Le Guin Ursula K. Grobowce Atuanu

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Zapal �wiat�o.- �wiat�o nie wska�e nam drogi, Tenar.- Nic jej nie wska�e.Jeste�my zgubieni! Martwa cisza zamkn�a w sobie ipoch�on�a jej szept.Poczu�a ruch tu� obok siebie, w lodowatej czerni.Gedodszuka� i uj�� jej d�o�.- Id�, Tenar.Na nast�pnym zakr�cie w prawo.- Zapal �wiat�o - poprosi�a.- Tunele s� takie kr�te.- Nie mog�.Nie mog� traci� si�y.Tenar, oni s�.Oni wiedz�, �e opu�cili�mySkarbiec.Wiedz�, �e jeste�my za przepa�ci�.Szukaj� nas, szukaj� naszej woli,naszego ducha, chc� go st�umi� i poch�o�n��.Musz� go podtrzymywa�; na tozu�ywam ca�� swoj� moc.Z two�j� pomoc� musz� ich powstrzyma�.Musimy i��dalej.- St�d nie ma wyj�cia - odpowiedzia�a, lecz zrobi�a krok do przodu, potemnast�pny, z wahaniem, jakby za ka�dym razem pod jej stopami otwiera�a si�pustka.Czu�a na r�ce jego d�o�, ciep�� i sil�n�.Szli naprzód.Po bardzo d�ugim, zdawa�o si�, czasie doszli do schodów.Stopnie niewieleszersze od naci�� w skale nigdy przedtem nie wy�dawa�y si� tak strome.Pokonalije jednak, a potem ruszyli szyb�ciej, gdy� pami�ta�a, �e w tym kolistymkorytarzu na d�ugim odcin�ku nie ma �adnych rozga��zie�.Po chwili palce,dotykaj�ce �cianypo lewej stronie, natrafi�y na otwór - wylot korytarza biegn�cego w lewo.- Tutaj - szepn�a.On jednak jakby próbowa� j� powstrzyma�, jakby co� w jej ru�chach budzi�ow�tpliwo�ci.- Nie - szepn�a zmieszana.- Nie ten.To nast�pny zakr�t w le�wo.Nie wiem.Nie potrafi�.St�d nie ma wyj�cia.- Idziemy do Malowanej Komnaty - odezwa� si� z ciemno�ci je�go spokojny g�os.-Jak tam trafi�?- Nast�pny zakr�t w lewo.Prowadzi�a.Za jednym ze �lepych korytarzy zatoczyli d�ugi �uk, a� do prawegoodga��zienia wiod�cego do Malowanej Komnaty.- Prosto - szepn�a.Orientacja w ciemno�ci by�a teraz �atwiejsza, gdy� zna�adrog� do �elaznych wrót i setki razy przelicza�a jej zakr�ty.Dziwny ci�ar,jaki odczuwa�a, nie przeszkadza�, póki nie stara�a si� my�le�.Jednak przezca�y czas zbli�ali si� do tego, co jej ci��y�o, co przyt�acza�o.Zm�czone nogistawa�y si� tak ci�kie, �e poruszaj�c ni�mi raz czy dwa j�kn�a z wysi�ku.Id�cy obok m�czyzna oddycha� g��boko i co chwila wstrzymywa� oddech jak kto�,kto dokonuje czynu po�ch�aniaj�cego ca�� energi�.Czasem ostrym, cho�przyciszonym g�o�sem rzuca� jakie� s�owo czy fragment s�owa.Tak dotarli do�elaznych wrót i wtedy z nag�ym przera�eniem wyci�gn�a przed siebie r�k�.Wrota sta�y otworem.- Pr�dko - powiedzia�a i przeci�gn�a przez nie czarodzieja.Potem, ju� podrugiej stronie, zatrzyma�a si�.- Dlaczego s� otwarte? - spyta�a.- Poniewa� twoi W�adcy potrzebuj� twoich r�k, by je dla nich zamkn�y.- Dochodzimy do.-Jej g�os za�ama� si�.- Do o�rodka ciemno�ci.Wiem.Wyszli�my jednak z Labiryn�tu.Gdzie s� wyj�cia zPodgrobia?-Jest tylko jedno.Drzwi, przez które tu przyszed�e�, nie otwieraj� si� odwewn�trz.Droga prowadzi przez grot� i w gór�, do kla�py za Tronem.W SaliTronu.- Wi�c musimy pój�� tamt�dy.- Ale ona tam jest - szepn�a.- Tam, w Podgrobiu.W grocie.Rozkopuje pustygrób.Nie przejd� obok niej, nie potrafi� przej�� jeszcze raz.- Na pewno ju� odesz�a.- Nie mog� tam i��.- Tenar, w tej chwili podtrzymuj� sklepienie nad naszymi g�owa�mi.Podtrzymuj�ciany, by nie run�y na nas, i grunt, by nie rozst��pi� si� nam pod nogami.Robi� to odk�d przekroczyli�my Otch�a�, gdzie czeka� na nas s�uga ciemno�ci.Je�li ja mog� powstrzyma� trz�sienie ziemi, to czy ty l�kasz si� w mojejobecno�ci spotka� jedn� ludzk� dusz�? Zaufaj mi, Tenar, jak ja ci zaufa�em.Chod� ze mn�.Ruszyli.Niesko�czony tunel rozszerzy� si�.Wyczuli przed sob� wi�k�sz� przestrze�,g��bsz� ciemno�� - weszli do wielkiej groty pod Ka�mieniami Grobowymi.Zacz�lij� okr��a� trzymaj�c si� �ciany po prawej r�ce.Tenar przesz�a tylko kilkakroków i stan�a.- Co si� dzieje? � szepn�a.S�owa z trudem wydobywa�y si� z krtani.W ogromnej, martwej czarnej ba�ce powietrza powsta� jaki� ha��as, dr�enie,d�wi�k s�yszany poprzez krew, wyczuwany przez ko�ci.Wyrze�bione przez czas�ciany dr�a�y i wibrowa�y pod jej palcami.- Id� - m�ski g�os by� suchy, pe�en napi�cia.- Szybciej, Tenar.A gdypotykaj�c si� sz�a dalej, wykrzykn�a w g��bi swej duszy ciemnej i dr��cej jakta podziemna krypta: �Przebaczcie mi.O moi W�adcy, o nie nazwani, pradawni,wybaczcie mi, wybaczcie!" Nie by�o odpowiedzi.Nigdy nie by�o odpowiedzi.Dotarli do przej�cia pod Sal�, wspi�li si� na schody, podeszli do ostatnichstopni i do klapy.By�a zamkni�ta, zawsze zostawia�a j� zamkni�t�.Nacisn�aspr�yn� zamka.Bez efektu.- Co� si� sta�o - stwierdzi�a.-Jest zamkni�ta [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum