[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chr.dzieci i wnuki, nie mówi¹c o ludziach o boskimrodowodzie, wypiera³y wielkich dawnych bogów.Zawziêta rywalizacja miêdzy Enlilem a Enki zosta³a przejêta w spadku przez ichprawnych synów; rozgorza³y gwa³towne walki o zwierzchnictwo.Nawet synowieEnlila - o czym by³a mowa w poprzednich rozdzia³ach - walczyli miêdzy sob¹.Synowie Enki równie¿.Tak jak dzia³o siê to wœród ludzi w czasach zapamiêtanychprzez historiê, suzereni próbowali utrzymaæ pokój wœród swoich dzieci, dziel¹ckraj miêdzy sukcesorów.Przynajmniej w jednym znanym przypadku jeden z synów(Iszkur/Adad) zosta³ umyœlnie odes³any przez Enlila do górzystego kraju napozycjê g³Ã³wnego boga w tamtym rejonie.Z biegiem czasu bogowie obejmowali najwy¿sz¹ w³adzê; ka¿dy390 391strzeg³ zazdroœnie terytorium, nad którym dane mu by³o panowaæ, czy dziedzinydzia³alnoœci, któr¹ siê opiekowa³.Królowie wyznaczani spoœród ludzi bylipoœrednikami miêdzy bogami a wzrastaj¹c¹ liczebnie i rozprzestrzeniaj¹c¹ siêludzkoœci¹.Oœwiadczeñ staro¿ytnych królów, ¿e wszczêli wojnê, podbili noweziemie czy ujarzmili obce ludy „z rozkazu mojego boga", nie powinno siêlekcewa¿yæ.Tekst po tekœcie daje wyraŸnie do zrozumienia, ¿e naprawdê takby³o.Sprawy zagraniczne znajdowa³y siê w rêkach bogów, poniewa¿ wi¹za³y siê zinnymi bogami na innych terytoriach.Zgodnie z tym do nich nale¿a³o ostatnies³owo w kwestiach wojny i pokoju.Wraz z mno¿eniem siê ludzi, pañstw, miast i wsi zaistnia³a koniecznoœæznalezienia sposobów przypominania ludziom, kto jest ich panem, najwy¿szymw³adc¹, czyli „wznios³ym".Stary Testament odzwierciedla ów problem, wymagaj¹cod ludzi, by nie odstêpowali od swojego boga, i nie „uprawiali nierz¹du z innymbogami".Zaradzano temu ustanawiaj¹c wiele miejsc kultu i umieszczaj¹c w nichsymbole i wyobra¿enia „w³aœciwych" bogów.Nasta³a era pogañstwa.Sumeryjskie teksty informuj¹ nas, ¿e po potopie Nefilim odbywali rozwlek³enarady dotycz¹ce przysz³oœci bogów i cz³owieka na Ziemi.W rezultacie tychrozwa¿añ „stworzyli cztery okrêgi".Trzy z tych okrêgów - Mezopotamia, dolinaNilu i dolina Indusu - zosta³y zasiedlone przez cz³owieka.Czwarty okrêg by³ „œwiêty" - termin, który pierwotnie, dos³ownie znaczy³:„przeznaczony, zastrze¿ony".Przeznaczony wy³¹cznie dla bogów, by³ „czystymkrajem", rejonem, do którego nie mo¿na siê by³o zbli¿yæ bez upowa¿nienia;naruszenie tego prawa mog³o spowodowaæ szybk¹ œmieræ z r¹k surowych stra¿nikóww³adaj¹cych „przeraŸliw¹ broni¹".Ten kraj czy rejon nazywano TIL.MUN(dos³ownie „miejsce pocisków").By³a to strefa zamkniêta, gdzie Nef7lim pozmieceniu Sippar przez potop za³o¿yli na nowo swoj¹ bazê.Dowództwo nad tym obszarem ponownie otrzyma³ Utu/Szamasz, bóg zarz¹dzaj¹cyognistymi rakietami.Staro¿ytni herosi, jak Gilgamesz, starali siê osi¹gn¹æten kraj ¿ywych, by przy pomocy shem, czyli or³a, dotrzeæ do niebiañskiejsiedziby bogów.Przypominamy sobie, jakimi s³owami Gilgamesz uzasadnia³ swoj¹proœbê przed Szamaszem:„Pozwól mi wejœæ do kraju, pozwól mi zbudowaæ moje shem Na ¿ycie mojej matkibogini, która mnie zrodzi³a,Na ¿ycie czystego, wiernego króla, mego ojca Otwórz mi drogê do kraju!"Staro¿ytne opowieœci - a nawet dokumenty historii - przywo³uj¹ na pamiêænieustanne próby cz³owieka d¹¿¹cego do „osi¹gniêcia kraju", szukaj¹cego„roœliny ¿ycia", pragn¹cego zdobyæ wieczn¹ szczêœliwoœæ wœród bogów nieba iziemi.Ta têsknota jest rdzeniem wszystkich religii, których korzenie tkwi¹g³êboko w Sumerze: nadzieja, ¿e sprawiedliwoœæ i prawoœæ czynów na ziemiprowadzi do „nastêpnego ¿ycia" w jakiejœ niebiañskiej siedzibie bogów.Ale gdzie jest ten nieuchwytny kraj po³¹czenia z bogami?Na to pytanie mo¿na odpowiedzieæ.S¹ wskazówki.Wy³aniaj¹ siê w tym miejscujednak inne pytania.Czy od tamtej pory ktoœ spotka³ Nefilim? Co siê stanie,gdy ponownie dojdzie do spotkania?Ale jeœli Nefilim byli „bogami", którzy „stworzyli" cz³owieka na Ziemi, to czysama ewolucja na Dwunastej Planecie stworzyda Nefilim?392BIBLIOGRAFIAII Podstawowe Ÿród³a tekstów z regionu Bliskiego Wschodu:Barton George A., The Royal Inscriptions of Sumer and Akkad, 1929.BorgerRiekele, Babylonisch-Assyrisch Lesestucke, 1963.Budge E.A.Wallis, The Gods of the Egyptians, 1904.Budge E.A.Wallis i Ling L., Annals of the Kings of Assyria, 1902.ChieraEdwar, Sumerian Religious Texts, 1924.Ebeling E., Meissner B.i Weidner E.(opr.), Reallexikon der Assyriologie undvorderasiatischen Archkology, 1932-1957.Ebeling Erich, Enuma Elish: Die siebente Tafel des akkadischenWeltschópfungsliedes, 1939.Ebeling Erich, Tod und Leben nach den Vorstellungen der Babylonier, 1931.Falkenstein Adam i von Soden W., Sumerische und akkadische Hymnen und Gebete,1953.Falkenstein Adam, Sumerische Gótterlieder, 1959.Fossey Charles, La Magie Syrienne, 1902.Frankfort Henri, Kingship and theGods, 1948.Gray John, The Cananites, 1964.GordonCyrus H., „Canaanite Mythology" (w:) Mythologies of the Ancient Word,1961.Grossman Hugo, The Development of the Idea of God in the Old Testament,1926.Grossman Hugo, Altorientalische Texte und Bilder zum Alten Testamente,1909.Giiterblock Hans G., „Hittite Mythology" (w:) Mythologies of the AncientWorld, 1961.Heidel Alexander, The Babylonian Genesis, 1969.Hilprecht Herman V.(red.), Reports of the Babylonia Expedition: CuneiformTexts, 1893-1914.Jacobsen Thorkild, „Mesopotamia" (w:) The Intellectual Adventure of the AncientMan, 1946.Jastrow Morris, Die Religion Babyloniens und Assyriens, 1905-12.JeanCharles-F., La religion sumerienne, 1931.Jensen P, Texte zur assyrisch-babylonischen Religion, 1915.Jensen P, DieKosmologie der Babylonier, 1890.Jeremias Alfred, The Old Testament in the Light of the Ancient Near East, 1911.Jeremias Alfred, Das Alter der babylonischen Astronomie, 1908.Jeremias Alfred, Handbuch der altorientalischer Geisteskultur, b.d.wyd.Jeremias Alfred i Winckler Hugo, Im Kampfe um den alten Orient, b.d.wyd.King Leonard W., Babylonian Magic and Sorcery, being „The Prayers of theLifting of the Hand", 1896
[ Pobierz całość w formacie PDF ]