[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeœli naszezazen jest takie, to nie ró¿ni siê niczym od naszej zwyk³ej dzia³alnoœci czylima³piego rozumu.Wygl¹da jak bardzo dobra, bardzo wznios³a i œwiêtadzia³alnoœæ, ale w³aœciwie nie ma ró¿nicy pomiêdzy ni¹ a naszym ma³pimrozumem.To jest w³aœnie to, co podkreœla³ Bodhidharma.Zanim Budda osi¹gn¹³ oœwiecenie, podejmowa³ dla nas wszelkie mo¿liwe wysi³ki iw koñcu osi¹gn¹³ dok³adne rozumienie ró¿nych dróg.Mo¿ecie myœleæ, ¿e Buddaosi¹gn¹³ jakiœ etap, na którym by³ wolny od ¿ycia karmicznego, ale tak niejest.Budda wiele mówi³ o swoich doœwiadczeniach, kiedy ju¿ osi¹gn¹³oœwiecenie.Nie by³ wcale inny ni¿ my.Kiedy jego kraj by³ w stanie wojny zpotê¿nym s¹siadem, opowiedzia³ swoim uczniom o swojej w³asnej karmie i o tym,jak cierpia³, kiedy zobaczy³, ie jego kraj ma byæ podbity przez s¹siedniegokróla.Gdyby osi¹gn¹³ oœwiecenie, w którym nie by³oby karmy, nie mia³by powodu,¿eby tak cierpieæ.Jednak¿e Budda nawet po osi¹gniêciu oœwiecenia kontynuowa³ten sam wysi³ek, który my podejmujemy.Ale jego widzenie ¿ycia nie by³ochwiejne.Jego widzenie ¿ycia by³o zrównowa¿one i obserwowa³ ¿ycie ka¿dego,w³¹cznie ze swoim w³asnym.Obserwowa³ siebie i obserwowa³ innych tymi samymioczami, którymi obserwowa³ kamienie czy roœliny, czy cokolwiek innego.Mia³bardzo naukowe rozumienie.Taka by³a jego droga ¿ycia po osi¹gniêciuoœwiecenia.Kiedy mamy tradycyjnego ducha pod¹¿ania za prawd¹ tak, jak ona siê przejawia, ipraktykujemy nasz¹ drogê bez jakiejkolwiek egoistycznej myœli, wówczasosi¹gamy oœwiecenie w jego prawdziwym znaczeniu.A kiedy to rozumiemy, w ka¿dymmomencie bêdziemy podejmowali najwiêkszy wysi³ek.To jest prawdziwe rozumieniebuddyzmu.Tak wiêc nasze rozumienie buddyzmu nie jest po prostu rozumieniemintelektualnym.Nasze rozumienie jest jednoczeœnie swoim w³asnym wyrazem, jestsam¹ praktyk¹.Nie przez czytanie czy kontemplowanie filozofii, ale tylkopoprzez praktykê, rzeczywist¹ praktykê, mo¿emy zrozumieæ, czym jest buddyzm.Powinniœmy praktykowaæ zazen stale, z mocn¹ ufnoœci¹ w nasz¹ prawdziw¹ naturê,przerywaj¹c ³añcuch dzia³alnoœci karmicznej i znajduj¹c swoje miejsce w œwiecierzeczywistej praktyki.PRZEMIJANIE„Powinniœmy znaleŸæ istnienie doskonale poprzez istnienie niedoskonale".Podstawow¹ nauk¹ buddyzmu jest nauka o przemijaniu lub przemianie.To, ¿ewszystko siê zmienia, jest podstawow¹ prawd¹ ka¿dego istnienia.Nikt nie mo¿ezaprzeczyæ tej prawdzie, a ca³a nauka buddyzmu jest w niej zawarta.Jest tonauka dla wszystkich.Gdziekolwiek idziemy, ta nauka jest prawdziwa.Jest onarozumiana równie¿ jako nauka o bezjaŸniowoœci.Poniewa¿ ka¿de istnieniebezustannie siê zmienia, nie istnieje wiêc ¿adna trwa³a jaŸñ.W istocie w³asnanatura ka¿dego istnienia bezustannie siê zmienia, nie istnieje ¿adna trwa³ajaŸñ.W istocie w³asna natura ka¿dego istnienia nie jest niczym innym jak sam¹przemian¹, w³asn¹ natur¹ ca³ego istnienia.Nie ma ¿adnej specjalnej,oddzielnej, w³asnej natury dla ka¿dego istnienia.Jest to równie¿ nazywanenauk¹ o nirwanie.Kiedy uœwiadomimy sobie wieczn¹ prawdê, ¿e „wszystko siêzmienia" i odnajdziemy w niej spokój, znajdziemy siê w nirwanie.Nie mo¿emy znaleŸæ doskona³ej harmonii bez przyjêcia faktu, ¿e wszystko siêzmienia.Ale na nieszczêœcie, chocia¿ jest to prawda, trudno nam j¹ przyj¹æ.Poniewa¿ nie potrafimy przyj¹æ prawdy o zmiennoœci, cierpimy.Tak wiêcprzyczyn¹ cierpienia jest nasze nieakceptowanie tej prawdy.Nauka o przyczyniecierpienia i nauka o zmiennoœci wszystkiego s¹ wiêc dwiema stronami jednejmonety.Ale subiektywnie przyczyn¹ naszego cierpienia jest przemijalnoœæ.Obiektywnie - ta nauka jest po prostu podstawow¹ prawd¹, ¿e wszystko siêzmienia.Mistrz Dogen powiedzia³: „Nauka, która nie brzmi tak, jakby coœwymusza³a na tobie, nie jest prawdziw¹ nauk¹".Sama nauka jest prawdziwa i samaw sobie nie zmusza nas do niczego, ale z powodu naszej ludzkiej sk³onnoœciprzyjmujemy naukê tak, jakby nas do czegoœ zmusza³a.Ale bez wzglêdu na to, czyjest nam z tym dobrze czy Ÿle, ta prawda istnieje.Jeœli nic nie istnieje, toprawda nie istnieje.Buddyzm istnieje dziêki ka¿demu poszczególnemu istnieniu.Powinniœmy znaleŸæ istnienie doskona³e poprzez istnienie niedoskona³e.Powinniœmy znaleŸæ doskona³oœæ w niedoskona³oœci.Dla nas ca³kowitadoskona³oœæ nie ró¿ni siê od niedoskona³oœci.To, co wieczne, istnieje dziêkiistnieniu tego, co nie jest wieczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]