Pielgrzym Paulo Coelho

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W ko�cu przybra�em pozycj� p�odow�, z kolanamiwysuni�tymi do przodu, a krzy� spoczywa� w doskona�ej równowadze na moichplecach.Przez chwil� dolna cz�� drzewca chwia�a si� na kopcu z kamieni,jednak krzy� pozosta� na miejscu.Ca�e szcz�cie, �e nie musz� ocali� wszech�wiata - pomy�la�em, przyt�oczonyci�arem krzy�a oraz wszystkiego, co symbolizowa�.Ogarn�a mnie g��bokanabo�no�� - przypomnia�em sobie, �e kto� ju� d�wiga� go na plecach i �e jegookaleczone r�ce nie mia�y ucieczki - jak moje - przed bólem i przed drewnem.Moj� religijno�� przenika�o cierpienie, które natychmiast wyrzuci�em z serca.Musia�em zebra� si�y i skupi� uwag�, bo krzy� na moich plecach znów si�zako�ysa�.Potem, podnosz�c si� bardzo wolno, zacz��em si� odradza�.Nie mog�em obejrze�si� za siebie i tylko d�wi�ki by�y dla mnie �ród�em orientacji.Niedawnonauczy�em si� s�ucha� g�osów �wiata, zupe�nie jakby Petrus przewidywa�, �e tejumiej�tno�ci b�d� potrzebowa�.Czu�em, �e krzy� z ka�d� chwil� ci��y mi niecomniej, i wiedzia�em, �e kamienie uk�adaj� si�, jak nale�y.Krzy� wolno si�podnosi�, aby uwolni� mnie od trudu i znów gra� sw� rol� przy Camino deSantiago.Musia�em zdoby� si� ju� tylko na wysi�ek, który sprawi, �e dokonam tego dzie�a.Kiedy usi�d� na pi�tach, drzewce powinno zsun�� si� po moich plecach i wbi� wdo�ek.Kilka kamieni stoczy�o si� na bok, ale teraz krzy� mi pomaga�, nieoddalaj�c si� od miejsca, w którym usypa�em kopiec.W ko�cu rytmiczne uderzeniaw plecy obwie�ci�y mi, �e podstawa opada.Nadesz�y ostatnie chwile, podobne dotych, które prze�y�em, wy�aniaj�c si� spod lustra sun�cej w dó� wody - tenajtrudniejsze chwile, bo towarzyszy� im strach przed kl�sk� i ch�� odwrotu,zanim ona nast�pi.I znowu w pe�ni sobie u�wiadomi�em, jak absurdalne by�o tozadanie polegaj�ce na postawieniu krzy�a, podczas gdy pragn��em tylko jednego -odnale�� miecz i obali� wszystkie krzy�e, �eby na �wiecie odrodzi� si� ChrystusZbawiciel.Ca�a reszta by�a bez znaczenia.Podnios�em si� gwa�townie, krzy�zsun�� si� z moich pleców i wtedy zrozumia�em, �e to przeznaczenie kierowa�oka�dym moim krokiem.Spodziewa�em si�, �e krzy� runie, rozrzucaj�c na wszystkiestrony kamienie, z których u�o�y�em kopiec.Potem pomy�la�em, �e mo�e niepchn��em go do�� mocno i �e zaraz opadnie, przygniataj�c mnie.Ale us�ysza�emtylko g�uchy odg�os ci�kiego uderzenia o ziemi�.Odwróci�em si� powoli.Krzy� sta�, ko�ysa� si� jeszcze z lekka.Kilka kamienistoczy�o si� z kopca, lecz krzy� by� stabilny.Szybko u�o�y�em kamienie namiejscu i obj��em krzy� r�kami, aby powstrzyma� jego ko�ysanie.Poczu�em, �e on�yje, jest ciep�y, i ju� wiedzia�em, �e przez ca�y ten czas by� moimprzyjacielem.Przez chwil� z dum� patrzy�em na moje dzie�o i sta�em tak, a� dotkliwy ból miprzypomnia�, �e otworzy�y si� rany.Petrus wci�� jeszcze spa�.Zbli�y�em si� doniego i lekko tr�ci�em go nog�.Ockn�� si� natychmiast i spojrza� na krzy�.- Doskonale - powiedzia� krótko.- W Ponferradzie zmienimy opatrunki.Tradycja- Wola�bym unie�� drzewo.Kiedy d�wiga�em ten krzy� na plecach, powtarza�emsobie, �e poszukiwanie m�dro�ci jawi si� cz�owiekowi niczym ofiara.Tam gdzie si� teraz znajdowa�em, moje s�owa zdawa�y si� pozbawione sensu.Przygoda z krzy�em by�a ju� tylko wydarzeniem z odleg�ej przesz�o�ci, którezasz�o nie wczoraj, ale bardzo dawno temu.Nie przystawa�o do �azienki zczarnego marmuru, do ch�odnej wody w wannie z hydro-masa�em i pieszczotykryszta�u wype�nionego doskona�ym rioja, które s�czy�em powoli.Petrus siedzia�gdzie� poza zasi�giem mojego wzroku w luksusowym pokoju hotelowego apartamentu,w którym si� zatrzymali�my.- Dlaczego w�a�nie krzy�? - domaga�em si� wyja�nie�.- Z trudem przekona�em personel recepcji, �e nie jeste� �ebrakiem! - krzykn��mój przewodnik z sypialni.Zmieni� temat rozmowy i wiedzia�em z do�wiadczenia, �e nie warto nalega�.Wsta�em, w�o�y�em czyste spodnie i koszul�, po czym zaj��em si� opatrywaniemran.Ostro�nie usun��em stare banda�e, spodziewaj�c si�, �e ujrz� pod nimiotwarte rany, zobaczy�em jednak tylko p�kni�ty strup, z którego wys�czy�a si�odrobina krwi.Ale i tu zacz�� si� proces gojenia, a ja czu�em si� zdrów ipe�en si�.Kolacj� zjedli�my w hotelowej restauracji.Petrus zamówi� specjalno�� firmy -paell� po wa-lencku, któr� jedli�my w milczeniu, delektuj�c si� wy�mienitymrioja.Pod koniec posi�ku Petrus zaproponowa� wspóln� przechadzk�.Opu�cili�my hotel i skierowali�my si� w stron� dworca kolejowego.Mójprzewodnik znów zapad� w milczenie i praktycznie nie odzywa� si� a� do ko�caspaceru.Dotarli�my w pobli�e parowozowni, w miejsce brudne i cuchn�ce smarami.Petrus przysiad� na schodku ogromnej lokomotywy.- Zatrzymajmy si� na chwil� - zaproponowa�.Nie chcia�em poplami� spodni, tote� wola�em sta�.Zapyta�em, czy nie lepiejdoj�� do rynku Ponferrady.- Wkrótce pokonasz ca�y Szlak �wi�tego Jakuba - powiedzia� mój przewodnik [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum