Andre Norton Klštwa Zarsthora (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Co�jej mówi�o, �e nie mo�e teraz zboczy� z tego szlaku.Na Od�ogach �y�y ró�ne stworzenia, ale wszystkie, które tego ranka spotka�a,by�y niegro�ne.Raz czy dwa przeci�y jej drog� skoczki pierzchaj�ce zygzakiemtymi swoimi wielkimi skokami, którym zawdzi�cza�y ludow� nazw�.Briksjadostrzeg�a równie� pokryt� pancerzem jaszczurk� i jej czerwonawe �uski, w tymsamym kolorze, co piasek wokó� ska�ki, na której siedzia� gad.Przechodz�cejobok Briksji badawczo przygl�da�y si� paciorki oczu.Jaszczurka nie by�aboja�liwa jak skoczki.Strwo�one stadko ptaków podnios�o wrzaw� i trzepo�cz�c g�o�no skrzyd�ami odbi�osi� od ziemi, ale przelecia�o tylko kawa�ek, by po chwili znów osi�� na trawiei szuka� owadów.Ich upierzenie by�o ciemnobr�zowe, jak okolica, w której �y�y- przestrze� pozbawiona jas�krawej zieleni i rozsypanych po trawie kwiatów.Wszelk� ro�linno�� pokrywa� wszechobecny py�.W jednym miejs�cu sta�yosamotnione dwa krzaczki o mi�sistych, szaro�czerwonych li�ciach.Wokó� nichle�a�y pancerzyki chrz�sz�czy, rogowate odnó�a, jednym s�owem resztki po uczciewyrzucone z otoczonych kolcami, widocznych na ko�cach p�dów par li�ci, znowugotowych zatrzasn�� kolejn� zdobycz.Ta cz�� Od�ogów nie by�a równin�; znajdowa�o si� na niej sporo �agodnychpagórków.Przypomina�y nadmorskie wydmy, z t� ró�nic�, �e by�y to wzniesieniatrwa�e, a nie ruchome, usypywane przez wiatr.Dlatego te� obecny szlak Briksjinie bieg� prosto, ale wi� si� zakosami.Im pagórki by�y wy�sze, tym gorsz�mia�a widoczno��.Poczucie pogodzenia ze �wiatem, z jakim Briksjaprzebudzi�a si� pod drzewem, s�ab�o, w miar� jak za�puszcza�a si� w g��blabiryntu tworzonego przez ten pofa�dowany teren.Zbocza pagórków poro�ni�teby�y ostr� traw�, ale jej k�py ró�ni�y si� od typowych ro�lin �przypomina�yraczej obrzydliwe k�aki przyczajonych stwo�rów, jak gdyby trwaj�cych woczekiwaniu, a� Briksja zap�dzi si� daleko w �rodek ich stada; terazstanowi�aby �atwy �up, je�liby po�o�y�y kres tej okrutnej zabawie i rzuci�y si�na ni�.Przywidzenie? Zapewne.W zwyk�ych okoliczno�ciach nie zastanawia�aby si� nadtym d�u�ej, ale teraz dwukrotnie nawet przystan�a, by grotem w�óczni postuka�w takie wzniesienie; musia�a si� uspokoi� i przekona�, �e to na�prawd� tylkowilgotna ziemia i trawa i �e nie ma si� czego obawia�.Co� jednak zacz�o nurtowa� cz�stk� jej umys�u.Te napawaj�ce l�kiem zwidy.Dot�d podobnych nie miewa�a.Strach nie by� jej obcy, ale dotyczy� zawszekonkretnych zagro�e�: z�ych ludzi, zimna, g�odu, choroby - wszyst�kiego, coczyha na bezradnych czy nierozwa�nych.Nigdy wyobra�nia nie przysparza�a jejnowych wrogów.Chcia�a teraz biec na o�lep, gdziekolwiek, byle dalej od tej kr�tej �cie�ki.Lepsza ju� spieczona, wysuszona pustynia ni� to! Ale z trudem zwalczy�a t�pokus�; zamiast ucieka�, do czego przynagla�o j� t�uk�ce si� w piersi serce, ponamy�le zwolni�a kroku i skupi�a si� na jednej tylko sprawie: na �ladach, którezostawili id�cy przed ni� w�drowcy.I dopiero wtedy spostrzeg�a, �e chocia� gdzieniegdzie widnia� wyra�ny odciskbuta, wa�niejszy �lad znikn��.Nie by�o tropu Uty.Briksja zatrzyma�a si� gwa�townie.Brak �ladów �ap kotki by� dla niej jakg�o�ny, ostrzegawczy dzwonek.Nie mia�a poj�cia, dlaczego koniecznie musipod��a� tropem Uty, ale by�o to niezb�dne i ju�.Zacz�a si� za nim rozgl�da�.Nie mia�a ochoty cofa� si� t� drog�, któr� przysz�a.Zreszt� - spiera�a si�sama ze sob� - nie by�o to konieczne.A jednak.Bezwiednie szuka�a d�oni�zwini�tego p�ka kwiatu, przyci�ni�tego do piersi, bezpiecznego pod jejodzieniem.A jednak.by�o to jak rozbrzmiewaj�cy gdzie� tu� ponad jej g�ow�rozkaz, którego trzeba pos�ucha�.Wiedzia�a ju� na pewno: m u s i to zrobi�.Pagórki tymczasem przybiera�y jeszcze bardziej niesamo�wite i pe�ne grozykszta�ty.Wydawa�y si� Briksji litymi wynios�o�ciami ziemi tylko wtedy, gdy,walcz�c z w�asnym strachem, patrzy�a na nie wprost.Kiedy za� spogl�da�a na niek�tem oka, odnosi�a wra�enie, �e na przemian p�czniej� i kurcz� si�, �ezmieniaj� si� ich zarysy.Pu�ci�a si� p�dem, jedn� r�k� ci�gle przyciskaj�c kwiat do serca, drug�trzymaj�c w�óczni�.Wtem.Tu� przed ni� pojawi�o si� wzniesienie, zagi�te w �uk, wyros�e z ziemi, jakbypo to, by j� otoczy�.U jego podnó�a urywa�y si� poprzednie �lady jej stóp.Przecie� nie.To chyba z�uda.? Z zakamarków pami�ci wydoby�a u�omkiopowie�ci Kuniggod.Unios�a w�óczni� i - nie zastanawiaj�c si� w�a�ciwie nadtym, co robi - rzuci�a ni� z ca�ej si�y.Grot zatopi� si� w ziemi, lekko zadrga�o drzewce.To wcale nie by�a z�uda!Zwarty masyw uniemo�liwia� jej wycofanie si�.Zosta�a wp�dzona w pu�apk�, gdzieprzyn�t� stanowi� trop.Briksja wyci�gn�a r�k� i wyrwa�a w�óczni�.Nie wolno jej wpada� w panik�.A jednak przebieg� j� dreszcz strachu, za�zaci�ni�ta na broni d�o� zrobi�a si� wilgotna.Dziewczyna nie mia�anajmniejszej ochoty od�wraca� si� plecami do przeszkody.Ale musia�a si� na co�zdecydowa�.Pozostawanie w tym miejscu niczego nie mog�o zmieni� na lepsze.Odwaga, która by�a dla niej rodzajem odruchu samozachowawczego, podpowiada�aBriksji teraz, �e skoro zosta�a ostrze�ona, najlepsze como�e zrobi�, to i�� i stan�� twarz� w twarz z prze�ladowc�; lepiej pr�dzej ni�pó�niej, nim zd��y zmieni� zdanie.Kolejny raz pokonywa�a t� sam� drog�.�lady butów nadal by�y dobrze widoczne.Dok�d zmierza�a ta trójka? Od jak dawna Briksja sz�a zwodniczym tropem? Podobnerozwa�ania by�y teraz bezu�yteczne.Przecie� i tak mog�a polega� wy��cznie nasobie.Ten, kto urz�dzi� t� pu�apk�, najwyra�niej nie �pieszy� si� z ujawnieniem.By�oto dla Briksji m�cz�ce.Nie ko�cz�ce si� oczekiwanie na atak os�abia�o jejgotowo��.Tu i tam spotyka�a jeszcze jakie� wzniesienia, a� w ko�cu.Mia�a wra�enie, jakby wychodzi�a z zaciemnionego pokoju na ostre �wiat�odzie�ne.Wcze�niej marzy�a o tym, �eby znale�� si� na pustyni, �eby by� jaknajdalej od rzucaj�cych cienie pagórków.Teraz, kiedy to si� zi�ci�o, krajobrazodpowiada� jej znacznie mniej, ni� si� spo�dziewa�a.Rozpo�ciera�a si� przed ni� bezkresna kraina, pozbawio�na nawet tych n�dznychstrz�pków zaro�li czy k�p trawy, które mo�na by�o spotka� na skraju Od�ogów.Tule�a�a skorup� jedynie �ó�ta, pokryta rudymi smugami ziemia, poprzecinanasieci� wy��obie� biegn�cych w tak wielu ró�nych kierunkach, �e B�ksja nie mog�auwierzy�, aby by�a to pozosta�o�� po jakich�, p�yn�cych t�dy niegdy�, potokachwody.Ku górze wznosi�y si�, niby zaci�ni�te gniewnie pi�ci, brudnoczerwone odkrywkiz grubymi czarnymi �y�ami.Z nieba la� si� �ar przypominaj�cy fal� gor�ca, jakauderza z otwartego chlebowego pieca.Oddycha�a z trudem.I�� w ten skwar, st�pa� bosymi stopami po spieczonej,rozpalonej do czerwono�ci zie�mi.- nie, to niemo�liwe.Chocia� niedowierza�a labiryn�towi wzniesie�, uzna�a, �e musi tam wróci�.Obróci�a si�i.Gdzie� si� podzia�a luka, któr� dopiero co wysz�a? Pogr��ona w rozterce,Briksja sta�a wsparta na w�óczni,zaciskaj�c na niej kurczowo d�onie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum