[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.|Wykorzystuj |stres |w |sposób |pozytywny.Pamiêtaj, ¿e stres i motywacja s¹ czêœciami tej samej ci¹g³ej skali.Ludzie mog¹ znieœæ zdumiewaj¹co wiele bez wypalania siê, jeœli wiedz¹, co siê dzieje.|Poradnictwo.Nale¿y zapewniæ pracownikom mo¿liwoœæ skorzystania z poufnej s³u¿by poradnictwa.Ludzie musz¹ mieæ kogoœ, z kim mog¹ swobodnie porozmawiaæ o swoich problemach, niezale¿nie od ich skali.W przedsiêbiorstwach, prowadz¹cych tego rodzaju programy, stwierdza siê, ¿e powa¿nie przyczyniaj¹ siê one do zdrowia organizacji i zatrudnionych w niej ludzi.Jednak¿e gwarancja poufnoœci musi byæ ca³kowita.|Pomoc |lekarsk¹ |i |psychologiczn¹ nale¿y zapewniæ w szybkich terminach.Gdy przytrafi siê kryzys tobie lub jednemu z twoich pracowników, nie mo¿na czekaæ trzy tygodnie na wizytê.Trzeba coœ zrobiæ |dzisiaj.Móg³byœ rozwa¿yæ zorganizowanie systematycznych badañ lekarskich wszystkich pracowników jako czêœci dzia³ania zmierzaj¹cego do zapobiegania narastaniu stresów.Mo¿na opanowaæ stres - u siebie i u innych ludzi.Celem powinno byæ utrzymanie takiego poziomu stresu, który najbardziej odpowiada danej osobie, stawianym przez ni¹ wymaganiom i warunkom, w jakich pracuje.Niekiedy mo¿e to oznaczaæ podwy¿szenie poziomu stresu, by pomóc im w wiêkszych osi¹gniêciach; nie powinno to jednak nigdy prowadziæ do zwiêkszenia ryzyka wyrz¹dzenia sobie przez nich szkody.Na zakoñczenie przydatne mo¿e byæ ostrze¿enie.Nie przesadzaj w trosce o stres.Nie ka¿dy problem wi¹¿e siê ze stresem, a próby uprawiania amatorskiej psychiatrii przy drobnych zak³Ã³ceniach mog¹ byæ strat¹ czasu i wyrz¹dziæ wiêcej z³ego ni¿ dobrego.Jednak¿e takie pokierowanie sob¹ i innymi, by unikaæ nieodpowiednich stresów, jest dzia³alnoœci¹ wysoce op³acaln¹.`ty Wykaz kontrolny `ty 1.PrzeprowadŸ ocenê.W jakim jesteœ stanie fizycznym? W jakim jesteœ stanie psychicznym? Jak siê uk³ada praca? Jak siê uk³adaj¹ sprawy w domu? Jak ci idzie jako mened¿erowi (jeœli nim jesteœ)? 2.PrzeprowadŸ analizê luki.W jakim miejscu siê znajdujesz pod wzglêdem panowania nad stresem? W jakim miejscu chcia³byœ siê znajdowaæ? Zrób mo¿liwie jasn¹ listê zmian, które s¹ osi¹galne, wraz ze sposobami pomiaru, pozwalaj¹cymi ci na stwierdzenie, czy osi¹gn¹³eœ to, co zamierza³eœ.3.Spisz zasoby stoj¹ce do twojej dyspozycji albo które mo¿esz zdobyæ lub stworzyæ.4.Spisz ograniczenia tego, co pragniesz zrobiæ.5.Opracuj plan dzia³ania, który okreœli, co zrobisz i kiedy przy danych zasobach o ograniczeniach.6.Zrealizuj plan pozycja po pozycji.Zapewnij sobie dok³adne informacje o wynikach twoich starañ, zw³aszcza je¿eli sam ich sobie musisz udzieliæ.7.Koryguj swoje cele i wybieraj nowe w miarê osi¹ganych postêpów.Wykaz ten nie ma zakoñczenia.Jest to proces ci¹g³y.Rozdzia³ 8 Planowanie kariery `rp Gillian Stamp i Colin Stamp `rp Czy czujesz siê niepewnie w obecnej pracy? Czy jesteœ znudzony, niespokojny lub sfrustrowany? Jeœli tak, to rozdzia³ poœwiêcony samodoskonaleniu kierowników, napisany przez Mike'a Pedlera, mo¿e byæ dla ciebie cennym wprowadzeniem do tego, co, byæ mo¿e, bêdzie jedn¹ z najwa¿niejszych twoich decyzji w ¿yciu - postanowienia o wziêciu sprawy rozwoju twojej kariery we w³asne rêce.W obecnym rozdziale pragniemy uwzglêdniæ wymiary organizacyjne, w których wszyscy dzia³amy.Aby bowiem samodoskonalenie kierownika mog³o byæ w pe³ni skuteczne, musi uwzglêdniaæ to, co stanowi jego nieod³¹czne t³o - politykê przedsiêbiorstwa.Oczywiœcie od nas samych zale¿y, czy przejmiemy na siebie odpowiedzialnoœæ za planowanie w³asnej kariery.Œwiadomie zmierzaj¹c do opanowania nowych umiejêtnoœci i do pokierowania w³asnym ¿yciem zawodowym mo¿emy, przynajmniej w krótkiej perspektywie, zwiêkszyæ szanse naszej kariery.Dotyczy to tak¿e dalszej perspektywy, w miarê pog³êbiania naszej wiedzy i doœwiadczenia oraz w miarê pomyœlnego przebiegu spraw.Mimo jednak naszych wysi³ków, sprawy nie zawsze przebiegaj¹ pomyœlnie.Rzadko bowiem bêdziemy w stanie bezpoœrednio wp³ywaæ na politykê przedsiêbiorstwa, chyba ¿e ju¿ wchodzimy w sk³ad naczelnego kierownictwa firmy.Jeœli nawet starannie i energicznie planujemy swoj¹ karierê, zale¿y ona tak¿e od innych, których zamierzenia i decyzje - lub ich brak - nie zawsze dzia³aj¹ na nasz¹ korzyœæ.Jeœli zmierzaj¹ w tym samym kierunku, to naprawdê mamy szczêœcie.Jednak¿e w jakimœ momencie naszej kariery ujemnie na ni¹ wp³ywaj¹ decyzje dotycz¹ce zagadnieñ znacznie szerszych ni¿ nasze umiejêtnoœci czy uzdolnienia.W takich momentach trzeba spojrzeæ szerzej ni¿ tylko na nasze samodoskonalenie, jeœli chcemy unikn¹æ obwiniania samych siebie za to, co nam nie wysz³o.St¹d pytanie, od którego zaczêliœmy ten rozdzia³.Bo nawet po d³ugim okresie starannego samodoskonalenia mo¿esz nadal czuæ siê Ÿle w swojej obecnej pracy; mo¿esz odczuwaæ znudzenie, niepokój czy frustracjê.Byæ mo¿e masz te¿ poczucie winy, bo podejrzewasz, ¿e coœ przez ciebie nie wysz³o.Przejêcie odpowiedzialnoœci za samodoskonalenie jest dostatecznym ciê¿arem, bez obwiniania siê za coœ, czego przyczyny tkwi¹ gdzie indziej, i bez w¹tpienia w siebie.Nastêpuj¹ce æwiczenie mo¿e ci pomóc w wyznaczaniu w³aœciwych granic.Myœli wyra¿one w ka¿dym z nastêpuj¹cych przypadków wypowiedzia³o piêæ ró¿nych osób w trakcie kierowanych rozmów o ich dalszej karierze.Rozmowy te mia³y charakter œciœle poufny i stanowi³y czêœæ wypróbowanej i szeroko stosowanej procedury oceniania, znanej pod nazw¹ "oceny œcie¿ki kariery" (Career Path Appreciation - CPA), któr¹ przedstawimy w dalszej czêœci tego rozdzia³u.Oczywiœcie ludzie, wyra¿aj¹c swoje skrywane uczucia, nie rozmawiali ze swoimi szefami.W wielu przedsiêbiorstwach tak szczere omawianie swoich frustracji i niepokojów mog³oby siê wi¹zaæ z du¿ym ryzykiem.Za³Ã³¿my jednak, do celów tego æwiczenia, ¿e by³y to rozmowy z szefem.Przypadek 1.Popychaj¹ mnie zbyt daleko i zbyt szybko.Nie mam czasu na to, by przez chwilê pomyœleæ, muszê wiêc zgadywaæ, o co im chodzi.Szczerze mówi¹c, wydaje mi siê, ¿e przekracza to moje mo¿liwoœci.Chyba mam pocz¹tki choroby wrzodowej.Przypadek 2.WyraŸnie dostrzegam, jakie zmiany powinienem wprowadziæ w moim nowym dziale, ale jakoœ to odk³adam i wracam do tego, co wiem, ¿e potrafiê dobrze robiæ.To mnie zaczyna powa¿nie martwiæ.Przypadek 3.Nie widzê sensu w mojej pracy.Na pewno nie stawia mi ona ¿adnych wyzwañ.Skoro jednak jest taka ³atwa, to dlaczego tak mi j¹ trudno dobrze wykonywaæ? Przypadek 4.Myœlê, ¿e zwariowa³bym z nudów, gdyby nie amatorski zespó³ teatralny, do którego idê po pracy, i gdybym nie mia³ ciekawej nowej roli do nauczenia siê, schowanej w moim biurku pod sprawozdaniem ze sprzeda¿y w ubieg³ym miesi¹cu.Przypadek 5.Wszystko siê wali.W³aœciwie móg³bym zrezygnowaæ.`ty Æwiczenie 1 `ty Spoœród przedstawionych ni¿ej mo¿liwoœci wybierz tê, która twoim zdaniem najprawdopodobniej znalaz³aby siê w aktach ka¿dej z tych osób jako komentarz do jej wypowiedzi.Przypadek 1.(a) WyraŸnie nie potrafi dzia³aæ w warunkach napiêcia.Awansowana zbyt wysoko.(b) Nale¿y daæ jej pracê, w której mog³aby przez dwa lub trzy lata powróciæ do równowagi i odzyskaæ potencja³, który wyraŸnie jeszcze istnieje.Przypadek 2.(a) Wykazuje tendencjê do odk³adania spraw na potem, z czego wyraŸnie zdaje sobie sprawê.(b) Wymaga trochê swobody, by móc zastanowiæ siê i opanowaæ zakres nowej roli.Przypadek 3.(a) Brak motywacji i zrozumienia znaczenia jego pracy wp³ywaj¹ na morale i obni¿aj¹ efektywnoœæ dzia³u.(b) Wyzwania stawiane na obecnym stanowisku ju¿ nie odpowiadaj¹ jego mo¿liwoœciom, doprowadzaj¹c do "zgnuœnienia".Dojrza³ do stanowiska kierownika dzia³u.Przypadek 4.(a) Zajmowanie siê w czasie godzin pracy prywatnymi rozrywkami œwiadczy o powa¿nym braku zaanga¿owania w sprawy firmy.(b) Byæ mo¿e da³oby siê wykorzystaæ twórcze zainteresowania, powierzaj¹c mu stanowisko stawiaj¹ce wiêksze wyzwania.Przypadek 5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]