Jrr Tolkien Wyprawa (2 z 2) (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.S�up zbli�a� si� szybko i nagle �odzie wypad�y na jasne, szerokorozlane �wiat�o.S�o�ce, które przed wielu godzinami min�o ju� zenit, b�yszcza�o na wietrznymniebie.Sp�tany nurt wyzwala� si� tu i rozlewa� bladym, wyd�u�onym owalemjeziora, zwanego Nen Hithoel i zamkni�tego w�ród szarych wzgórz o stokachpokrytych lasem, lecz wierzcho�kach �ysych i l�ni�cych zimno w promieniachs�o�ca.U ich odleg�ego po�udniowego kra�ca wystrzela�y trzy ostre szczyty.�rodkowy, nieco wysuni�ty naprzód i odosobniony, tworzy� wysp� obj�t� jasnymi,po�yskliwymi ramionami rzeki.Z wiatrem niós� si� daleki, lecz pot�ny huk,jakby grzmot przewala� si� w oddali.- Spójrzcie! To jest Tol Brandir - rzek� Aragorn wskazuj�c wysuni�ty szczyt.-Z lewej strony wznosi si� Amon Lhaw, z prawej - Amon hen, Góra Nas�uchu i GóraWypatrywania.Za czasów Wielkich Królów by�y na ich szczytach stra�nice itrzymano tam stra�e.Podobno od tych dni noga cz�owieka ani zwierz�cia nieposta�a na Tol Brandir.Nim zapadnie noc, znajdziemy si� u stóp tych gór.S�ysz� nieustaj�ce wo�anie wodogrzmotów Rauros.Dru�yna wypocz�a nieco, zdaj�c si� na nurt, który niós� �odzie �rodkiemjeziora ku po�udniowi.W�drowcy po�ywili si�, a pó�niej chwycili za wios�aprzyspieszaj�c �eglug�.Cie� okry� zbocza zachodnich gór, s�o�ce przybra�oposta� czerwonej kuli.Tu i ówdzie b�ysn�a przymglona gwiazda.Trzy ostreszczyty majaczy�y na wprost przed �eglarzami, coraz ciemniejsze w zapadaj�cymzmroku.Rauros hucza�y pot�nie.Noc ju� zasnu�a fale rzeki, gdy wreszcie�odzie znalaz�y si� w cieniu gór.Sko�czy� si� dziesi�ty dzie� sp�ywu.Pustkowie zosta�o za nimi.teraz ju�musieli rozstrzygn�� i wybra� drog�: wschodni� albo zachodni�.Zaczyna� si�ostatni etap wyprawy.Rozdzia� 10RozstanieAragorn poprowadzi� ich prawym ramieniem rzeki.Na zachodnim brzegu, w cieniuTol Brandir, zielona ��ka zbiega�a od podnó�y Amon Hen a� nad skraj wody.Zani� wznosi�y si� pierwsze �agodne i zadrzewione zbocza góry, szeregi drzewci�gn�y na zachód wzd�u� wygi�tego �uku jeziora.Spod góry sp�ywa� strumykzraszaj�c ��k�.- Tu przenocujemy - rzek� Aragorn.- Widzicie ��k� Parth Galen, która zadawnych czasów bywa�a latem czarownym miejscem.Miejmy nadziej�, �e jeszcze nani� z�e si�y nie dotar�y.Wyci�gn�li �odzie na zielony brzeg i przy nich roz�o�yli si� obozem.Wystawiliwart�, lecz nieprzyjació� nie by�o wida� ani s�ycha�.Je�eli Gollumowi uda�osi� przep�yn�� tu za nimi, ukrywa� si� dobrze.Mimo to w miar� jak noc mija�a,Aragorna ogarnia� coraz wi�kszy niepokój, cz�sto przewraca� si� przez sen ibudzi�.Przed �witem wsta� i podszed� do Froda, który w�a�nie pe�ni� stra�.- Dlaczego nie �pisz? - spyta� Frodo.- Nie twoja kolej teraz wartowa�.- Nie wiem - odpar� Aragorn.- Jaki� cie� i gro�ba zm�ci�y mi sen.Dob�d�lepiej miecza.- Po co? - zdziwi� si� Frodo.- Czy zbli�a si� Nieprzyjaciel?- Zobaczymy, co nam twoje ��de�ko powie - rzek� Aragorn.Frodo wyci�gn�� wi�c or� elfów z pochwy.Ku swemu przera�eniu ujrza� nik�yblask bij�cy od ostrza w ciemno�ci.- Orkowie! - szepn��.- Niezbyt blisko, ale z pewno�ci� za blisko.- Tego si� w�a�nie l�ka�em - powiedzia� Aragorn.- Mo�e jednak nie przeszli nat� stron� rzeki.��de�ko �wieci m�tnie, kto wie, czy nie zwiastuje tylkoszpiegów Mordoru, grasuj�cych po zboczach Amon Lhaw.Nigdy jeszcze nies�ysza�em, �eby orkowie zapu�cili si� na Amon Hen.Ale trudno zgadn��, co si�mog�o zdarzy� w tych nieszcz�snych czasach, skoro twierdza Minas Tirith ju� niezabezpiecza przeprawy przez Andiun�.Musimy jutro posuwa� si� bardzoostro�nie.Dzie� wsta� w ogniu i dymie.Na wschodzie u widnokr�gu leg�y czarne zwa�ychmur, niby straszliwe pogorzelisko.S�o�ce wschodz�c o�wietli�o je od do�usmolisto-czerwonym p�omieniem, wkrótce jednak wznios�o si� wy�ej i wyp�yn�o naczyste niebo.Szczyt Tol Brandir b�ysn�� z�otem.Frodo zwróci� oczy na wschódprzygl�daj�c si� wyspowej górze.Podnó�a jej wyrasta�y prostopadle z bystregonurtu.Wy�ej ponad urwiskiem wznosi�y si� strome zbocza, po których wspina�ysi� drzewa, jedne nad drugimi, na samej za� górze znów pi�trzy�a si� naga,niedost�pna �ciana szarej ska�y, uwie�czona ogromn� kamienn� wie�yc�.Kr��y�onad ni� mnóstwo ptaków, lecz �adne inne stworzenia nie dawa�y znaku �ycia.Zjedli �niadanie, po czym Aragorn zwo�a� ca�� dru�yn�.- Wybi�a w ko�cu godzina - rzek� - godzina wyboru, z którym zwlekamy od takdawna.Co si� teraz stanie z nasz� dru�yn�, dotychczas w�druj�c� w takbraterskiej zgodzie? czy skr�cimy wraz z Boromirem na zachód i pójdziemywojowa� w obronie Gondoru? Czy na wschód, do Kraju Grozy i Cienia? Czy wreszcierozbijemy dru�yn� i podzielimy si�, a ka�dy skieruje si� w jedn� lub drug�stron� wedle swej woli? Cokolwiek zrobimy, trzeba dzia�a� szybko.Nie mo�emy tud�ugo popasa�.Nieprzyjaciel, jak wiemy, panuje na wschodnim brzegu, leczobawiam si�, czy orkowie nie znajduj� si� ju� tak�e po tej stronie Anduiny.D�ugi czas trwa�o milczenie, nikt nie poruszy� si� ani nie odezwa�.- A wi�c - przemówi� w ko�cu znowu Aragorn - na ciebie, mój Frodo, spada ci�ardecyzji.Ty zosta�e� przez Rad� mianowany powiernikiem Pier�cienia.Tylko tobieprzystoi wybór w�asnej drogi.Nic ci w tej sprawie doradza� nie mog�.Niejestem Gandalfem, chocia� stara�em si� zast�pi� go w podró�y [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum