[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozwa¿cie, jak Jezus Chrystus uczy nas pokory, wskazuj¹c nam, ¿e nasze cnotynie zale¿¹ jedynie od naszego wysi³ku, ale od ³aski Bo¿ej.Ka¿demu wiernemu,który modli siê, nakazuje, by czyni³ to, ogarniaj¹c ca³¹ ziemiê.Nie mówiprzecie¿: "B¹dŸ wola Twoja" we Mnie lub w was, lecz "na ca³ej ziemi", by zosta³z niej usuniêty wszelki grzech, a zakrólowa³a prawda, by zosta³y zniszczonewady, a rozkwit³y cnoty, i by ziemia nie ró¿ni³a siê ju¿ od nieba82.2826 Dziêki modlitwie jesteœmy w stanie "rozpoznaæ, jaka jest wola Bo¿a" (Rz12, 2; Ef 5, 17), i osi¹gn¹æ "wytrwa³oœæ" do jej wype³niania (Hbr 10, 36).Jezus poucza nas, ¿e do Królestwa niebieskiego nie wchodzi siê przezwielomówstwo, lecz "spe³niaj¹c wolê.Ojca, który jest w niebie" (Mt 7, 21).2827 "Bóg wys³uchuje ka¿dego, kto.pe³ni Jego wolê" (J 9, 31)83.Taka jestmoc modlitwy Koœcio³a w imiê jego Pana, zw³aszcza w Eucharystii.Koœció³ jestkomuni¹ wstawiennictwa razem z Najœwiêtsz¹ Matk¹ Boga84 i wszystkimi œwiêtymi,w których "upodoba³" sobie Pan, by pragnêli tylko Jego woli:Nie naruszaj¹c prawdy, mo¿emy w taki sposób przet³umaczyæ s³owa: "B¹dŸ wolaTwoja jako w niebie, tak i na ziemi": w Koœciele, jak i w naszym Panu JezusieChrystusie; w Oblubienicy, która zosta³a przez Niego poœlubiona, jak i wOblubieñcu, który wype³ni³ wolê Ojca85.IV."Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj"2828 "Daj nam": s³owa te wyra¿aj¹ g³êbok¹ ufnoœæ dzieci, które oczekuj¹wszystkiego od swego Ojca."On sprawia, ¿e s³oñce Jego wschodzi nad z³ymi i naddobrymi, i On zsy³a deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych" (Mt 5, 45),On "daje pokarm w swym czasie" (Ps 104, 27).Jezus uczy nas tej proœby; wrzeczywistoœci wys³awia ona Ojca, poniewa¿ uznaje, ¿e jest On dobry ponadwszelk¹ dobroæ.2829 "Daj nam" jest równie¿ wyrazem Przymierza; nale¿ymy do Ojca, a On nale¿ydo nas i jest dla nas.To "nam" wyra¿a równie¿ nasze uznanie Go za Ojcawszystkich ludzi i dlatego modlimy siê za nich wszystkich, w poczuciusolidarnoœci z ich potrzebami i cierpieniami.2830 "Chleba naszego".Ojciec, który daje nam ¿ycie, nie mo¿e nam nie daæpokarmu koniecznego do ¿ycia, "stosownych" dóbr materialnych i duchowych.WKazaniu na Górze Jezus podkreœla tê synowsk¹ ufnoœæ wspó³dzia³aj¹c¹ zOpatrznoœci¹ naszego Ojca86.Nie zachêca nas do jakiejœ biernoœci87, lecz chcenas wyzwoliæ od wszelkich niepokojów i k³opotów.Takie jest synowskie zdaniesiê dzieci Bo¿ych na Ojca:Tym, którzy szukaj¹ Królestwa i sprawiedliwoœci Bo¿ej, przyrzeka On udzieliæwszystkiego w nadmiarze.W rzeczywistoœci wszystko nale¿y do Boga: temu, ktoposiada Boga, nie brakuje niczego, jeœli sam nale¿y do Boga88.2831 Obecnoœæ na œwiecie tych, którzy g³oduj¹ z braku chleba, ukazuje jeszczeinny wymiar tej proœby.Dramat g³odu w œwiecie wzywa chrzeœcijan modl¹cych siêw prawdzie do czynnej odpowiedzialnoœci wobec braci, zarówno w postawieosobistej, jak i w ich poczuciu solidarnoœci z ca³¹ rodzin¹ ludzk¹.Tej proœbyModlitwy Pañskiej nie mo¿na oddzieliæ od przypowieœci o ubogim £azarzu89 i oS¹dzie Ostatecznym90.2832 Jak zaczyn w cieœcie, tak nowoœæ Królestwa powinna przemieniaæ ziemiêprzez Ducha Chrystusa91.Powinna przejawiaæ siê we wprowadzaniu sprawiedliwoœciw relacje osobowe i spo³eczne, ekonomiczne i miêdzynarodowe, nie zapominaj¹cnigdy o tym, ¿e nie ma sprawiedliwych struktur, jeœli nie ma ludzi, którzypragn¹ byæ sprawiedliwi.2833 Chodzi o "nasz" chleb, "jeden" dla "wielu".Ubóstwo zalecone wb³ogos³awieñstwach jest cnot¹ hojnoœci: wzywa ona do przekazywania i dzieleniadóbr materialnych i duchowych nie z przymusu, lecz z mi³oœci, by obfitoœæ ujednych mog³a zaradzaæ potrzebom drugich92.2834 "Módl siê i pracuj"93."Módlcie siê tak, jakby wszystko zale¿a³o od Boga,a pracujcie tak, jakby wszystko zale¿a³o od was"94.Po wykonaniu naszej pracyotrzymamy jako dar po¿ywienie od naszego Ojca; jest rzecz¹ dobr¹ prosiæ Go onie, sk³adaj¹c Mu jednoczeœnie i sk³adaæ Mu za nie dziêkczynieniedziêkczynienie.Taki jest sens b³ogos³awienia posi³ków w rodziniechrzeœcijañskiej.2835 Ta proœba i ³¹cz¹ca siê z ni¹ odpowiedzialnoœæ odnosz¹ siê tak¿e do innegog³odu, z powodu którego gin¹ ludzie: "Nie samym chlebem ¿yje cz³owiek, leczka¿dym s³owem, które pochodzi z ust Bo¿ych" (Mt 4, 4; Pwt 8, 3), to znaczy Jegos³owem i Jego tchnieniem.Chrzeœcijanie musz¹ mobilizowaæ wszystkie swoje si³y,by "g³osiæ Ewangeliê ubogim".Na ziemi panuje g³Ã³d, "nie g³Ã³d chleba anipragnienie wody, lecz g³Ã³d s³uchania s³Ã³w Pañskich" (Am 8,11).Dlatego w³aœniespecyficznie chrzeœcijañski sens tej czwartej proœby dotyczy Chleba ¯ycia:s³owa Bo¿ego przyjmowanego w wierze, Cia³a Chrystusa przyjmowanego wEucharystii95.2836 "Dzisiaj" jest równie¿ wyra¿eniem ufnoœci.Uczy nas tego Pan96, bo naszazarozumia³oœæ nie potrafi³aby tego odkryæ.Poniewa¿ chodzi przede wszystkim oJego S³owo i o Cia³o Jego Syna, to "dzisiaj" dotyczy nie tylko naszego czasupoddanego œmierci: jest ono "dzisiaj" Boga:Jeœli przyjmujesz chleb ka¿dego dnia, to ka¿dy dzieñ jest dla ciebie "dzisiaj".Jeœli Chrystus jest w tobie "dzisiaj", to zmartwychwstaje On dla ciebie ka¿degodnia.W jaki sposób? "Tyœ Synem moim, Ja Ciebie dziœ zrodzi³em" (Ps 2, 7).Dzisiaj, to znaczy: gdy Chrystus zmartwychwstaje97.2837 "Powszedniego".Wyraz ten, w jêzyku greckim epioúsios, nie pojawia siênigdzie wiêcej w Nowym Testamencie.W znaczeniu czasowym jest to pedagogicznepowtórzenie owego "dzisiaj"98 dla utwierdzenia w nas ufnoœci "bez zastrze¿eñ".W znaczeniu jakoœciowym oznacza to, co jest konieczne do ¿ycia, a mówi¹cszerzej: wszelkie dobro wystarczaj¹ce do utrzymania99.Dos³ownie (epioúsios:nad-zwyczajny) oznacza wprost Chleb ¯ycia, Cia³o Chrystusa, "lekarstwonieœmiertelnoœci"100, bez którego nie mamy w sobie ¯ycia101.Wreszcie,znaczenie to - w powi¹zaniu z poprzednim - dotyczy w sposób oczywisty nieba:"Powszedni" znaczy "nale¿¹cy do dnia Pañskiego", dnia Uczty w Królestwie,uprzedzanej w Eucharystii, która jest przedsmakiem nadchodz¹cego Królestwa.Dlatego liturgia eucharystyczna powinna byæ celebrowana "codziennie".Eucharystia jest naszym chlebem codziennym.Zalet¹ tego Bo¿ego pokarmu jestsi³a jednoœci: jednoczy nas z Cia³em Zbawiciela i czyni nas Jego cz³onkami,abyœmy mogli staæ siê tym, co przyjmujemy.Ten chleb powszedni znajduje siête¿ w czytaniach, których s³uchamy ka¿dego dnia w koœciele, w hymnach, którewszyscy œpiewamy.Wszystko to jest niezbêdne w naszym ziemskimpielgrzymowaniu102.Ojciec niebieski zachêca nas, abyœmy jako dzieci nieba prosili o Chleb znieba103.Chrystus "sam jest tym chlebem, który - zasiany w Dziewicy, wyros³y wciele, ukszta³towany w mêce, wypieczony w piecu grobu, przechowywany wKoœciele, przynoszony na o³tarze - codziennie udziela wiernym owegoniebieskiego pokarmu"104.V."Odpuœæ nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom"2838 Jest to zadziwiaj¹ca proœba.Gdyby zawiera³a tylko pierwsz¹ czêœæ zdania -"Odpuœæ nam nasze winy" - poœrednio mog³aby byæ w³¹czona w trzy pierwsze proœbyModlitwy Pañskiej, poniewa¿ Ofiara Chrystusa zosta³a z³o¿ona "dla odpuszczeniagrzechów".Jednak zgodnie z drug¹ czêœci¹ zdania nasza modlitwa nie bêdziewys³uchana, jeœli najpierw nie odpowiemy na pewne wymaganie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]