[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pewna krytyka pragmatyzmuPomimo oczywistej si³y pragmatyzmu oraz jego sukcesu w USA, kilku filozofówprzeciwstawi³o siê tej teorii.Zaatako-Pewna krytyka pragmatyzmu 473wali podstawowe za³o¿enie pragmatyzmu dotycz¹ce tego, co konstytuuje wiedzêprawdziw¹, i postawili pytanie, czy rzeczywiœcie mo¿na oceniaæ idee wkategoriach tego, czy siê sprawdzaj¹ czy nie.Na mocy czego wolno namstwierdziæ, ¿e jakaœ idea siê sprawdzi³a? Rozwa¿aj¹c przytoczony uprzednioprzyk³ad cz³owieka, który s¹dzi³, ¿e sposobem na rozwi¹zanie jego trudnoœcifinansowych bêdzie obrabowanie banku, zauwa¿yliœmy, ¿e ³atwo mo¿na dojœæ downiosku, i¿ rozwi¹zanie to jest “s³uszne", i nie mo¿na zaprzeczyæ, ¿e zdarzyæsiê mog¹ sytuacje, w których ono zadzia³a.Próbuj¹c poradziæ sobie z t¹anomali¹, pragmatyœci stwierdzali, ¿e powinno siê wzi¹æ pod rozwagê nie tylkobezpoœrednie konsekwencje, ale tak¿e skutki bardziej dalekosiê¿ne.W odpowiedzina to krytycy podkreœlali, ¿e nie mo¿na byæ do koñca pewnym, czy jakaœ idea siêsprawdzi³a, bowiem skutków dalekosiê¿nych, mog¹cych wydarzyæ siê w nieznanejprzysz³oœci, nie sposób przewidzieæ.W jakimœ okresie idea mo¿e dzia³aæskutecznie, w innym nieskutecznie, by potem znów odnosiæ sukcesy.Trzeba byzatem czekaæ nieskoñczenie d³ugo, aby móc oceniæ konsekwencje danegoprzekonania i okreœliæ, czy siê sprawdzi³o.Co wiêcej, taka ocena nie jestmo¿liwa, jeœli nie istnieje jakieœ kryterium, do którego mo¿na by siê odwo³aæ.Pragmatyœci jednoznacznie odrzucaj¹ istnienie takich kryteriów.Co to znaczy,¿e coœ “funkcjonuje", ¿e coœ siê “sprawdza"? Czy ma siê wówczas na myœli coœ,co siê sprawdza dla jednostki, dla danego spo³eczeñstwa, dla ludzkoœci, czymo¿e jeszcze coœ innego? Potrzeba nam pewnej kompetencji moralnej, idei tego,co dobre, i tego, co z³e, po¿¹dane i niepo¿¹dane, jakiegoœ pojêcia celów, abywiedzieæ, co znaczy powiedzieæ, ¿e coœ siê sprawdza lub nie.Pragmatysta chce,abyœmy równie¿ nasze etyczne dyskusje rozstrzygali w ten sam sposób, tzn.przezodwo³anie siê do wartoœci wymiennej; postrzega “dobro" jako synonim tego, co“siê sprawdza", przez co odrzuca wa¿noœæ wszelkich innych kryteriów iuniemo¿liwia rozstrzygniêcie, co siê rzeczywiœcie sprawdza.Ponadto, utrzymuj¹ niektórzy krytycy, mierz¹c funkcjonowanie danej ideisatysfakcj¹, któr¹ owe przekonania przynosz¹ ludziom, czynimy zarównosubiektywne idiosynkrazje, jak474 Filozofia wspó³czesnai preferencje wobec prawdy i fa³szu.Niektórym mo¿e podobaæ siê twierdzenie, ¿eksiê¿yc jest zrobiony z zielonego sera, ale czy czyni to ten pogl¹d prawdziwym?Krytycy twierdz¹, ¿e pragmatyœci mieszaj¹ ludzkie problemy i uczucia, któreczêsto stanowi¹ element naszych postaw wobec rozmaitych idei, z merytoryczn¹zawartoœci¹ samych idei oraz czyni¹ z ludzkich “rozstrzygniêæ" ostateczny celwszelkich dociekañ, zamiast szukaæ wiedzy obiektywnie prawdziwej.W odpowiedzi na te zarzuty pragmatyœci podkreœlaj¹, ¿e nie istnieje sposóbszukania prawdy lub fa³szu teorii czy przekonañ poza rozwa¿aniem ich wkategoriach ich oddzia³ywania na ludzi, oraz ¿e ich krytycy wprowadzaj¹niezrozumia³e i sztuczne standardy nie maj¹ce nic wspólnego z rzeczywistymiproblemami ludzkiego doœwiadczenia.Filozofia analityczna (analiza filozoficzna) Czym jest filozofia?Choæ w cywilizacji Zachodu filozofuje siê od dwudziestu piêciu wieków, w³aœciwaistota filozofii wci¹¿ jest przedmiotem dyskusji.Filozofia powsta³a jakoosobliwa mieszanina naukowych, teologicznych, magicznych i etycznych“wyjaœnieñ" zwyk³ych i niezwyk³ych cech naszego œwiata.Myœlicielewczesno-greccy, tacy jak Tales, Heraklit, Anaksaagoras, Pitagoras i inni,uwa¿ali filozofiê za coœ, za co my uznajemy wspó³czesn¹ naukê.Zak³adali, ¿edziêki refleksji filozoficznej ods³oni siê przed nimi natura œwiata.Tales naprzyk³ad g³osi³ pomys³ow¹ hipotezê dotycz¹c¹ fundamentalnej strukturywszechœwiata.Uwa¿a³, ¿e wszystkie przedmioty s¹ wariacjami jednegopodstawowego sk³adnika — wody.Bowiem woda, twierdzi³, jeœli siej¹ podgrzeje,staje siê par¹, a zatem wszelkie byty o naturze gazowej, takie jak atmosfera,mog¹ zostaæ opisane jako rozrzedzona woda; woda w jej stanie naturalnym jestp³ynem, a zatem wszystkie rzeczy p³ynne musz¹ byæ zbudowane z niej; po trzeciezaœ, jeœli wodê siê odpowiednio och³odzi, staje siêFilozofia analityczna (analiza filozoficzna) 475cia³em sta³ym — lodem.Wydaje siê zatem wiarygodne, ¿e wszystkie cia³a sta³emusz¹ byæ skondensowan¹ postaci¹ wody.Tales, na podstawie minimalnejfaktycznej wiedzy i dziêki refleksji, wysun¹³ swoj¹ hipotezê t³umacz¹c¹ gazowe,p³ynne i sta³e cechy œwiata.Jego nastêpcy, pos³uguj¹c siê w istocie t¹ sam¹ metod¹ (tj.refleksj¹) g³osilijeszcze œmielsze teorie.Na przyk³ad Demokryt stworzy³ niedojrza³¹ wersjêteorii atomistycznej oko³o 2000 lat przed tym, gdy staranne badania naukowemog³y dostarczyæ empirycznego potwierdzenia.Wraz ze wzrostem ludzkiejciekawoœci œwiata oraz rozwojem wiedzy o nim wyjaœnienia stawa³y siê corazbardziej skomplikowane i coraz bardziej satysfakcjonuj¹ce.Z czasem badanieprzyrody wy³¹czy³o siê z filozofii, co doprowadzi³o do powstania nowejdyscypliny, zwanej “nauk¹".Trzeba podkreœliæ, i¿ jest to stosunkowo noweosi¹gniêcie.Jeszcze pod koniec XIX wieku uniwersyteckie wyk³ady np.z fizykiokreœlano mianem “filozofii przyrody"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]