Tagore R. Sadhana (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wierz�, �e ta wizjaraju promienieje nam ze �wiat�a s�onecznego, z zieleni ziemi, z p�yn�cej rzeki,z cichego spokoju poranka zimowego, z pi�kno�ci oblicza ludzkiego i z bogactwaludzkiej mi�o�ci.Wsz�dzie na ziemi czuwa duch raju i powtarza wci�� swewezwanie, docieraj�ce nie�wiadomie dla nas samych do naszego wewn�trznego ucha.Ten duch stroi struny harfy naszego �ycia i wzywa nas, aby�my poza ten �wiatsko�czony wys�ali sw� t�sknot�, jak kwiaty wysy�aj� w powietrze sw� wo�, aptaki pie�ni.* * *Si�y nasze s�u�� nam do tego, aby�my za ich pomoc� mogli zaopatrywa� si� wrzeczy, niezb�dne dla naszych potrzeb i upodoba�.Brak tym rzeczom t�awieczno�ci.Dlatego próbujemy nada� im pewien pozór trwa�o�ci przez u�yczanieim mo�liwie najwi�kszych rozmiarów.W swym gorliwym d��eniu do przed�u�eniaswej przyjemno�ci i swej pot�gi stara si� cz�owiek nagromadzi� tych rzeczy jaknajwi�cej i nie �mie w tym ani na chwil� usta�, obawiaj�c si�, i� one jednegodnia si� sko�cz�.O prawdzie jednak nie stanowi ani obj�to�� ani d�ugo�� - jako wieczno�ci poematu nie stanowi jego niesko�czona ilo�� wierszy lecz jegowewn�trzna doskona�o��.* * *Kiedy o�wietlimy swój pokój za pomoc� lampy, stwarzamy przez to pozorneprzeciwie�stwo mi�dzy nim a �wiatem, le��cym doza nim.Podobne do tego ma�egopokoju jest te� i nasze �ycie na tym �wiecie, ograniczone do naszej�wiadomo�ci.Wmawiamy w siebie, �e poza tym �yciem znajduje si� �mier�, którajest jego przeciwie�stwem.Nie powinni�my jednak nigdy pow�tpiewa� o jednej,niepodzielnej prawdzie bytu tylko dlatego, �e nasze �ycie na chwil� j�zaciemnia.* * *�ycie objawia si� nam w �wiecie jako rado��.Rado�� jest w wiecznie zmiennejgrze jego barw, w muzyce jego g�osów, w ta�cu jego ruchów.Gdyby �mier� by�aprawd�, ten duch rado�ci znikn��by z serca istnienia.Lampa, któr� zapalamy wnocy, ma tylko króciutki knot i bardzo ma�o oliwy.A mimo to jej ma�y p�omykbez trwogi p�onie w�ród niezmierzonych ciemno�ci, poniewa� wie, i� prawda�wiat�a, któr� �yje, jest niesko�czona.* * *�wiat jest, niby strumie� muzyki, ci�g�ym przelewaniem si� si� i form, idlatego, widziany z zewn�trz, sprawia wra�enie przemijania.W tym bezustannymprzemijaniu jest obraz �mierci.Przemijaj� jednak tylko poszczególne tony,melodia brzmi wiecznie.Gdyby poszczególne tony mog�y sobie ro�ci� prawo dowiecznego trwania, musia�yby utraci� sw� wieczno�� prawdziw�, jak� znajduj� wmelodii.Pustynia jest niezmienna, poniewa� nie posiada �ycia.Na gruncieurodzajnym �ycie dowodzi swej nie�miertelno�ci tym, �e wci�� wchodzi we wrota�mierci.* * *Postawiono nam jako zadanie objawia� sw� dusz�, - jedno�� w nas, wieczno��.Mo�e si� to sta� tylko, je�li dusza nasza przejdzie przez wielo�� i rozmaito��przemijaj�cego, je�li wci�� po�wi�ca� b�dzie form�, aby zachowa� wieczno��ducha.Nasze "ja" jest w naczyniu, którym zbieramy, przechowujemy i któreumo�liwia nam odda�, co�my otrzymali.Kiedy idzie tylko o nasze "ja", niewypuszczamy z r�k swych zapasów i schodzimy na nic.Gdy nam zale�y przedewszystkim na duszy, w przemijaniu �ycia spostrzegamy jego wieczno�� i czujemy,�e �adna strata nie mo�e uczyni� nas ubogimi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download | pobieranie | ebook | pdf | do ÂściÂągnięcia

Archiwum