[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Œnie, który uczysz umieraæ cz³owiekaI okazujesz smak przysz³ego wieka,Uœpi na chwilê to œmiertelne cia³o,A dusza sobie niech pobuja ma³o!Chceli, gdzie jasny dzieñ wychodzi z morza,Chceli, gdzie wieczór gaœnie pozna zorzaAlbo gdzie œniegi panuj¹ i lody,Albo gdzie wysch³y przed gor¹cem wody.Wolno jej w niebie gwiazdom sie dziwowaæI spornym biegom z bliska przypatrowaæ,A jako ko³a w spo³ecznym mijaniuCzyni¹ dŸwiêk barzo wdziêczny ku s³uchaniuNiech sie nacieszy nieboga do woli,A cia³o, które odpoczynek woli,Niechaj tym czasem tesknice nie czuje,A co to nie ¿yæ, w czas siê przypatruje
[ Pobierz całość w formacie PDF ]