Salvatore R.A. Strumienie Srebra (SCAN dal 680)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Witajcie, w�drowcy - powiedzia� grzecznie jeden z nich.- Mo�emy zapyta� waso wasze zamiary prowadz�ce was w te strony?- Mo�ecie.- zaczaj Bruenor, lecz Drizzt powstrzyma� jego sarkastyczn� uwag�wyci�gni�ciem r�ki.- Przybyli�my, aby zobaczy� si� z Harpellami - odpar� Regis.- Nasza sprawa niema zwi�zku z waszym miastem, cho� szukamy m�drej rady rodu zamieszkuj�cego wtej posiad�o�ci.- A wi�c witajcie - odpar� Je�dziec Longsaddle.- Pagórek BluszczowejPosiad�o�ci znajduje si� o kilka mil dalej, t� drog�, przed samym Longsaddle.- przerwa� nagle, zauwa�ywszy drowa.- Mo�emy wam towarzyszy�, je�li chcecie -zaproponowa�, odchrz�kn�wszy w próbie grzecznego ukrycia zaskoczenia widokiemczarnego elfa.- To nie jest konieczne - powiedzia� Drizzt.- Zapewniam ci�, �e znajdziemydrog� i nie mamy zamiaru skrzywdzi� kogokolwiek z ludzi zamieszkuj�cychLongsaddle.- Doskonale - je�dziec usun�� si� z koniem na bok i towarzysze moglikontynuowa� podró�.- Jednak trzymajcie si� drogi - zawo�a� za nimi.- Niektórzy z rolników nielubi� obcych, którzy zbli�aj� si� do granic ich gospodarstw.- To �yczliwy naród - wyja�nia� swym towarzyszom Regis, gdy jechali drog�, - iwierz� swym czarodziejom.- �yczliwi, lecz ostro�ni - odpar� Drizzt wskazuj�c na odleg�e pole, na którymna oddalonej linii drzew ledwie widoczne by�y sylwetki m�czyzn na koniach.-Pilnuj� nas.- Ale nie niepokoj� - powiedzia� Bruenor.- A to jest wi�cej, ni� mo�emypowiedzie� o tych, których dot�d spotkali�my.Wzgórze Bluszczowej Posiad�o�ci obejmowa�o ma�y pagórek, na którym sta�y trzybudynki, dwa z nich przypomina�y niskie, drewniane zabudowania gospodarskie.Jednak trzeci by� niepodobny do niczego, co czterej towarzysze kiedykolwiekwcze�niej widzieli.Jego �ciany zakr�ca�y pod ostrymi k�tami co kilka stóp,tworz�c nisze w niszach, z wielospadowego dachu wystrzela�y dziesi�tkiwie�yczek, jedna nie podobna do drugiej.Z tej samej strony widoczne by�o ztysi�c okien, niektóre olbrzymie, niektóre nie wi�ksze ni� szpara dla �ucznika.Nie mo�na by�o si� tu doszuka� �adnego zamys�u, �adnego planu, czy styluarchitektonicznego.Posiad�o�� Harpellów by�a zlepkiem niezale�nych idei ieksperymentem magicznej twórczo�ci.W tym chaosie jednak tkwi�o prawdziwepi�kno, uczucie wolno�ci, zaprzeczaj�ce nazwie �budowla� i nios�ce nastrójpowitania.Pagórek otoczony by� p�otem ze sztachet i czterej przyjaciele zbli�ali si� doniego z ciekawo�ci�, je�li nie z podnieceniem.Nie by�o tu bramy, nie by�okawa�ka p�otu tylko, po prostu, droga przechodzi�a swobodnie przez posiad�o��.Za p�otem siedzia�, patrz�c w niebo, gruby, brodaty m�czyzna w karminowychszatach.Zauwa�y� ich zbli�anie si� troch� zaskoczony.- Kim jeste�cie i czego tu chcecie? - zapyta� bez ogródek z�y, �e przerwano murozmy�lania.- Jeste�my zm�czonymi w�drowcami - odpar� Regis, - szukaj�cymi m�dro�cis�ynnych Harpellów.Wydawa�o si�, �e na m�czy�nie nie zrobi�o to �adnego wra�enia.- I? - zapyta�.Regis odwróci� si� bezsilnie do Drizzta i Bruenora, lecz ci mogli muodpowiedzie� tylko wzruszeniem ramion, nie wiedz�c czego jeszcze od nich��dano.Bruenor ruszy� kucykiem, chc�c wyjecha� na czo�o, aby ponownie wyja�ni�zamiary grupy, gdy inny m�czyzna, w szatach, wyszed� z budynku pow�ócz�cnogami, aby do��czy� do pierwszego.Zamieni� kilka cichych s�ów z grubymmagiem, a potem zwróci� si� do nich.- Witajcie - powiedzia� do towarzyszy.- Wybaczcie temu tutaj, biednemuRegweldowi - poklepa� grubego maga po ramieniu, - gdy� mia� niewiarygodn� seri�braku szcz�cia w pewnych eksperymentach; nie �eby te rzeczy si� nie u�o�y�y.Mo�e to jednak zabra� troch� czasu.Regweld jest naprawd� doskona�ym magiem -mówi� dalej, klepi�c go znowu po ramieniu.- A jego pomys�y skrzy�owania koniaz �ab� nie s� bez znaczenia; mniejsza o wybuch! Pracowni� alchemiczn� mo�nazrekonstruowa�! - Przyjaciele siedzieli na swych wierzchowcach, kryj�c swezdumienie, spowodowane t� paplanin�.- Ale pomy�lcie o korzy�ciach p�yn�cych zprzekroczenia rzeki! - krzykn�� m�czyzna w szatach.- Lecz do�� o tym.JestemHarkle.Czym mog� s�u�y�?- Harkle Harpell? - parskn�� Regis.M�czyzna sk�oni� si�.- Ja jestem Bruenor z Doliny Lodowego Wichru - oznajmi� Bruenor, gdy odzyska�wzrok.- Moi przyjaciele i ja przebyli�my setki mil szukaj�c s�ów magów zLongsaddle.- zauwa�y� �e Harkle, zaskoczony widokiem drowa, nie zwraca naniego uwagi.Drizzt pozwoli� si� zesun�� swemu kapturowi do ty�u celowo, abyoceni� reakcj� wykszta�conych, jak wie�� nios�a, ludzi z Longsaddle.Je�dziecna trakcie by� zaskoczony, ale nie obra�ony i Drizzt chcia� si� przekona�, czymiasto w ogólno�ci b�dzie bardziej tolerancyjne wzgl�dem jego dziedzictwa.- To fantastyczne - mrukn�� Harkle.- Po prostu niewiarygodne! - Regweld tak�ezauwa�y� teraz czarnego elfa i wydawa� si� by� zainteresowany po raz pierwszyod chwili przybycia towarzyszy.- Pozwolicie nam przej��? - zapyta� Drizzt.- Och tak, prosz�, wejd�cie - odpar� Harkle, bezskutecznie próbuj�c zamaskowa�swe podniecenie na korzy�� etykiety.Wysun�wszy swego konia na czo�o, Wulfgar chcia� ruszy� drog�.- Nie t�dy - powiedzia� Harkle.- Nie drog�; oczywi�cie to nie jest w istociedroga.Albo jest, ale nie mo�ecie ni� przejecha�.Wulfgar zatrzyma� swego wierzchowca.- Sko�cz z tymi g�upotami, czarnoksi�niku! - za��da� ze z�o�ci�, lataniedowierzania praktykuj�cym sztuki magiczne podsyca�y jego frustracj�.-Mo�emy wej��, czy nie?- To nie s� g�upoty, zapewniam ci� - powiedzia� Harkle, maj�c nadziej�utrzymania spotkania w sympatycznej atmosferze.Lecz wtr�ci� si� Regweld.- Jedna z nich - powiedzia� oskar�aj�ce gruby mag, wstaj�c ze swego krzes�a.Wulfgar spojrza� na niego z zaciekawieniem.- Barbarzy�ca - wyja�ni� Regweld.- Wojownik wyszkolony w tym, aby nienawidzi�tego, czego nie mo�e zrozumie�.Chod�, wojowniku, zdejmij ten wielki m�ot zpleców.Wulfgar zawaha� si�, zauwa�ywszy swój nie spowodowany niczym gniew, i spojrza�na swych przyjació�, szukaj�c u nich wsparcia.Nie chcia� zburzy� planuBruenora swymi ma�ostkowymi ambicyjkami.- Podejd� - powiedzia� Regweld, id�c na �rodek drogi.- We� swój m�ot i uderzmnie nim.Zaspokój swoj� tajon� w sercu ��dz� wykazania g�upotyczarnoksi�nika! Jeden cios zadany mimochodem! Okazja, o jakiej nie s�ysza�em!- Wskaza� na sw� brod�.- Dok�adnie tu - zadrwi�.- Regweldzie - westchn�� Harkle kr�c�c g�ow�.- Prosz�, wy�wiadcz mu t�przys�ug�, wojowniku.Wywo�aj u�miech na jego smutnej twarzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum