Bachman Richard (Stephen King) Wielki Marsz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Zadowolony ze spotkania z dziewczyn�?To by� Abraham, wygl�daj�cy jak ofiara marszu przez d�ungl� z ludo�ercami nakarku.Z jakiego� niepoj�tego po�wodu pozby� si� zarówno kurtki, jak i koszuli,obna�ywszy ko�ciste ramiona i rozro�ni�t� klatk� piersiow�.- Mam nadziej�, �e uda mi si� do niej wróci� - powie�dzia� Garraty.- Nadziej�? - Abraham u�miechn�� si�.- No, te� zaczy�nam sobie przypomina�, cooznacza to s�owo.- To by�a za�maskowana pogró�ka.- Kto odpad�? Tubbins?Garraty wyt�y� s�uch.Dociera� do niego tylko niezmien�ny ryk t�umu.- Chyba tak.Kl�twa Parkera poskutkowa�a.- Wci�� sobie powtarzam - rzek� Abraham - �e nie mu�sz� nic wi�cej, tylkostawia� jedn� nog� przed drug�.- No.Abraham sprawia� wra�enie zak�opotanego.- Garraty.ci�ko mi to powiedzie�.- O co chodzi?Abraham zamilk� na d�u�sz� chwil�.Na nogach mia� wielkie solidne Oksfordy,które wydawa�y si� koszmarnie ci�kie (stopy Garraty'ego by�y teraz bose,zzi�bni�te i po�kaleczone).Stukota�y i szura�y na drodze, rozleg�ej teraz natrzy pasy.T�um nie by� ju� tak g�o�ny ani przera�aj�co bliski jak zaraz zaAugusta.Zak�opotanie Abrahama wzros�o.- Francowata sprawa.Po prostu nie wiem, jak to powie�dzie�.Zdziwiony Garraty wzruszy� ramionami.- Po prostu powiedz.- No wi�c, tak.Postanowili�my co�.My, wszyscy, któ�rzy�my zostali.- Mo�e zagra� w scrabble'a?- �e sk�adamy.przyrzeczenie.- Tak?- �adnej pomocy nikomu.Albo dasz rad� sam, albo nie dasz rady.Garraty wbi� wzrok w ziemi�.Zastanawia� si�, ile czasu min�o, od kiedy by�g�odny, i ile czasu minie, zanim zemdle�je, je�li czego� nie zje.My�la� o tym,�e Oksfordy Abrahama s� jak Stebbins - te buty mog�y zanie�� go st�d do mostuGolden Gate w San Francisco i nawet sznurówka by nie p�k��a.przynajmniej takwygl�da�y.- To strasznie bezduszne przyrzeczenie - powiedzia� wreszcie.- Tak si� z�o�y�o, �e to strasznie bezduszna sytuacja.- Abraham nie patrzy� naniego.- Rozmawia�e� o tym ze wszystkimi innymi?- Jeszcze nie.Tylko z kilkunastoma.- Tak, to prawdziwa franca.Widz�, jak ci�ko ci o tym mówi�.- Raczej tak.- Co oni na to? - Wiedzia�, co powiedzieli, bo co niby mieli powiedzie�?- S� za.Niedaleko szed� Baker ze spuszczon� g�ow�.Przemoczo�ny do suchej nitki.Zamiata� dziwnie biodrem.Lew� nog� mia� sztywn�.Nagle Garraty spyta� Abrahama:- Czemu zdj��e� koszul�?- By�a ze sztucznego materia�u, skóra mnie sw�dzia�a, jakbym dosta� pokrzywki.Mo�e jestem uczulony, sk�d mam wiedzie�? Co ty na to, Ray?- Wygl�dasz jak pokutnik.- Co ty na to, Ray?- Mo�e jestem co� winien McVriesowi.- McVries by� na�dal blisko, ale niewiadomo, czy we wrzawie t�umu s�ysza� t� rozmow�.No, McVries, powiedz mu, �e nie jestem ci nic winien.Mów, ty sukinsynu! -ponagla� Garraty w my�lach.Ale McVries nie nie powiedzia�.- Dobra, mo�ecie mnie wliczy�.- Super.Teraz jeste� zwierz�ciem, brudnym, zm�czonym, g�upim zwierz�ciem.Uda�o ci si�.Wyprzeda�e� wszystko, co mia�e�.- Jak spróbujesz komu� pomóc, nie mo�emy ci� zatrzy�ma�.To sprzeczne zregulaminem.Ale wykluczymy ci�.Bo nie dotrzyma�e� s�owa.- Nie b�d� próbowa�.- To samo obowi�zuje, jak kto� b�dzie próbowa� pomóc tobie.- Yhm.- To nic osobistego.Wiesz o tym, Ray.Ale teraz bardzo jeste�my temuprzeciwni.- Gry� beton albo umrzyj.- Tak jest.- Nic osobistego.Wracamy do d�ungli.Przez chwil� my�la�, �e Abraham si�wkurzy, ale on tylko g�o�no odetchn��.Mo�e by� zbyt zm�czony, by si� wkurza�.- Zgodzi�e� si�.Trzymam ci� za s�owo, Ray.- Mo�e powinienem uderzy� we wznios�� nut� i powie�dzie�, �e mojemu s�owu mo�nazawsze ufa�.Ale b�d� szcze�ry.Chc� zobaczy�, jak dostajesz czerwon� kartk�,Abraham.Im wcze�niej, tym lepiej.Abraham obliza� wargi.- No.- Masz dobre buty, Abraham.- Aha.Tylko �e s� ci�kie, cholera.Mo�esz w nich ma�szerowa� ile duszazapragnie, ale im dalej maszerujesz, tym bardziej ci ci��.- Jeszcze si� taki szewc nie narodzi�, co by wszystkim do�godzi�, prawda?Abraham si� roze�mia�.Garraty obserwowa� McVriesa, który mia� twarznieprzeniknion�.Mo�e s�ysza�.Mo�e nie.Deszcz pada� równo, prostopadle,mocniejszy teraz, zimniej-szy.Abraham mia� skór� bia�� jak ryba brzuch.Bezkoszuli wygl�da� zupe�nie jak wi�zie�.Garraty zastanawia� si�, czy kto�powiedzia� Abrahamowi, �e bez koszuli nie ma szansy przetrzyma� nocy.Wygl�da�ona to, �e zmierzch ju� si� zbie�ra.McVries? S�ysza�e� nas? Sprzeda�em ci�,McVries.I co si� sta�o z nami, muszkieterami?- Ach, nie chc� tak umrze� - powiedzia� Abraham.P�a�ka�.- Nie na oczachludzi, kiedy wyj� nad tob�, �eby� wsta� i przeszed� jeszcze par� kilometrów.Tobezmózgowie.Po prostu bezmózgowie.Jest w tym tyle samo godno�ci, co wmongo�owatym idiocie, który dusi si� po�ykaj�c j�zyk i wa�l�c w pory.Ta rozmowa mia�a miejsce kwadrans po trzeciej.Do szó�stej tylko jeden dosta�czerwon� kartk�.Nikt si� nie odzy�wa�.Jakby zawi�za� si� spisek - udawali, �enic si� nie dzie�je, to wcale nie s� ostatnie chwile ich �ycia.Grupy - te�a�osne szcz�tki, jakie jeszcze przetrwa�y - rozpad�y si� zupe��nie.Wszyscyprzystali na propozycj� Abrahama.McVries.Baker.Stebbins roze�mia� si� ispyta�, czy ma uk�u� si� w pa�lec, �eby z�o�y� podpis krwi�.Robi�o si� zimno.Garraty zacz�� si� zastanawia�, czy kie�dy� naprawd� widzia�s�o�ce, czy tylko sobie to wy�ni�.Nawet Jan by�a teraz dla niego tylko snem -letnim snem o le�cie, którego nigdy nie by�o.A równocze�nie widzia� coraz wyra�niej ojca.Ojca o g�stej czuprynie ipot�nych ramionach.Ojciec by� zbudowany jak obro�ca futbolowy.Pami�ta�, jakpodrzuca� go w gór�, robi� mu karuzel�, mierzwi� w�osy, ca�owa�.Okazywa�mi��o��.Ze smutkiem zda� sobie spraw�, �e tak naprawd� wcale nie spotka� si� z matk� weFreeport, ale ona tam by�a -w swoim marnym czarnym p�aszczu, �niedzielnym", naktó�rego ko�nierzu zawsze wida� by�o �upie�, bez wzgl�du na to, jak cz�sto my�ag�ow�.Zapewne zrani� j� g��boko, ca�� uwa�g� po�wi�caj�c Jan.Mo�e nawetzrobi� to celowo.Ale to nie mia�o teraz znaczenia.To by�a przesz�o��.To by�ate� przy�sz�o��, która ju� si� pru�a, zanim jeszcze zosta�a utkana.Jeste� coraz dalej, pomy�la�.Nigdy bli�ej, tylko dalej, a� wyp�ywasz z zatokina ocean.Kiedy� wszystko to wygl�da��o prosto.Wydawa�o si� zabaw� na sto dwa,a jak�e.Poga�da� z McVriesem i McVries powiedzia� mu, �e uratowa� go wy��cznieodruchowo.A potem, we Freeport, chodzi�o o to, �eby zapobiec obrzydliwo�ci naoczach �licznej dziewczyny, której nigdy nie pozna.Tak jak nigdy nie pozna�ony Scram-ma z dzieckiem w brzuchu.Na t� my�l Garraty poczu� na�g�y smutek.Od dawna nie my�la� o Scrammie.McVries by� doros�y.A dlaczego jemu nie uda�osi� wydoro�le�?Wielki Marsz trwa� dalej.Miasteczka zostawa�y w tyle.Garraty wpad� w melancholijny, dziwnie przyjemny na�strój, który nagle zosta�zburzony hukiem karabinów i ochry�p�ymi wrzaskami t�umu.Ze zdumieniem zobaczy�Colliego Parkera stoj�cego na transporterze z karabinem w d�oniach.Jeden z �o�nierzy le�a� na drodze, wpatrzony w niebo pu�stymi oczami.Na �rodkuczo�a mia� niebiesk� dziur�, osma�lon� na kraw�dzi prochem.- Skurwiele! - krzycza� Parker.Pozostali �o�nierze zesko�czyli z transportera.Parker spojrza� po oszo�omionych za�wodnikach.- No, ch�opaki! Chod�cie!Mo�emy.Wszyscy gapili si� na Parkera, jakby przemawia� w ob�cym j�zyku.A jeden z�o�nierzy, który zeskoczyli, kiedy Par�ker wdrapa� si� na transporter,wycelowa� starannie i strze�li� Parkerowi w plecy.McVries krzykn�� przera�liwie.Chyba on jedyny rozu�mia�, co si� sta�o, jak�szans� zmarnowali [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum