Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 16 Kwiat Wisielców

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tamta przera�ona przemian�,jaka dokona�a si� w Ingrid, jej b�yszcz�cymi kocimioczyma, miotaj�cymi zimne b�yskawice, jej miedzianymiw�osami roziskrzonymi w s�o�cu, j�ka�a:- Ale nie mo�emy.Ona nas nigdy nie wpu�ci.To prawda.Ale Ingrid Lind z Ludzi Lodu nie ba�a si�,gdy chodzi�o o sprawy naprawd� wa�ne.A teraz chodzi�oo �ycie Daniela.O Daniela! O Bo�e, ma�y, niewinnyDaniel, dla którego chcia�a tak dobrze!Pobieg�y w�skimi uliczkami, Stine potyka�a si�, wy-straszona, wstrz��ni�ta, nie b�d�ca w stanie stawia�oporu.Zreszt� nie chcia�a.Nareszcie na rogu ulicy Ingrid dostrzeg�a dwóchposterunkowych.Nie mieli mundurów, lecz z dalekawidzia�a odznaki policyjne.Bez wahania podesz�a do nich,ci�gn�c Stine za r�k�.Obaj m�czy�ni przygl�dali im si� podejrzliwie, alewspania�a uroda Ingrid sprawi�a, �e zwrócili si� do nichz zainteresowaniem.M�czy�ni zawsze si� tak zachowuj�,pomy�la�a zirytowana.Zawsze pojawia si� w ich oczachjaki� b�ysk.- Przepraszam, ale czy mogliby�cie nam pomóc, i tonatychmiast? - rzek�a pospiesznie.- Tu chodzi o �yciedwojga ma�ych istot, wi�c nie mam czasu opowiada�wszystkiego szczegó�owo.Stine i ja urodzi�y�my niedaw-no nie�lubne dzieci, ale nie chcia�y�my ich zabija�.Dlategowczoraj wieczorem ka�da z nas odda�a swoje dzieckopewnej kobiecie, ale nam si� wydaje, �e to jest fabrykantkaanio�ków.Stine s�ysza�a to dzi� rano na rynku, a potem jaj� znalaz�am zap�akan� niedaleko ko�cio�a.Przedtem si�nie zna�y�my.Obie by�y�my przekonane, �e ta kobietaznajdzie dzieciom dobry dom u bezdzietnych rodziców.Ostatnie zdanie musia�o brzmie� chyba do�� paradok-salnie, ale nie mia�a czasu na prostowanie.Obaj m�czy�nizmarszczyli brwi.- Poczekaj no - powiedzia� jeden z nich.- S�ysza�a�,�e kto� nazwa� t� kobiet� fabrykantk� anio�ków.Kto toby�?- Ja nie wiem - odpar�a Stine zrozpaczona.- Kto� narynku.- Hmm - zastanawia� si� posterunkowy.- Musimy si� spieszy� - pop�dza�a Ingrid nerwowo.- Mo�e dzieci jeszcze �yj�!- I ty w to wierzysz? Skoro to jest fabrykantkaanio�ków, to za�atwi�a si� z nimi szybko.Jak mówicie, �eona si� nazywa?- Madame Andersen.- A, ona! - zawo�a� drugi z policjantów i ruszy�pospiesznie w stron� domów.- Zawsze si� zastanawiali�-my, sk�d wzi�a pieni�dze na kupno ca�ej kamienicy.Chod�cie szybko! Z�apiemy t� bab�! Ale nie spodziewajciesi�, �e odnajdziecie swoje dzieci!Ingrid strasznie si� ba�a, �e policjant ma racj�.Stinezacz�a znowu p�aka�, ale bieg�a razem ze wszystkimiw stron� domu madame Andersen.- Otwiera�! Rozkazuj� w imieniu prawa! - zawo�a�jeden z policjantów, dobijaj�c si� do drzwi.S�siedzizacz�li wysuwa� g�owy ze swoich mieszka�, ale natych-miast znowu je chowali.Zostawiali jednak w drzwiachw�skie szparki.Nie chcieli si� miesza� w policyjne sprawy,ale dobrze by�o wiedzie�, czy ta baba Andersen dostaniewreszcie za swoje.Za te wszystkie kobiety, poci�gaj�cenosami, które wieczorami sk�ada�y jej potajemne wizyty!Z mieszkania dochodzi�y jakie� dziwne d�wi�ki.Wszyscy nas�uchiwali przy drzwiach.- Mam wra�enie, �e ona jest chora - powiedzia�aIngrid.- Chyba tak - zgodzi� si� policjant.- B�dziemy musieliwywa�y� drzwi.- My�lisz, �e powinni�my? - mia� w�tpliwo�ci tendrugi.Wida� bardziej si� przejmowa� nakazami prawa ni�zasad� mi�o�ci bli�niego.- Tu chodzi o �ycie - wyja�ni� tamten �yczliwy.- I wcale nie mam na my�li madame Andersen!Jego kolega pos�a� obu m�odym kobietom spojrzenie,�wiadcz�ce o tym, co on my�li o ludziach dzia�aj�cychnieroztropnie.Mo�e mia� zamiar je aresztowa� zamiast tejstaruchy? Za to, �e sprowadzaj� na �wiat niechciane dzieci.Jakkolwiek by�o, pomóg� koledze sforsowa� drzwii obaj wpadli do mieszkania.M�ode matki posz�y za nimi,Ingrid z gard�em �ci�ni�tym ze strachu, co tam znajd�.Znale�li madame Andersen le��c� na szerokim, po-krytym �achmanami �ó�ku.Twarz mia�a sin�, prawieniebiesk� i desperacko walczy�a o odrobin� powietrza,przyciskaj�c r�ce do gard�a i piersi, jakby chcia�a wyrwa�co�, co j� dusi�o.- Ona jest chora - powiedzia� �yczliwszy z policjan-tów.Madame Andrsen zdo�a�a wykrztusi� kilka s�ów.- Zabierzcie to, zabierzecie to - charcza�a.O Bo�e, to alrauna, pomy�la�a Ingrid, patrz�c, jakkobieta zmaga si� z czym�, czego nie by�o wida�.Podesz�ado starej i pochyliwszy si� tak, by inni nie mogli widzie�,co robi, po�o�y�a d�o� na jej mostku i wymamrota�a co�pod nosem.Madame Andersen odetchn�a g��boko z ogromn�ulg�.- Bo�e, czu�am si� tak, jakby próbowa� mnie udusi�wielki paj�k! Le�� tu tak od wczoraj wieczorem, nawet niemog�am zawo�a� o pomoc.Usiad�a na �ó�ku i dopiero teraz zorientowa�a si�, ktoto przyszed� do niej z wizyt�.- Co? Co wy tu robicie, dziewcz�ta? Policja wasz�apa�a? Dlaczego przysz�y�cie do mnie?Pod koniec jej g�os przemieni� si� w piskliwy krzyk.Zanim ktokolwiek zd��y� otworzy� usta, zacz�a wrze-szcze� znowu z szybko�ci� trzystu s�ów na minut�:- Niewdzi�cznice, oto kim one s�, tyle tylko mog�wam powiedzie�, moi panowie! Pomagam tym latawicomumie�ci� ich b�karty w dobrych domach, prawie zadarmo, nie my�l� o sobie, a one mnie tu nachodz�z przedstawicielami prawa, dr�cz� mnie i.- Wydaje mi si�, �e wptost przeciwnie, jedna z tychdziewcz�t dopiero co uratowa�a pani �ycie - rzek� jedenz policjantów jowialnie.- Tak, ale jak ona to zrobi�a! - wrzasn�a stara.- Zapomoc� czarów, moi panowie! Odczynia�a nade mn�jakie� hokus-pokus!Ingrid zacz�a si� niecierpliwi�.- Nie mamy czasu na g�upstwa.Baba cierpia�a naparali� duszy, spowodowany wyrzutami sumienia.Cozrobi�a� z naszymi dzie�mi? - zwróci�a si� do starej g�osemdr��cym z niepokoju.- Z dzie�mi? - zdziwi�a si� madame Andersen z roz-bieganym wzrokiem.- Ju� je odda�am.Umówieni ludzieprzyszli wieczorem i zabrali je.Wtedy Ingrid zapomnia�a o wszelkiej ostro�no�ci.Jednym kolanem opar�a si� o �ó�ko, drugie wbi�a w bo�estarej i mocno naciskaj�c, wysycza�a:- To nieprawda.Jej oczy nigdy chyba nie by�y takie b�yszcz�ce, takiestraszne.- Powiedz zaraz, gdzie one s�, ty piekielna babo, bo jaknie, to ci�.Na szcz�cie opanowa�a si�, zanim zd��y�a wypowie-dzie�: "przemieni� w ko�ski nawóz na drodze".- No w�a�nie - popar� j� policjant.- Mów zaraz, gdzies� dzieci!- Nic im nie zrobi�am, przysi�gam! Mog� przysi�c naBibli� i na Boga.Wygl�da�o na to, �e nie k�amie.- Poszukamy - o�wiadczyli policjanci.Wszyscy zerwali si� z miejsc.- Nie, teraz sobie przypominam.W�a�nie mia�am je�adnie ubra�, kiedy napad�y mnie d�awi�ce bóle, a terazdzieci znikn�y.Kto� je ukrad�!Ze schodów dobieg�o ich wo�anie s�siadki:- Szukajcie w chlewiku!Zanim zd��y�a sko�czy�, ju� Ingrid, Stine i jedenpolicjant wybiegli na podwórze.Drugi zosta�, by pil-nowa� starej, która miotala straszliwe wyzwiska.Nietrudno by�o znale�� w�a�ciwy chlewik.Na podwórzunieoczekiwanie pojawili si� s�siedzi starej, gotowi dzia�a�.Ju� z daleka Ingrid s�ysza�a p�acz noworodka.- Przynajmniej jedno z dzieci �yje - krzycza�a roz-gor�czkowana.- Stine, s�yszysz? Jedno z nich �yje!Dziewczyna dr�a�a na ca�ym ciele [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum