrze! Czego ci �yczymy z duszy, serca! Poj��e�, smoku?Smok ziewn��, zamacha� skrzyd�ami, a potem, przypad�szy do ziemi, szybko zlaz�z pagóra na równy teren.- Poj��em, cny heroldzie! - odrycza�.- Niech tedy wyst�pi w pole szlachetnyEyck z Denesle.Jam gotów!- Istne jase�ki - Boholt splun��, ponurym wzrokiem odprowadzaj�c Eycka, st�pawyje�d�aj�cego zza bariery g�azów.- Cholerna kupa �miechu.- Zamknij jadaczk�, Boholt - krzykn�� Jaskier zacieraj�c r�ce.- Patrz, Eyckidzie do szar�y! Psiakrew, ale b�dzie pi�kna ballada!- Hurra! Wiwat Eyck! - krzykn�� kto� z grupy �uczników Niedamira.- A ja - odezwa� si� ponuro Kozojed - ja bym go jednak dla pewno�ci napcha�siark�.Eyck, ju� w polu, odsalutowa� smokowi uniesion� kopi�, zatrzasn�� zas�on� he�mui uderzy� konia ostrogami.- No, no - powiedzia� krasnolud.- G�upi to on mo�e jest, ale na szar�owaniufaktycznie si� zna.Patrzcie tylko!Eyck, schylony, zaparty w siodle, zni�y� kopi� w pe�nym galopie.Smok, wbrewoczekiwaniom Geralta, nie odskoczy�, nie ruszy� pó�kolem, ale przyp�aszczony doziemi, pop�dzi� prosto na atakuj�cego rycerza.- Bij go! Bij, Eyck! - wrzasn�� Yarpen [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum