Zajdel Janusz A. Cylinder van Troffa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mia�em nadziej�, �e dolne poziomy, cho� stanowi� mog�y konstrukcj� komórkow�,s� jednak przynajmniej w pewnym stopniu dro�ne.Aby to sprawdzi�, musia�em wjaki� sposób wnikn�� w g��b, pod naskórek miasta.Wydawa�o mi si�, �e jedn� zmo�liwych dróg na ni�sze poziomy powinny by� szyby prowadz�ce do stacji koleipodziemnej.Zje�d�a�em teraz w dó� kolejnymi ci�gami eskalatorów, ogl�daj�c starannie�ciany szybu.Mimo pow�oki tworzywa sztucznego, jakby plastykowego tynku,którym zosta�y niezbyt zreszt� starannie pokryte, wida� by�o, �e s� to �cianydawnych budowli.W miar� zag��biania si� mog�em prze�ledzi� - jak na skarpiegeologicznej odkrywki - kolejne warstwy zabudowy i dziel�ce je stropy.Znalaz�em - na dwóch poziomach, odleg�ych o jakie� dwadzie�cia metrów - �ladyzasklepionych przej��, prawdopodobnie dawnych tuneli wyj�ciowych dla pasa�erówkolei podziemnej.Mnie jednak�e interesowa� poziom gruntu.Pami�ta�em, �e przedmoim odlotem istnia�y dwa poziomy tuneli metra.Tu tak�e natrafi�em na dwa,lecz nie wiadomo, czy wy�szy nie przebiega� ju� nad poziomem gruntu.W miar�przesuwania si� w�a�ciwego miasta ku górze - komunikacja podziemna mog�arównie� wkracza� na wy�sze, opuszczone przez mieszka�ców poziomy.Wyszed�em na peron górnej linii kolei, biegn�cej prostopadle do kierunku, zktórego przyby�em do miasta.Mia�em niejasne wra�enie, �e udaj�c si� w prawo t�w�a�nie lini�, powinienem zbli�y� si� do rzeki.Bo przecie� ona musi gdzie�istnie�, nie mogli jej zupe�nie zlikwidowa�, jest niezb�dna dla funkcjonowaniamiasta.Je�li odnajd� j�, ukryt� gdzie� na dnie miasta, pos�u�y mi jako bazaodniesienia dla zorientowania si� w topografii.Tymczasem jednak by�em zbyt zm�czony, by tej jeszcze nocy kontynuowa�poszukiwania.Zawróci�em w kierunku schodów.Id�c peronem dostrzeg�em we wn�ce�ciany, przy automacie z napojami, dwa rude szczury.Jeden naciska� nosemprzycisk, drugi podstawia� pyszczek pod strumyk wyp�ywaj�cej cieczy.Na mójwidok zje�y�y si�, jeden pisn�� ostrzegawczo i oba smyrgn�y w kierunkuschodów.Nim dotar�em do ich podnó�a, oba zwierzaki by�y ju� u szczytu,wdrapuj�c si� b�yskawicznie na kolejne stopnie.Schody ruszy�y dopiero wówczas,gdy si� do nich zbli�y�em.Widocznie automat nie reagowa� na szczury.Ulica by�a pusta, tylko pod �cian� po drugiej stronie sta� wci�� ten sam robot.Pozna�em go po uszkodzonej pow�oce.Spojrza�em w kierunku trawnika.Zw�okch�opca ju� nie by�o.Jaka� automatyczna maszyna doprowadzi�a do porz�dkutrawnik rozgrzebany przez robota.- Robot! - zawo�a�em w stron� androida.- S�ucham - odpowiedzia� i podszed� do mnie.- Czym mog� s�u�y�?- Gdzie dostan� co� do zjedzenia?- Zaprowadz� do magazynu.To blisko.Ruszy� wzd�u� ulicy, a ja poszed�em za nim.Wskaza� mi drzwi obszernego sklepu.Otworzy�y si� przede mn�.Wzi��em z pierwszej z brzegu pó�ki opakowan� w barwnyplastyk paczuszk� i wyszed�em na ulic�.Robot czeka� przy drzwiach.- Gdzie móg�bym si� przespa�? - spyta�em.- W tym domu s� wolne pokoje - wskaza� najbli�sze wej�cie do budynku.- �ycz�dobrej nocy.- Dzi�kuj� - powiedzia�em odruchowo.Ten robot by� - o ironio! - jedyn� "osob�", zachowuj�c� si� jak.cz�owiek wtym dziwnym mie�cie.Wszed�em do ma�ej sieni, w której natychmiast zap�on�a sufitowa lampa.Otwartedrzwi windy ukazywa�y przestronne wn�trze z szeregiem przycisków na �cianie.Wszed�em i na chybi� trafi� nacisn��em jeden z nich.Drzwi zamkn�y si�, windaruszy�a.Wysiad�em na pierwszym pi�trze.W obie strony ci�gn�� si� korytarz.Stan��em nawprost najbli�szych drzwi.Rozsun�y si� przede mn�, ukazuj�c jasno o�wietloneniewielkie pomieszczenie.By�o prawie puste.Oprócz niskiej le�anki, stolika zwideofonem i dwóch krzese� nie by�o tu nic wi�cej.Za zas�onk�, we wn�ce, by�zainstalowany podajnik napojów z zapasem plastykowych kubków oraz klapazas�aniaj�ca wlot zsypu na odpadki.Za ma�ymi drzwiczkami obok znajdowa�a si�kabina sanitarna z natryskiem.Drzwi mo�na by�o zamkn�� od wewn�trz, wiecpostanowi�em pozosta� tu do rana.Zjad�em zawarto�� paczuszki, któr� zabra�emze sklepu na dole.By�o to nawet niez�e, cho� o nieznanym smaku.Napój zautomatu te� da� si� pi�.Wyk�pa�em si� i po�o�y�em spa�.Le��c ju� przy zgaszonym �wietle, us�ysza�emczyje� kroki i podniesione g�osy na korytarzu, ale nie chcia�o mi si� wsta� iwyjrze�.Si�gn��em do wy��cznika wideofonu i poprosi�em o podanie dok�adnego czasu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum