Sharon Shinn Zona Zminennoksztaltnego

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znalaz� starego czarodzieja czytaj�cego powie�� w bibliotece Farena Rochestera.Sirrit by� ubrany tak jak poprzednio, w po�wiewn� czarno-srebrn� szat� iwydawa� si� ca�kowicie poch�oni�ty lektur�.� Jestem rozczarowany � za�mia� si� Aubrey.� Wygl��dasz jak uciele�nieniepot�nego czarodzieja, wi�c bytem przekona�ny, �e znajd� ci� w pracowni,sporz�dzaj�cego mikstury, a przy�najmniej studiuj�cego jak�� magiczn� ksi�g�.Sirrit z u�miechem od�o�y� ksi��k� i wskaza� na fotel obok.Aubrey usiad�.� Zapami�ta�em ju� wszystkie potrzebne zakl�cia, wi�c te�raz mam czas odda� si�trywialnym przyjemno�ciom � odpar� starzec.� Nazywasz si� Aubrey, prawda? Twójmistrz nie pofa�tygowa� si�, �eby ci� przedstawi�, ale gdzie� pos�ysza�em twojeimi�.� Ja twoje s�ysza�em w wielu ró�nych miejscach � rzek� Aubrey.� Jednak przedewszystkim od mojego mistrza, Cyrila z Po�udniowego Portu.Sirrit podniós� brwi; wydawa�o si�, �e ta wiadomo�� zrobi�a na nim wra�enie.Ach! Jeste� jednym z uczniów Cyrila.A zatem musisz by� bardzo dobry lub bardzoz�y.Aubrey znów za�mia� si�.� Mog� zrozumie� bardzo dobrego, ale bardzo z�ego?� Je�li odprawi� ci�, poniewa� nie chcia�e� si� uczy�.� Nie.Prawd� mówi�c, bardzo wiele nauczy�em si� od Cy�rila.Jednak uzna�, �eskorzystam ucz�c si� tak�e u innych nauczy�cieli i pos�a� mnie do Glyrendena.� To troch� dziwne � rzek� sucho Sirrit.� Dlaczego?� Cyril i Glyrenden nigdy nie byli.� Sirrit wzruszy� ramionami �sojusznikami.� Nie trzeba kogo� lubi�, �eby szanowa� jego umiej�tno�ci� powiedzia� spokojnie Aubrey.Niedawno sam si� o tym prze�kona�.Sirrit u�miechn�� si�.� Mimo to.Cyril zazwyczaj jest bardziej rygorystyczny.� Ty te� nie lubisz Glyrendena � mrukn�� Aubrey.� Jednak musisz przyzna�, �ema wielk� moc.Co wcale nie sk�ania mnie do zmiany zdania.Aubrey roze�mia� si� i roz�o�y� r�ce.Etyka zawodowa nie pozwala�a mu zbytg��boko wnika� w sens tej uwagi.� Teraz Glyrenden jest moim mistrzem i ucz� si� od niego� rzek�.� Nie mog� �le o nim mówi�.� A ja wcale bym tego nie chcia� � rzek� uprzejmie Sirrit.� Powiedz mi wi�c, czy dobrze si� tu bawisz?� Bardzo.Szczególnie chcia�bym pogratulowa� ci doskona��ej pogody.Sirrit znów u�miechn�� si�.� Czy to takie oczywiste?� Nie, to wspania�e.Wiem, �e na dzi� wieczór zaplanowano jak�� ceremoni�, leczja jestem z dalekiego królestwa.Nie znam waszych tradycji.Sirrit wygodnie usiad� w fotelu.� No có�, tutaj t� ceremoni� te� rzadko si� odprawia, ale Faren bardzointeresuje si� niektórymi dawnymi zwyczajami, a to jeden z nich.W dawnychczasach ludzie wierzyli, �e wszystko posiada dusz�.Czcili ziemi� za jejskarby, s�o�ce za jego ciep�o, kukurydz�, pszenic� i wszelkie ro�liny.Wierzyli, �e wszystkie stworzenia maj� dusze, dlatego gdy zabili jelenia,przepiórk� czy królika, modlili si� do ducha zwierz�cia, które zgin�o, byutrzy�ma� ich przy �yciu.Ich byt by� nieustann� walk� o zachowanie równowagi zinnymi stworzeniami � istotami � z którymi dzielili �wiat.Wszystko by�o dlanich zdumiewaj�co �ywe � drzewa, kamienie, rzeki, gwiazdy i ksi�yc.Ka�demia�o swoj� to�samo��, osobowo��, je�li wolisz tak to nazwa�, a ludzietrakto�wali je z szacunkiem i kurtuazj�, tak jak innych ludzi.A nawet wi�ksza,zwa�ywszy, �e regularnie wadzili si� ze sob� � stwier�dzi� weso�o Sirrit.Aubrey by� zafascynowany.� A wi�c ta dzisiejsza ceremonia.� Och, jest bardzo przeinaczona.Tysi�c lat temu odprawiano j�, aby zapewni�obfite zbiory � by�yby mod�y, pie�ni pochwal�ne, sk�adanie w darze p�odówrolnych.Chocia� zawsze dziwi�o mnie � doda� filozoficznie Sirrit � �ejakakolwiek kultura akcep�towa�a palenie czego� w ofierze.Nie uwa�asz? Chc�powiedzie�, �e je�li chcesz uhonorowa� ducha pszenicy jako �yw� istot�,posiadaj�c� rozum i dusz�, dlaczego masz j� pali�? Czy to nie jest inny sposóbzabicia jej? Dlaczego zabijanie mia�oby by� wyrazem szacunku dla bogów zbo�a,zak�adaj�c, �e s� takowi?Aubrey roze�mia� si�.� Jednak to pytanie teoretyczne, prawda? Chc� powiedzie�, �e nie ma bogów zbó�.Pszenica nie ma duszy.Prawda?Sirrit roz�o�y� r�ce.By�y �ylaste i silne; r�ce czarodzieja, nawyk�e do magii.� Zbo�a.nie wiem.Pewnie nie.Jednak zwierz�ta? Na pewno.Ska�y?Podejrzewam, �e nie.Sama ziemia? Czasem my��l�, �e tak, czasem, �e nie.Drzewa? Jestem tego pewny.Ksi�yc? Nie.� Drzewa? � przerwa� mu Aubrey.� Zwierz�ta, by� mo�e � tu móg�bym przyzna� ciracj� � ale drzewa? Mia�yby dusz�? Jak ludzie �jak my�l�ce, oddychaj�cestworzenia? To nie wydaje mi si� mo�liwe.Sirrit spojrza� na niego przeci�gle i badawczo.Aubrey mia� wra�enie, �eczarodziej zastanawia� si�, czy powiedzie� mu co�, ale zrezygnowa�.� Czy szed�e� kiedy� sam przez las? Czy nie czu�e�, �e otacza ci� co� znaczniestarszego i o wiele m�drzejszego od ciebie? Czy w�drowa�e� kiedy� przez starycedrowy las � w�ród drzew tak grubych, �e nie móg�by� ich obj��, nawet gdyby�wzi�� si� za r�ce z czterema innymi m�czyznami ? Czy wiesz, jak stare s�niektóre drzewa? Wiesz, ile pokole� ludzi widzia�y, przetrwa�y i zapomnia�y?Czy rozumiesz, w jaki sposób rosn�, korzeniami wyci��gaj�c substancje z samejziemi, a ramiona wyci�gaj�c do s�o�ca? Z czego jest zbudowane drzewo � z wody,powietrza, ziemi i s�onecznego ciep�a? To podstawowe sk�adniki �wiata,przyjacie�lu.Je�eli drzewo nie jest �ywe, to ludzie te� nie, poniewa� mysk�adamy si� zaledwie z wody i powietrza.Aubrey milcza� chwil�, a potem za�mia� si� cicho.� Prawie mnie przekona�e� � rzek�.� Uwierz w to � rzek� Sirrit, patrz�c na niego niezg��biony�mi, m�drymi oczamistarego czarodzieja.� Obiecuj� ci, �e pewnego dnia przekonasz si�, �e mówi�prawd�.Tego wieczoru kolacja by�a pó�na i mniej ceremonialna.Wszyscy go�cie FarenaRochestera przebrali si� w eleganckie wersje wie�niaczych strojów � m�czy�ni wskórzane spodnie i kamizelki, kobiety w spódnice i bluzki.Proste i po�ywnejedze�nie pasowa�o do charakteru imprezy; wszyscy pili piwo zamiast wina i�miali si� z tego.Kiedy sko�czyli je��, Faren Rochester zaprowadzi� ich do przedsionka, gdzieczeka�a s�u�ba.Jeden po drugim go�cie odbierali z r�k s�u��cych woskowe�wiece, zapalali je od ma�ego mosi꿭nego kaganka stoj�cego przy drzwiach iwychodzili w aksamitny mrok.Gdy ju� wszyscy stali na brukowanym dziedzi�cu,os�ania�j�c d�o�mi p�omienie �wiec przed zab��kanymi podmuchami wia�tru, jaka�kobieta zacz�a �piewa� melodyjn� piosenk�.Jeden po drugim, przy��czyli si� doniej inni.Aubrey nigdy nie s�ysza� tej piosenki, ale wi�kszo�� go�cinajwidoczniej dobrze j� zna�a.Tu�taj, na otwartej przestrzeni, pod wynios�ymsklepieniem czarnego nieba, pe�gaj�ce �wiate�ka �wiec zdawa�y si� nik�e is�abe; stuosobowy chór �piewa� dziwnie cicho w�ród przyt�aczaj�cej nocnejciszy.Jest nas za ma�o, pomy�la� nagle Aubrey, mocniej przyciskaj�c �wiec� do piersii zastanawiaj�c si�, gdzie w tym t�umie jest Lilith.Jest nas za ma�o, byodegna� ciemno�� i pokona� duchy.I chocia� w przeciwie�stwie do Sirrita niewierzy�, �e ka�dy element �wiata ma swoj� dusz�, nagle poczu� si� ma�y is�aby.�piewaj�c now� piosenk�, go�cie powoli opu�cili dziedziniec i sformowali pochódna jednej z brukowanych dróg, które wiod�y do lasów le��cych na ziemiRochestera.Aubrey, id�c niemal na ko�cu, patrzy� na pod��aj�cych przed nim, nad�ugi rz�d p�omy�ków widocznych na kr�tej le�nej �cie�ce, chwilami zas�anianychprzez pnie drzew i nisko zwisaj�ce ga��zie.P�omyki migota�y; d�onie trzymaj�ce�wiece zdawa�y si� bezcielesne; g�osy �piewa�ków nadlatywa�y z oddali,przeci�g�e i upiorne jak j�ki umar�ych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum